Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Jak śnieg w lecie, jak deszcz we żniwa, tak nie przystoi cześć głupiemu.
[2] »Jak wróbel do pierzchania, jak jaskółka do odlotu, tak i klątwa niezasłużona - nie spełnia się.
[3] »Bicz na konia, wędzidło na osła, a rózga na grzbiet błaznów.
[4] »Nie odpowiadaj błaznowi wedle głupoty jego, abyś się z nim sam na równi nie postawił.
[5] »Odpowiedz błaznowi wedle głupoty jego, aby się nie uważał za mędrca w własnych oczach.
[6] »Jakby nogi sobie obciął, a krzywdę połknął, kto załatwia sprawy przez błazna.
[7] »Zwisają golenie u chromego, a przysłowie z ust błaznów.
[8] »Jak gdyby przywiązywał kamień do procy, tak ten, który składa cześć błaznowi.
[9] »Cierń wniknął w rękę opoja, a przypowieść w usta błaznów.
[10] »Możny rzuca postrach na wszystkich, jeżeli przyjmuje do służby błaznów i włóczęgów.
[11] »Jak pies wraca do plwocin swoich, tak powtarza błazen swoją niedorzeczność.
[12] »Jeżeli widzisz człowieka, który się sam za mędrca poczytuje - tedy spodziewaj się po błaźnie więcej niż po nim.
[13] »Leniwy powiada: lew na drodze, lew pośrodku ulic.
[14] »Obracają się drzwi na zawiasach swoich, a leniwiec na swem łożu.
[15] »Gdy leniwy rękę do misy włożył, za ciężko mu ją znowu do ust powieść.
[16] »Mędrszy leniwy w oczach swoich, niżeli siedmiu, zdolnych trafnie odpowiadać.
[17] »Psa za uszy pociąga, przechodzień, unoszący się nad kłótnią, która go nie obchodzi.
[18] »Jak szaleniec, rzucający strzały płomienne i pociski śmiertelne,
[19] »Tak ten, który bliźniego swego oszukał, a następnie powiada: jam wszak żartował tylko.
[20] »Gdzie drew nie staje, gaśnie ogień, a gdzie zausznika niema, ucicha kłótnia.
[21] »Węgle do żaru, a drwa do ognia, a człowiek swarliwy do wzniecania waśni.
[22] »Słowa zausznika są jak łakocie, a wnikają głęboko do tajników wnętrza.
[23] »Srebrną pianą, którą pokryta skorupa, są płomienne usta a serce niecne.
[24] »Ustami swemi zmyśla nieprzyjaciel, ale we wnętrzu swojem ukrywa zdradę.
[25] »Gdy wdzięcznym przemawia głosem nie dowierzaj mu, bo siedmioraka ohyda w sercu jego.
[26] »Choćby się nienawiść obłudą okrywała, to jednak złość jej publicznie się objawi.
[27] »Kto dół kopie wpadnie weń, a kto kamień wtacza, na tego napowrót spadnie.
[28] »Język kłamliwy nienawidzi swych gnębionych, a usta gładkie przygotowują upadek.