Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Ezechiela » Rozdział 13
«  Księga Ezechiela 12 Księga Ezechiela 13 Księga Ezechiela 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I doszło mnie słowo Wiekuistego, głosząc: [2] »Synu człowieczy: Zwiastuj przeciw prorokom Israela, co to prorokują, a oświadcz tym prorokującym z własnego serca: słuchajcie słowa Wiekuistego! [3] »Tak rzecze Pan Wiekuisty: Biada tym prorokom nikczemnym, którzy idą za własnym duchem swoim, i za tem czego w istocie nie widzieli! [4] »Niby szakale śród ruin są prorocy twoi, Israelu! [5] »Nie stanęliście u wyłomów, aniście naprawili muru około domu Israela, aby się mógł ostać w boju, w dzień Wiekuistego. [6] »Widzieli marność i wróżbę kłamliwą, ci którzy głosili: "orzeczenie Wiekuistego!" gdy przecież Wiekuisty ich nie posłał, a którzy czekali jeszcze na spełnienie się słowa! [7] »Alboście nie widzenie marne widzieli i wróżbę kłamliwą wypowiadali, a jednak głosili: "orzeczenie Wiekuistego", gdym Ja nie mówił? [8] »Przeto rzecze tak Pan Wiekuisty: Dla tego, żeście głosili marność, a widzieli kłamstwo, dla tego oto Ja przeciw wam! rzecze Pan Wiekuisty. [9] »I legnie ręka Moja na prorokach, widzących marność, a wróżących kłamstwo: w zborze ludu Mojego nie stanie ich, a w poczet domu Israela nie będą zapisani, a do ziemi israelskiej nie wnijść im, a tak poznacie żem Ja Pan, Wiekuisty. [10] »Przeto, przeto że łudzili lud Mój, głosząc "pokój", gdzie pokoju niema, a gdzie budował mur, tam go oni tynkiem obsmarowywali. [11] »Oświadcz tym, którzy tynk smarują, że zapadnie się! Przyjdzie deszcz ulewny, albo spuszczę bryły gradu, aby padały, albo wicher gwałtowny się zerwie. [12] »A oto, gdy zapadnie się mur, czyż wtedy nie powiedzą do was: gdzież teraz ów tynk, którymście smarowali? [13] »Przeto rzecze tak Pan Wiekuisty: Oto wyprowadzę wicher gwałtowny w oburzeniu Mojém, a deszcz ulewny w gniewie Moim przyjdzie, a bryły gradu w zapalczywości - ku doszczętnemu zniszczeniu. [14] »I rozwalę mur, któryście obsmarowali tynkiem, a zrównam go z ziemią, aby się ukazała podwalina jego; i tak runie, i zginiecie w pośród niego, i poznacie żem Ja Wiekuisty! [15] »I spełnię do końca oburzenie Moje nad murem, i nad tymi, którzy smarowali go tynkiem, i powiem wam: Niema muru, i niema tych, którzy go smarowali. [16] »Wy prorocy Israela, którzy prorokujecie o Jerozolimie a zwiastujecie jej widzenia pokoju, gdy pokoju niema, rzecze Pan Wiekuisty! [17] »Ty zaś, synu człowieczy, zwróć oblicze swe do cór ludu twojego, które prorokują z własnego serca, a zwiastuj o nich. [18] »I oświadcz: Tak rzecze Pan Wiekuisty: Biada tym które szyją przewiązki na wszystkie przeguby rąk, a zarzutki dla głów wszelakiego wzrostu, aby usidlać dusze! Czyż jednym duszom chcecie stawiać sidła w ludzie Moim, a innym dla korzyści własnej życie wróżyć? [19] »Aby znieważyć Mnie u ludu Mojego dla kilku garści jęczmienia i dla kilku okruszyn chleba, uśmiercając dusze, które nie powinny umierać, a zachowując dusze, które nie powinny żyć, okłamując lud Mój, który słucha kłamstwa. [20] »Przeto rzecze tak Pan Wiekuisty: Oto Ja przeciw przewiązkom waszym, któremi usidlacie dusze, jak gdyby ptactwem były, i zerwę je z ramion waszych, i wyzwolę dusze, którym sidła stawiacie, owe dusze które ptactwem wam są. [21] »Zerwę też zarzutki wasze i wybawię lud Mój z rąk waszych, aby nie byli nadal połowem w ręce waszej, a poznacie, żem Ja Wiekuisty. [22] »Ponieważeście dręczyły serce sprawiedliwego kłamliwie, gdym Ja go dręczyć nie chciał, a krzepiły ręce niegodziwego, aby się nie nawrócił z drogi swej niecnej, a tak mógł życie zachować. [23] »Przeto nie widzieć wam więcej marności, a wróżb nie wróżyć, i wybawię lud Mój z ręki waszej, a poznacie, żem Ja Wiekuisty. 
«  Księga Ezechiela 12 Księga Ezechiela 13 Księga Ezechiela 14  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).