Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Jeremiasza » Rozdział 36
«  Księga Jeremiasza 35 Księga Jeremiasza 36 Księga Jeremiasza 37  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I stało się roku czwartego Jehojakima, syna Jozjasza, króla Judy, że doszło Jeremjasza słowo to od Wiekuistego, głosząc: [2] »Weźmiesz sobie rodał pisarski, a spiszesz na nim wszystkie słowa, którem wyrzekł do ciebie o Israelu i o Judzie i o wszystkich narodach, od dnia, któregom począł mówić z tobą - od dni Jozjasza aż po dzień dzisiejszy. [3] »Może rozważy dom Judy wszystką niedolę, którą zamyślam uczynić im - aby się nawrócili, każdy z drogi swej niecnej, i abym odpuścił winy i grzechy ich. [4] »I tak wezwał Jeremjasz Barucha, syna Neryi, i spisał Baruch z ust Jeremjasza wszystkie słowa Wiekuistego, które był wyrzekł do niego, na rodale piśmiennym. [5] »I polecił Jeremjasz Baruchowi, i rzekł: Jestem powstrzymany, nie mogę przyjść do domu Wiekuistego. [6] »Przeto idź ty, i odczytaj z tego rodału, któryś napisał z ust moich, słowa Wiekuistego w uszy ludu, w domu Wiekuistego, w dzień postu; w uszy téż wszystkich z Judy, przybywających z miast swoich odczytaj je. [7] »Może przyjdzie błaganie ich przed oblicze Wiekuistego, a nawróci się każdy od drogi swej niecnej; gdyż wielkim jest gniew i oburzenie, które objawił Wiekuisty przeciw ludowi temu. [8] »I uczynił Baruch, syn Neryi, według wszystkiego, co mu polecił Jeremjasz, by odczytał z księgi słowa Wiekuistego w domu Wiekuistego. [9] »I stało się roku piątego Jehojakima, syna Jozjasza, króla Judy, miesiąca dziewiątego, że ogłoszono post przed obliczem Wiekuistego całemu ludowi w Jerozolimie, i całemu ludowi przybywającemu z miast Judy do Jerozolimy. [10] »I odczytał Baruch z księgi słowa Jeremjasza w domu Wiekuistego, w komnacie Gemarji, syna Szafana, kanclerza, w dworcu górnym, u wejścia do nowej bramy domu Wiekuistego, w uszy całego ludu. [11] »A gdy usłyszał Michajhu, syn Gemarji, syna Szafana, wszystkie słowa Wiekuistego z księgi, -  [12] »Zstąpił do domu królewskiego, do komnaty kanclerza, a oto zasiadali tam właśnie wszyscy książęta: Eliszama kanclerz, i Delajahu, syn Szemaji, i Elnathan, syn Achbora, i Gemarjahu, syn Szafana, i Cydkijahu, syn Chananji, i wszyscy inni książęta. [13] »I opowiedział im Michajhu wszystkie słowa, które słyszał, gdy czytał Baruch z księgi w uszy ludu. [14] »Wtedy posłali wszyscy książęta do Barucha Jehudję, syna Nethanji, syna Szelemji, syna Kuszy z poleceniem: Rodał z którego czytałeś w uszy ludu zabierz go w rękę twą, a przyjdź! Wziął tedy Baruch, syn Neryi, rodał w rękę swą, i przyszedł do nich. [15] »I rzekli do niego: Siadajże i przeczytaj to w uszy nasze! I czytał Baruch w uszy ich. [16] »I stało się, gdy usłyszeli wszystkie one słowa, że zwrócili się zalęknieni jeden do drugiego, i rzekli do Barucha: Bezwarunkowo oznajmić musimy królowi wszystkie te rzeczy! [17] »Barucha też rozpytywali się jak następuje: Opowiedzże nam, jakoś pisał wszystkie te słowa z ust jego? [18] »I odpowiedział im Baruch: Ustnie dyktował mi wszystkie te słowa, a jam spisywał do księgi atramentem. [19] »Wtedy rzekli książęta do Barucha: Idź a ukryj się ty i Jeremjasz, a niechaj nikt nie wie gdzie jesteście! [20] »Poczem udali się do króla na dworzec, oddawszy rodał do schowania w komnacie Eliaszamy, kanclerza, i opowiedzieli w uszy króla wszystkie te rzeczy. [21] »Tedy posłał król Jehudję, aby zabrał on rodał, i przyniósł go z komnaty Eliszamy, kanclerza. I czytał go Jehudi przed uszyma króla i przed uszyma wszystkich książąt stojących wokoło króla. [22] »Król zaś przebywał w gmachu zimowym, jako w miesiącu dziewiątym, a ognisko przed nim było rozżarzone. [23] »I stało się ile razy odczytał Jehudi trzy rozdziały albo cztery, że odcinał je scyzorykiem kanclerza i wrzucał je w ogień, który na ognisku, aż znikł cały rodał w ogniu, który na ognisku. [24] »Ale nie ulękli się ani rozdarli szat swoich król i wszyscy słudzy jego, którzy słyszeli wszystkie te słowa. [25] »A chociaż Elnathan i Delajahu i Gemarjahu nalegali na króla, aby nie palił onego rodału, nie usłuchał ich. [26] »I rozkazał król Jerachmeelowi, synowi królewskiemu, i Seraji, synowi Azriela, i Szelemji, synowi Abdeela, aby ujęli Barucha, pisarza i Jeremjasza, proroka - ale ukrył ich Wiekuisty. [27] »I doszło słowo Wiekuistego Jeremjasza po spaleniu przez króla onego rodału wraz z słowami, które był spisał Baruch z ust Jeremjasza, głosząc: [28] »Weźmiesz sobie na nowo rodał inny, i napiszesz na nim wszystkie słowa poprzednie, które były w rodale pierwszym, spalonym przez Jehojakima, króla Judy! [29] »O Jehojakimie zaś, królu Judy, powiesz: Tak rzecze Wiekuisty: Tyś spalił rodał ten, mówiąc: Czemuś napisał na nim w tych słowach: "Przyjść przyjdzie król Babelu i spustoszy ziemię tę i wypleni z niej ludzi i zwierzęta!" [30] »Przeto rzecze tak Wiekuisty o Jehojakimie, królu Judy: Nie pozostanie mu nikt, któryby zasiadał na stolicy Dawida, a trup jego będzie wyrzucony na upał we dnie i na chłód w nocy. [31] »I poszukiwać będę na nim, i na rodzie jego, i na sługach jego przewinień ich, i sprowadzę na nich i na mieszkańców Jerozolimy i na mężów Judy wszystką niedolę, którą zapowiadałem im, ale nie słuchali. [32] »Jeremjasz zaś wziął rodał inny i oddał go Baruchowi, synowi Neryi, pisarzowi, i spisał on na nim z ust Jeremjasza wszystkie słowa księgi, które był spalił Jehojakim, król Judy, w ogniu; a nadto dodano do nich wiele mów im podobnych. 
«  Księga Jeremiasza 35 Księga Jeremiasza 36 Księga Jeremiasza 37  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).