Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Izajasza » Rozdział 13
«  Księga Izajasza 12 Księga Izajasza 13 Księga Izajasza 14  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Rzecz o Babelu, którą zwiastował Jeszajahu, syn Amoca. [2] »Na górze odkrytej zatknijcie chorągiew, wołajcie doniośle do nich, potrząsajcie ręką, aby wkroczyli w bramy tyranów. [3] »Otom powołał wybrańców Moich, tak, zawezwał bohaterów Moich, powolnych gniewowi Mojemu, cieszących się sławą Moją. [4] »Odgłos wrzawy po górach jakby ludu mnogiego, odgłos zgiełku narodów z państw zgromadzonych, - Wiekuisty zastępów przegląda szyki bojowe. [5] »Nadciągają z ziemi dalekiej, z krańca nieba, Wiekuisty i narzędzia grozy Jego, by zburzyć ziemię całą. [6] »Biadajcie, gdyż blizkim dzień Wiekuistego, jako klęska od Wszechmocnego nadchodzi. [7] »Dla tego wszelkie ręce opadają, a każde serce ludzkie truchleje. [8] »I przerażeni są; kurcze i bóle porywają ich, jako rodząca drżą. Jeden na drugiego spogląda osłupiały, obliczem płomieni są oblicza ich. [9] »Oto dzień Wiekuistego nadchodzi okrutny, ze srogością i zapalczywością, aby obrócić ziemię w pustynię, a grzeszników jej wytępić z niej. [10] »Bo gwiazdy niebios i konstelacje ich nie przyświecają blaskiem swoim, zaćmiło się słońce przy wschodzie swoim, a księżyc nie daje jaśnieć światłu swojemu. [11] »I poszukiwać będę na wszechziemi złości, a na niegodziwych winy ich, i ukrócę dumę zuchwałych a pychę potężnych poniżę. [12] »Rzadszym uczynię śmiertelnego nad złoto szczere, a człowieka nad kruszec Ofiru. [13] »Przeto niebem wstrząsnę i wyskoczy ziemia z posady swojej, na gniew Wiekuistego zastępów i w dzień zapalczywości Jego. [14] »I będzie jako sarna spłoszona, i jako trzoda, której nikt nie gromadzi, każdy do narodu swego się zwróci, i każdy do ziemi swojej ujdzie. [15] »Ktokolwiek się nawinie przebitym będzie, a ktokolwiek by był ujęty, padnie od miecza. [16] »A dzieci ich roztrącane będą przed oczyma ich, zrabowane będą ich domy, a żony ich zhańbione. [17] »Oto pobudzę przeciwko nim Madajczyków, którzy o srebro nie dbają, a złota nie pożądają. [18] »Łukami młodzieńców miażdżą, nad płodem żywota nie litują się, nad dziećmi nie użala się oko ich. [19] »I będzie Babel, ozdoba królestw, sława i duma Kasdejczyków jako zburzone przez Boga Sedom i Amorah. [20] »Nie będzie zamieszkany nigdy, ani zaludniony po wszystkie wieki, ani rozbije tam Arab namiotu, ani będą tam pasterze koczowali. [21] »I koczować tam będą zwierzęta stepu, a napełnią domy ich puhacze; i mieszkać tam będą strusie, a kosmacze hasać tam będą. [22] »I zahuczą dzikie psy w zamkach jego, a szakale w przybytkach rozkoszy. Blizkim nadejścia czas jego, a dni jego się nie odwloką. 
«  Księga Izajasza 12 Księga Izajasza 13 Księga Izajasza 14  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).