Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Jeremiasza » Rozdział 5
«  Księga Jeremiasza 4 Księga Jeremiasza 5 Księga Jeremiasza 6  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Krążcie po ulicach Jerozolimy i rozejrzcie się i wywiadujcie się, i szukajcie na rynkach jej, czy też znajdziecie człowieka, czy jest choć jeden, któryby pełnił prawo, poszukiwał prawdy, a przebaczę jej. [2] »Ale choć mówią: żyw Wiekuisty! wszak i wtedy krzywo przysięgają. [3] »Wiekuisty! Alboż oczy Twoje nie ku prawdzie? Raziłeś ich, ale nie czuli, tępiłeś ich, ale wzbraniali się przestrogę przyjąć; twardszém nad skałę uczynili oblicze swoje, nie chcieli się nawrócić. [4] »Ja wszakże myślałem: tylko ubodzy są takimi; omamieni są, bo nie znają drogi Wiekuistego, prawa Boga swojego. [5] »Zwrócę się do wielkich i pomówię z nimi, ci wszak znają drogę Wiekuistego, prawo Boga swojego. - Ale i ci wespół skruszyli jarzmo, potargali więzy. [6] »Przeto gromi ich ten z lasu, wilk stepów pustoszy ich, pantera czyha u ich miast, ktokolwiek wychodzi z nich poszarpanym zostaje; bo mnogie są winy ich, liczne przekory ich. [7] »Czemu to miałbym ci wybaczyć? Synowie twoi opuścili Mnie, i przysięgają na bożyszcza; gdym ich nakarmił oddali się rozpuście i do domu wszetecznicy hurmem się zwalili. [8] »Jako źrebce wytuczone pożądliwi są, każdy do żony bliźniego swego rży. [9] »Czyżbym takim nie popamiętał, rzecze Wiekuisty, czyżby nad narodem podobnym nie wywarła pomsty dusza Moja? [10] »Przestąpcie ogrodzenie jej i niszczcie - wszakże do szczętu nie wytrzebiajcie. Pościnajcie wyrośle jej, gdyż do Wiekuistego nie należą! [11] »Albowiem sprzeniewierzył Mi się wielce dom Israela i dom Judy, rzecze Wiekuisty. [12] »Zaparli się Wiekuistego, głosząc: nie On to jest! a nie przypadnie na nas niedola, a miecza i głodu nie zaznamy. [13] »A ci prorocy przeminą z wiatrem, gdyż ów "Mówiący" nie jest w nich; ale tak niechaj się stanie im samym! [14] »Przeto rzecze tak Wiekuisty, Bóg zastępów: ponieważ głosicie mowę taką, przeto przemienię słowa Moje w ustach twoich w ogień, a naród ten w drwa, że pochłonie je. [15] »Oto przywiodę na was naród z daleka, wy z domu Israela, rzecze Wiekuisty, naród to potężny, naród odwieczny, naród, którego mowy nie znasz a nie rozumiesz co mówi. [16] »Kołczan jego niby grób roztwarty; wszyscy oni mężni. [17] »I pochłonie użątek twój i chléb twój, pochłonie synów twoich i córki twoje, pochłonie trzody twe i rogaciznę twoją, pochłonie winograd twój i figowe drzewo twoje; opustoszy miasta twe obronne w których dufasz - mieczem. [18] »Wszakże i w one dni, rzecze Wiekuisty, nie zgładzę was doszczętnie. [19] »I będzie, gdy się zapytacie: Za co uczynił nam Wiekuisty, Bóg nasz, to wszystko? tedy odpowiesz im: Jakoście opuścili Mnie, a służyli bogom cudzym na ziemi własnej, tak służyć wam obcym na ziemi, która do was nie należy. [20] »Oznajmcie to w domu Jakóba, a ogłoście w Judzie temi słowy: [21] »Posłuchajcie tego ludu nierozumny i bez rozwagi, którzy oczy mają a nie widzą, uszy a nie słyszą! [22] »Czyżbyście się nie mieli Mnie obawiać, rzecze Wiekuisty, albo przed obliczem Mojém nie drżeć, którym ustanowił piasek granicą morza, jako kres odwieczny, którego nie przekroczy. I wzburzą się, ale nie przemogą, i zaszumią fale jego, ale nie przestąpią go. [23] »Ale ludowi temu dostało się serce wyuzdane i krnąbrne, odstąpili i odeszli. [24] »I nie pomyśleli w sercu swojém: Obawiajmy się też Wiekuistego, Boga naszego, który spuszcza deszcz wczesny w porze swojej, który tygodnie wyznaczone żniwa nam przechowuje. [25] »Tylko winy wasze odwróciły je, tylko grzechy wasze odsunęły dobro od was! [26] »Bo znajdują się w narodzie Moim niegodziwi: czyhają, jak ptasznicy się przyczajają, zastawiają sidła, by ludzi złowić. [27] »Niby klatka pełna ptactwa tak i domy ich pełne łupu chytrości; w ten sposób wzmogli się i zbogacili. [28] »Roztuczyli się, zalśnili, i wezbrali też zamysłami niegodziwymi; sprawy nie sądzą, sprawy sierot, aby ją przeprowadzili, a prawa ubogich nie dochodzą. [29] »Czyżbym takim nie popamiętał, rzecze Wiekuisty, czyżby nad narodem podobnym nie wywarła pomsty dusza Moja? [30] »Okropności, zgrozy dzieją się w tym kraju! [31] »Prorocy prorokują kłamliwie, a kapłani ciemiężą podług wskazań ich, a naród Mój lubuje się w tém! Ale co poczniecie u kresu tego wszystkiego? 
«  Księga Jeremiasza 4 Księga Jeremiasza 5 Księga Jeremiasza 6  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).