Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Izajasza » Rozdział 66
«  Księga Izajasza 65 Księga Izajasza 66 Księga Jeremiasza 1  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Tak rzecze Wiekuisty: Niebo stolicą Moją, a ziemia podnóżkiem stóp Moich; gdzież stanie dom, który zbudujecie Mi, i gdzież miejsce odpoczynku dla Mnie? [2] »Wszak to wszystko moc Moja zdziałała, i stanęło to wszystko za wyrzeczeniem Wiekuistego. Przeto na tego tylko spoglądam, - na pokornego i złamanego na duchu, który gorliwie spełnia słowo Moje. [3] »Ten zarzyna wołu, ów morduje człowieka, ten ofiaruje baranka, ów ścina psa, ten przynosi objatę, ów ofiaruje krew wieprza, ten kadzi tymianem, ów korzy się bałwanom; ale jako oni sobie obrali drogi swoje, a w ohydach swoich znalazła upodobanie dusza ich, [4] »Tak i ja upodobam sobie tych, którzy poswawolą nimi, a obawy ich sprowadzę na nich; przeto, że wołałem, a nikt się nie odezwał, mówiłem, a nikt nie słyszał, a spełniali zło w oczach Moich, a to czegom niechciał wybierali. [5] »Słuchajcie słowa Wiekuistego spełniający gorliwie słowo Jego! Mówią bracia wasi, nienawidzący was, odtrącający was dla imienia Mojego: Niech się wsławi Wiekuisty, abyśmy widzieli radość waszę! - ale pohańbieni będą. [6] »Głos zgiełku z miasta, głos z przybytku, - głos to Wiekuistego, który oddaje zapłatę wrogom Swoim. [7] »Ona bowiem, zanim dreszcz uczuje porodzi, zanim ogarnie ją ból powije dzieci męzkie. [8] »Kto słyszał o czemś podobném, kto widział co podobnego? Czyż kiedy wyłonił się kraj dnia jednego, albo narodził się naród za jednym razem, bo zaledwie dreszcz poczuła zrodziła już (córa) Cyonu synów swoich. [9] »Czyżbym Ja, którym do rozwiązania doprowadził, rodzić nie dał, rzecze Wiekuisty, czyżbym Ja, który przygotowuje poród, Sam powstrzymał? rzecze Bóg twój. [10] »Cieszcie się wraz z Jeruszalaim, a radujcie się niém wszyscy, którzy je miłujecie, weselcie się z niém weselem jego wszyscy, którzyście płakali nad niém. [11] »Chciejcie się karmić i nasycać z piersi jego pociech, ssać i roskoszować się z pełni jego chwały. [12] »Bo tak rzecze Wiekuisty: Oto zwrócę na nie jako strumień pomyślność, i jako potok wezbrany bogactwo ludów, abyście się nasycić mogli; jakby na ręku tam noszeni, a jakby na kolanach tam piastowani będziecie. [13] »Jako tego, którego matka jego cieszy, Ja cieszyć was będę; tak, w samém Jeruszalaim pocieszeni będziecie. [14] »I ujrzycie i rozraduje się serce wasze, a członki wasze jako zieleń zakwitną; i poznaną będzie ręka Wiekuistego u sług Jego, ale wywrze On gniew na wrogach Swoich. [15] »Bo oto Wiekuisty w ogniu nadejdzie, i jako burza zaprzęgi Jego, aby wylać żarem gniew Swój, a grozę Swoję płomieniami gorejącymi. [16] »Tak, ogniem Wiekuisty się rozprawi, i mieczem Swoim z wszelkiém ciałem, a liczni będą porażeni Wiekuistego. [17] »Ci, którzy się uświęcają i oczyszczają dla ogrodów (idąc) za jednym, w pośrodku, - którzy jedzą wieprzowinę i plugastwo i myszy społem wytępieni będą, rzecze Wiekuisty. [18] »Dla Mnie zaś, przy tych sprawach i myślach ich nadeszła pora, aby zgromadzić wszystkie ludy i plemiona, aby przyszły i oglądały chwałę Moję. [19] »I położę znamiona na nich, i wyszlę z pomiędzy nich rozbitków do ludów, do Tarszyszu, do Pula i Luda, napinających łuk, do Tubala i Jawana - na pomorza dalekie, które nie słyszały wieści o Mnie, ani widziały chwały Mojej, aby głosili chwałę Moję między narodami. [20] »I sprowadzą braci waszych z pośród wszystkich ludów, jakoby dań Wiekuistemu, na koniach i na wozach, i w powózkach i na mułach i na wielbłądzicach na górę świętą Moją, do Jeruszalaim, rzecze Wiekuisty, tak jako przynosili niegdyś synowie Israela dary w naczyniu czystém do domu Wiekuistego. [21] »I z tych téż wybiorę dla kapłanów i Lewitów rzecze Wiekuisty. [22] »Bo jako te niebiosa nowe i ta ziemia nowa, które stworzę, staną przedemną, rzecze Wiekuisty, tak stanie ród wasz i imię wasze. [23] »I będzie, że za każdym nowiem i za każdym sabbatem przyjdzie wszelkie ciało, aby ukorzyć się przedemną, rzecze Wiekuisty. [24] »I wyjdą, oglądając zwłoki ludzi, którzy odstąpili odemnie, bo robak ich nie wyginie, a ogień ich nie przygaśnie, i będą ohydą dla wszelkiego ciała. 
«  Księga Izajasza 65 Księga Izajasza 66 Księga Jeremiasza 1  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).