Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Izajasza » Rozdział 5
«  Księga Izajasza 4 Księga Izajasza 5 Księga Izajasza 6  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Chciałbym téż zaśpiewać o druhu moim, - pieśń druha mojego o winnicy swojej. Winnicę miał druh mój na pagórku urodzajnym. [2] »I zorał ją, i obrał ją z kamienia, i zasadził w niej latorośl wyborową, i zbudował wieżę wpośród niej, i tłocznię również w niej wyciosał, i spodziewał się, że zbierze grona, a obrodziła - jagody ulęgłe. [3] »A teraz mieszkańcy Jeruszalaimu i mężowie Jehudy, chciejcie rozsądzić między mną a winnicą moją! [4] »Co zostawało czynić jeszcze winnicy mojej, czegobym nie uczynił jej? Czemuż, gdym się spodziewał zbierać grona, obrodziła jagody ulęgłe? [5] »Otóż teraz oznajmię wam, co uczynię winnicy mojej: Rozbiorę żywopłot jej, a będzie wytrzebiona, rozwalę ogrodzenie jej, a będzie podeptana. [6] »I uczynię ją pustkowiem; nie będzie przycinana ani okopywana, a porośnie ostem i cierniem; i chmurom téż wzbronię oraszać ją deszczem. [7] »Zaiste, winnicą Wiekuistego zastępów jest dom Israela, a mężowie Jehudy sadem Jego rozkoszy: I czekał na sąd, a oto trąd, na sprawiedliwość, a oto skarga na niegodziwość. [8] »Biada tym, którzy przyłączają dom do domu, a pole do pola zbliżają, że nie stawa już miejsca, i jakby wam samym jednym mieszkać przeznaczono na tej ziemi. [9] »W uszy moje rzekł Wiekuisty zastępów: Zaprawdę, domów wiele spustoszeje, wielkie i okazałe zostaną bez mieszkańca. [10] »Bo dziesięć morgów winnicy wydadzą bath jeden, a wysiewu chomer wyda jedną efę. [11] »Biada tym, którzy zrywają się ze świtem, aby za napojem gonić, którzy do późnego wieczora winem rozpaleni. [12] »I jest cytra i lutnia i bęben i flet, i jest wino na biesiadach ich, - ale na dzieło Wiekuistego nie baczą, a sprawy rąk Jego nie widzą. [13] »Przeto pójdzie w niewolę naród mój niebacznie, a dostojnicy jego mrzeć będą głodem, a możni jego schnąć z pragnienia. [14] »Przeto roztworzy przepaść wnętrze swoje, i rozewrze paszczę swą bez granic, i stoczy się jej przepych i jej wielmożność i jej zgiełk i każdy rozochocony w niej. [15] »I upokorzonym będzie człowiek i poniżonym mąż, a oczy wyniosłych zniżone. [16] »I wzniesie się Wiekuisty zastępów w sądzie, a Bóg święty uświęconym będzie w sprawiedliwości. [17] »I paść się będą baranki jak na własnym wygonie, a w pustkowiach po opasłych tułacze żywić się będą. [18] »Biada tym, którzy ściągają winę węzłami fałszu a gdyby powrozem wozowym kaźń! [19] »Którzy mówią: Niech przyśpieszy, niech przynagli dzieło Swoje, abyśmy zobaczyli: niech nadejdzie i niech się spełni zamysł Świętego w Israelu, abyśmy się przekonali. [20] »Biada tym, którzy mienią zło dobrém, a dobre złém: czynią ciemność światłem, a światło ciemnością; czynią gorycz słodyczą, a słodycz goryczą. [21] »Biada mądrym we własnych oczach, a we własném rozumieniu roztropnym! [22] »Biada bohaterom w łykaniu wina, rycerzom w mieszaniu napojów! [23] »Którzy uniewinniają niegodziwca dla datku, a prawo sprawiedliwych uchylają od nich. [24] »Przeto jak pożera ścierń język ognia, a perz w płomieniu zanika, tak korzeń ich w próchno się obróci, a kwiat ich pyłem uleci. Albowiem wzgardzili nauką Wiekuistego zastępów, a słowem Świętego w Israelu pomiatali. [25] »To téż rozpali się gniew Wiekuistego na naród Jego i obróci rękę Swą na niego i uderzy go, że zadrżą góry, a legną trupy ich jak pomiot po ulicach. Ale tém wszystkiem nie ukoi się gniew Jego, i wciąż będzie dłoń Jego zawieszona. [26] »I podniesie znak ludom zdaleka, i zaświśnie na jeden z kończyn ziemi, a oto chyżo i rączo nadbiegnie. [27] »Nikt nie strudzony, nikt nie osłabiony w nim, ani drzemie ani śpi; nie rozwolnił się pas jego bioder, ani pękł rzemyk jego sandałów. [28] »Którego strzały wyostrzone, a wszystkie łuki napięte; kopyta koni jego do krzemienia podobne, a koła jego jako wicher. [29] »Ryk jego gdyby lwicy, ryczy jak lwięta; i zahuczy i porwie zdobycz i uniesie, a nikt nie ocali. [30] »I zahuczy nad nim w on dzień jako huk morza! a spojrzeć na ziemię a tu - ciemność; księżyc i słońce zaćmione w chmurach jej. 
«  Księga Izajasza 4 Księga Izajasza 5 Księga Izajasza 6  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).