Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Na początku panowania Jehojakima, syna Jozjasza, króla Judy, doszło słowo to od Wiekuistego, głosząc:
[2] »Tak rzecze Wiekuisty: Staniesz w dworcu domu Wiekuistego i powtórzysz wszystkim mieszczanom Judy, przybywającym, by ukorzyć się w domu Wiekuistego, wszystkie słowa, które poruczyłem ci obwieścić im; nie ujmiesz słowa.
[3] »Może usłuchają, a nawrócą się każdy od drogi swojej niecnej; a namyślę się nad złem, które zamierzam sprowadzić na nich, z powodu niecności postępków ich.
[4] »A powiesz im: Tak rzecze Wiekuisty: Jeżeli nie usłuchacie Mnie, abyście postępowali wedle nauki Mojej, którą przedstawiłem wam,
[5] »Abyście posłuszni byli słowom sług Moich, proroków, których wysyłam do was, niestrudzenie wysyłając, aleście nie byli posłuszni:
[6] »Tedy uczynię domowi temu, jako Szylo, a miasto to podam na przekleństwo wszystkim narodom ziemi.
[7] »Ale gdy słyszeli kapłani i prorocy i cały lud, Jeremjasza, głoszącego słowa te w domu Wiekuistego.
[8] »I zaledwie przestał Jeremjasz wygłaszać wszystko, co mu był polecił Wiekuisty wygłosić wobec całego ludu, pochwycili go owi kapłani i prorocy i cały ów lud, wołając: śmiercią zginiesz!
[9] »Czemu prorokowałeś w imieniu Wiekuistego: Jako Szylo będzie dom ten, a miasto to opustoszeje dla braku mieszkańca? I zgromadził się cały lud przeciw Jeremjaszowi w domu Wiekuistego.
[10] »Usłyszawszy tedy książęta Judy o rzeczach tych, wstąpili z domu króla do domu Wiekuistego, i zasiedli u wejścia do nowej bramy Wiekuistego.
[11] »I rzekli kapłani i prorocy do owych książąt i do całego ludu, mówiąc: Na wyrok śmierci zasłużył ten człowiek, albowiem prorokował temu miastu, jakoście słyszeli uszyma waszemi!
[12] »Tedy rzekł Jeremjasz do wszystkich książąt i do całego ludu, mówiąc: Wiekuisty wysłał mnie, abym prorokował domowi temu, i miastu temu wszystkie te słowa, któreście słyszeli.
[13] »Przeto teraz poprawcie drogi wasze i postępki wasze i słuchajcie głosu Wiekuistego, Boga waszego, aby rozmyślił się Wiekuisty co do nieszczęścia, które wyrzekł przeciw wam.
[14] »Ja zaś - otom w ręku waszych; czyńcie zemną jako dobrem i prawem jest w oczach waszych!
[15] »Wszakże wiedzieć wam, jeśli zabijecie mnie, że krew niewinną ściągniecie na siebie i na miasto to, i na mieszkańców jego; albowiem w istocie wysłał mnie Wiekuisty do was, abym głosił w uszy wasze wszystkie te słowa!
[16] »I rzekli książęta i cały lud do kapłanów i proroków: Nie zasłużył ten mąż na wyrok śmierci, bo w imieniu Wiekuistego, Boga naszego, przemawiał do nas.
[17] »Tedy wystąpili mężowie ze starszyzny kraju, i przemówili do całego zgromadzenia ludu, w te słowa:
[18] »Micha, Morastyjczyk, prorokował za dni Chiskjasza, króla Judy, i rzekł do całego ludu Judy, w te słowa: Tak rzecze Wiekuisty zastępów: "Cyon będzie jako pole zaorane, a Jerozolima w zwaliska się obróci, a góra tego domu w wzgórza lesiste!"
[19] »Alboż go zaraz uśmiercili Chiskjasz, król Judy, i cały Juda? Alboż się nie uląkł Wiekuistego i błagał przed obliczem Wiekuistego, tak że rozmyślił się Wiekuisty co do nieszczęścia, które był wyrzekł przeciw nim; a mybyśmy mieli ściągnąć to zło wielkie na dusze nasze?
[20] »Ale był też wówczas i mąż, który prorokował w imieniu Wiekuistego, Uryjahu, syn Szemaji z Kirjath-Jearim, a prorokował o tém mieście i o tej ziemi zgodnie ze słowami Jeremjasza.
[21] »A gdy usłyszał król Jehojakim i wszyscy rycerze jego, i wszyscy książęta słowa jego, usiłował go król uśmiercić; ale dowiedziawszy się Uryjahu uląkł się i zbiegł i przybył do Micraim.
[22] »Król Jehojakim jednak wysłał ludzi do Micraim, Elnatana, syna Achbora i ludzi z nim do Micraim.
[23] »Ci sprowadzili Uryję z Micraim, i przywiedli go do króla Jehojakima, który zabił go mieczem i wrzucił zwłoki jego do grobów ludu pospolitego.
[24] »Wszakże ręka Achikama, syna Szafana, była przy Jeremjaszu, aby go nie wydano w ręce ludu, aby go uśmiercił.