Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Zbyt sprawiedliwyś o Wiekuisty, abym się miał prawować z Tobą; wszakże chciałbym sprawę słuszności Ci przedłożyć: Czemuż droga niegodziwych się szczęści, spokojni są wszyscy, którzy w wiarołomstwo się przybrali?
[2] »Zasadzasz ich i zapuszczają korzenie, rozwijają się i przynoszą owoce; choć blizkim jesteś ust ich, ale dalekim od wnętrza ich!
[3] »Ale Ty, Wiekuisty, poznałeś mnie, widzisz mnie, a doświadczasz serca mego względem Ciebie. Porwij ich jako stado na rzeź, a poświęć na dzień mordu.
[4] »Dopókiż ma się smucić ziemia, a zieleń każdego pola więdnąć? Dla niecności mieszkańców jej, giną zwierzęta i ptactwo. Bo powiadają: Nie widzi on przyszłości naszej.
[5] »Jeżeliś z pieszymi się ubiegał, a znużyli cię, jakżebyś miał współzawodniczyć z rumakami? a jeżeli na ziemi spokojnej tylko bezpiecznym się czujesz, cóż poczniesz w gęstwinie Jordanu?
[6] »Bo i bracia twoi, i dom ojca twojego - i ci sprzeniewierzyli się tobie, i ci wołają za tobą pełnemi usty. Nie ufaj im, choćby przemawiali do ciebie życzliwie!
[7] »Opuściłem dom Mój, porzuciłem dziedzictwo Moje, wydałem ulubioną duszy Mojej w moc jej wrogów.
[8] »Stało Mi się wszak dziedzictwo Moje - niby lew w lesie; ryknęło na Mnie głosem swoim, przeto znienawidzieć go musiałem!
[9] »Czyżby sępem pstrym Mi się stało dziedzictwo Moje - sępy wokoło niego! Dalej! zgromadźcie wszystkie zwierzęta dzikie, sprowadźcie je na żer!
[10] »Pasterze liczni zniszczyli winnicę Moją, zdeptali łan Mój, obrócili łan Mój rozkoszny w pustynię głuchą.
[11] »Obrócono go w pustynię, żałośnie spogląda ku Mnie spustoszony. Opustoszała cała ziemia, gdyż nikt nie brał do serca.
[12] »Na wszystkie wierzchołki w pustyni wtargnęli burzyciele, bo miecz Wiekuistego chłonie od krańca ziemi do krańca ziemi; niemasz pokoju żadnemu ciału!
[13] »Rozsiewali pszenicę, a ciernie zbierali - wysilali się bez pożytku; i takeście pohańbieni za plony wasze wskutek płonącego gniewu Wiekuistego.
[14] »Tak rzecze Wiekuisty o wszystkich sąsiadach moich niegodziwych, naruszających dziedzictwa, które wydzieliłem ludowi Mojemu israelskiemu: Oto wyrwę ich z ziemi ich; a dom Judy wyrwę z pośród nich!
[15] »Wszakże po wyrwaniu ich ulituję się znowu nad nimi, i przywiodę ich każdego do dziedzictwa swego i każdego do ziemi swojej.
[16] »I będzie, jeżeli się nauczą dróg ludu Mojego, aby przysięgali na imię Moje "żyw Wiekuisty!" tak jako nauczali lud Mój przysięgać na Baala, tedy pobudowani będą wpośród ludu Mojego.
[17] »Jeżeliby zaś nie usłuchali, wtedy wyplenię zupełnie naród taki, wypleniając i gubiąc, rzecze Wiekuisty.