Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I stało się siódmego roku, piątego miesiąca, dziesiątego dnia tegoż miesiąca, że przybyli do mnie mężowie ze starszyzny Israela, by wybadać Wiekuistego, i usiedli przed obliczem mojém.
[2] »I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc:
[3] »Synu człowieczy, oświadczysz starszym Israela i powiesz im: Tak rzecze Pan Wiekuisty: Alboż przychodzicie aby Mnie wybadać? Żyw Ja, jeżeli pozwolę się wam wybadać, rzecze Pan Wiekuisty.
[4] »Jeżeli się prawować chcesz z nimi, jeżeli się prawować chcesz, synu człowieczy - obmierzłości ojców ich oznajm im!
[5] »I oświadcz im: Tak rzecze Pan Wiekuisty: Dnia, któregom wybrał Israela, a podniósł rękę Moję rodowi domu Jakóba, a objawiłem się im w ziemi Micraim, podnosząc rękę Moję ku nim, w słowach: Jam Wiekuisty, Bóg wasz.
[6] »Dnia onego podniosłem rękę Moję ku nim, abym ich wywiódł z ziemi Micraim do ziemi, którąm upatrzył dla nich, opływającą mlekiem i miodem - klejnotem ona w porównaniu do wszystkich ziem.
[7] »I rzekłem do nich: Każdy ohydy oczu swoich niechaj rzuci, a bałwanami Micraimu nie kalajcie się: Ja, Wiekuisty, Bogiem waszym.
[8] »Ale byli przekorni Mnie, a wzbraniali się Mnie słuchać; nikt ohyd oczu swoich nie odrzucił, a bałwanów Micraimu nie odstąpił. I umyśliłem wylać oburzenie Moje na nich, spełnić gniew Mój nad nimi wpośród ziemi Micraim.
[9] »Wszakżem uczynił to gwoli imieniu Mojemu, aby zniesławioném nie zostało przed oczyma narodów, między którymi zostawali, przed oczyma których się im objawiłem abym ich wywiódł z ziemi Micraim.
[10] »I tak wywiodłem ich z ziemi Micraim, i zaprowadziłem ich na pustynię.
[11] »I dałem im ustawy Moje, a prawa Moje oznajmiłem im, które pełnić ma człowiek, aby żył przez nie.
[12] »A też i soboty Moje dałem im, aby były znakiem między Mną a nimi, aby wiedziano, że Ja Wiekuisty ich uświęcam.
[13] »Ale przekorni byli względem Mnie, ci z domu Israela, w pustyni; wedle ustaw Moich nie postępowali, a prawami Mojemi wzgardzili, które pełnić ma człowiek, aby żył przez nie, a soboty Moje znieważyli bardzo. I umyśliłem wylać oburzenie Moje na nich w pustyni, aby ich doszczętnie zgładzić.
[14] »Wszakżem uczynił to gwoli imieniu Mojemu, aby zniesławioném nie zostało, przed oczyma narodów, przed oczyma których ich wywiodłem.
[15] »A gdym podniósł im rękę Moję na pustyni, abym nie przywiódł ich do ziemi, którąm był oddał im, opływającej mlekiem i miodem - klejnotem ona w porównaniu do wszystkich ziem,
[16] »Ponieważ prawami Mojemi wzgardzili, a wedle ustaw Moich nie postępowali, a soboty Moje znieważyli, gdyż za bałwanami swoimi szło serce ich,
[17] »Wtedy ulitowało się oko Moje nad nimi, abym nie zagubił ich i nie zgładził ich doszczętnie w pustyni.
[18] »I rzekłem do synów ich na pustyni: Wedle ustaw ojców waszych nie postępujcie, a praw ich nie przestrzegajcie, a bałwanami ich nie kalajcie się.
[19] »Jam Wiekuisty Bóg wasz: Wedle ustaw Moich postępujcie, a praw Moich przestrzegajcie, a spełniajcie je.
[20] »Soboty też Moje święćcie, aby były znakiem między Mną a wami, aby wiedziano, żem Ja Wiekuisty Bóg wasz.
[21] »Ale byli Mi przekorni synowie: Wedle ustaw Moich nie postępowali, a praw Moich nie przestrzegali, aby wykonywać je, które pełnić ma człowiek, aby żył przez nie - soboty Moje znieważyli. I umyśliłem wylać oburzenie Moje na nich, aby spełnić gniew Mój nad nimi w pustyni.
[22] »Wszakżem cofnął rękę Moję, i uczyniłem gwoli imieniu Mojemu, aby zniesławioném nie zostało przed oczyma narodów, przed oczyma których ich wywiodłem.
[23] »A gdym podniósł im rękę Moję na pustyni, aby rzucić ich między narody, a rozproszyć ich po ziemiach.
[24] »Ponieważ praw Moich nie wykonywali, a ustawami Mojemi wzgardzili, a soboty Moje znieważyli, a za bałwanami ojców swoich kierowały się oczy ich.
[25] »To też dałem i Ja im ustawy nie dobre, i prawa, przez które żyć nie mieli.
[26] »I skaziłem ich przez ich ofiary, - że przeprowadzili przez ogień wszystko rozwierające łono, - abym ich zniweczył, aby poznali, żem Ja Wiekuisty.
[27] »Przeto oświadczysz domowi Israela, synu człowieczy, a powiesz im: Tak rzecze Pan Wiekuisty: I tem jeszcze bluźnili Mi ojcowie wasi, dopuszczając się przeniewierstwa względem Mnie:
[28] »Gdy wprowadziłem ich do ziemi, o której byłem podniósł rękę Moję, aby ją oddać im, wtedy upatrywali sobie każde wzgórze wysokie, i każde drzewo cieniste, i zarzynali tam żertwy swoje, i składali tam oburzające swe ofiary, i roztaczali tam woń swą przyjemną, i rozlewali tam zalewki swoje.
[29] »A jakkolwiek mówiłem im czem jest wyżyna, - że to miejsce do którego zdążacie - jednak nazwano imię jej wyżyna aż po dzień dzisiejszy.
[30] »Przeto oświadczysz domowi Israela: Tak rzecze Pan Wiekuisty: Azali drogą ojców waszych kalać się chcecie a za ohydami ich sprośnie się uganiać?
[31] »Bo przez składanie darów waszych, przez przeprowadzanie dzieci waszych przez ogień, kalacie się wobec wszystkich bałwanów waszych aż po dziś dzień, a Ja miałbym się dać wybadać wam domu Israela? Żyw Ja, rzecze Pan Wiekuisty, że się wam wybadać nie dam.
[32] »To zaś co powstało w myśli waszej nie nastąpi nigdy, że mianowicie powiadacie: Będziemy jako inne narody, jako plemiona ziem, aby służyć drzewu i kamieniom.
[33] »Żyw Ja, rzecze Pan Wiekuisty, jeżeli nie ręką przemożną i ramieniem wyciągniętém i oburzeniem wylaném panować będę nad wami!
[34] »I wywiodę was z pośród ludów, i zgromadzę was z pośród ziem, gdzieście rozproszeni, ręką przemożną i ramieniem wyciągniętém i oburzeniem wylaném,
[35] »I uprowadzę was do pustyni wpośród tych ludów i rozprawię się tam z wami oblicze w oblicze.
[36] »Jakom się rozprawił z ojcami waszymi na pustyni ziemi Micraim, tak rozprawię się z wami, rzecze Pan Wiekuisty.
[37] »I przeprowadzę was pod koszturem i przywiodę was pod wędzidło przymierza.
[38] »I wydzielę z pośród was przekornych, którzy odstąpili odemnie; z ziemi ich pobytu wywiodę ich, ale do ziemi Israela żaden nie przyjdzie, abyście poznali, żem Ja Wiekuisty.
[39] »Wy tedy, domu Israela! tak rzecze Pan Wiekuisty: Idźcie, służcie każdy bałwanom swoim! ale wkońcu - zaprawdę, że Mnie usłuchacie, i że imieniem Mojem świętém nadal poniewierać nie będziecie darami i bałwanami waszymi.
[40] »Bo na górze Mojej świętej, na wyniosłej górze israelskiej, rzecze Pan Wiekuisty, tam służyć Mi będzie cały dom Israela, - wszystek w onej ziemi; tam przyjmę ich miłościwie, i tam zażądam danin waszych i pierwocin darów waszych wraz z wszystkiemi świętościami waszemi.
[41] »Przy woni wdzięcznej przyjmę was chętnie, gdy was wywiodę z pośród ludów, a zgromadzę z ziem, w których rozproszeni jesteście, aby uświęcić się przez was w oczach narodów.
[42] »A tak poznacie, żem Ja Wiekuisty, gdy was przywiodę do ziemi israelskiej, do onej ziemi, o którą podniosłem był rękę Moję, abym ją oddał ojcom waszym.
[43] »I wspomnicie tam na drogi wasze, i na wszystkie postępki wasze, któremiście się kalali, i obmierzniecie sami sobie z powodu wszystkich niecności waszych, któreście spełnili.
[44] »I poznacie, żem Ja Wiekuisty, gdy uczynię wam tak gwoli imieniu Mojemu, nie wedle dróg waszych niecnych i postępków waszych zdrożnych, domu Israela! rzecze Pan Wiekuisty.
[45] »(21:1) I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc:
[46] »(21:2) Synu człowieczy! Zwróć oblicze swe na drogę ku południowi, a zwiastuj o ziemi południa, i prorokuj o lesie pola południowego.
[47] »(21:3) I oświadcz lasowi południa: Posłuchaj słowa Wiekuistego! Tak rzecze Pan Wiekuisty: Oto rozniecę wpośród ciebie ogień, a strawi w tobie każde drzewo świeże i każde drzewo uschłe; nie wygaśnie płomień gorejący, i popalą się w nim wszystkie oblicza od południa do północy.
[48] »(21:4) I ujrzy wszelkie ciało, żem Ja Wiekuisty go rozżarzył; albowiem nie wygaśnie.
[49] »(21:5) I rzekłem: Biada Panie Wiekuisty! powiadają oni o mnie: Czyż nie prawi ten same tylko przypowieści?