Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Koheleta » Rozdział 3
«  Księga Koheleta 2 Księga Koheleta 3 Księga Koheleta 4  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Wszystko ma porę swoję, a każde przedsięwzięcie swój czas pod niebem. [2] »Jest czas rodzenia się, i czas umierania; jest czas sadzenia, i czas wyrywania co sadzone. [3] »Zabijanie ma swój czas, i leczenie ma swój czas; burzenie ma swój czas, i budowanie ma swój czas. [4] »Jest czas płaczu i czas śmiechu; czas biadania i czas pląsania. [5] »Czas rozrzucania kamieni, i czas zbierania kamieni, czas pieszczoty i czas oddalania się od pieszczot. [6] »Czas szukania i czas tracenia; czas chowania i czas odrzucania. [7] »Czas rozdzierania i czas zszywania; czas milczenia i czas mówienia. [8] »Czas miłowania i czas nienawidzenia; czas wojny i czas pokoju. [9] »Jakąż tedy korzyść odnosi pracujący z całej pracy swojej? [10] »Widziałem popęd, który złożył Bóg w synach ludzkich, aby się nim trapili. [11] »Wszystko urządził pięknie w swoim czasie, i wieczność też złożył w sercu ich; tylko że nie zdolny człowiek dzieła tego, które Bóg urządził, od początku do końca dojść. [12] »Przekonałem się stąd, że nie mają nic lepszego dla siebie jak tylko, aby się każdy cieszył i sobie dogadzał w życiu swojem. [13] »Ale również, że aby kto jadł i pił i sobie dogadzał przy całej pracy swojej, tylko darem jest Bożym. [14] »Przekonałem się, że cokolwiek Bóg uczynił na wieki trwa; że nie można do tego nic dodać, ani z tego nic ująć: - Bóg to tak urządził, aby się Go obawiano. [15] »To co się odbywa, już dawno jest, a co być ma już dawno istniało; a Bóg odszukuje co wypartem zostało. [16] »Nadtom widział jeszcze pod słońcem: na miejscu prawa było bezprawie, a na miejscu sprawiedliwości niegodziwość. [17] »I rzekłem sam do siebie: sprawiedliwego i niegodziwego osądzi Bóg, bo czas dla każdego przedsięwzięcia i dla każdej czynności tam. [18] »Rzekłem sam do siebie: Gwoli synom ludzkim to bywa, aby ich Bóg doświadczył i aby poznali, że tylko do bydła są podobni. [19] »Bo przeznaczenie ludzi i przeznaczenie bydła - jednakowe przeznaczenie ich: bo jaka śmierć jednego, taka śmierć drugiego a jedno tchnienie mają wszyscy, a wyższości człowieka nad bydlęciem niema, bo wszystko marność. [20] »Wszystko idzie na jedno miejsce: wszystko powstaje z prochu i wszystko znów w proch się obraca. [21] »Któż to wie, czy duch synów ludzkich w górę się wznosi, i czy duch bydlęcia nadół ku ziemi zstępuje? [22] »Widziałem tedy, że niemasz nic lepszego dla człowieka nad to, aby się cieszył sprawami swojemi, bo to udział jego; któż bowiem go poprowadzi, aby ujrzał co będzie po nim? 
«  Księga Koheleta 2 Księga Koheleta 3 Księga Koheleta 4  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).