Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Szydercą czyni wino, zgiełkliwym ostry napój, a nie jest nikt mądrym, który się nim odurza.
[2] »Jako poryk lwa jest groza króla, kto go jątrzy grzeszy przeciw sobie.
[3] »Zaszczytem to dla męża stronić od kłótni, ale każdy głupiec je wszczyna.
[4] »Dla zimna leniwy nie orze; ale gdy szukać będzie we żniwa nie znajdzie nic.
[5] »Niby głęboka woda spoczywa zamiar w sercu ludzkiem, ale mąż rozumny umie go na wierzch wydobyć.
[6] »Prawie każdy człowiek natrafia na człowieka mu życzliwego, ale wiernego przyjaciela, któż takiego znajdzie?
[7] »Postępujący w nieskazitelności swej sprawiedliwy - szczęsne dzieci jego po nim!
[8] »Król zasiadający na tronie sprawiedliwości, rozwiewa oczyma swemi każdą niecność.
[9] »Któż powiedzieć może: zdjąłem zmazę z mego serca, czysty jestem od grzechów moich.
[10] »Dwojaka waga i dwojaka miara, - obie one ohydą Wiekuistemu.
[11] »Już chłopię poznać się daje w postępkach swoich, czy czystą będzie i prawą działalność jego.
[12] »Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, obydwa utworzył Wiekuisty.
[13] »Nie kochaj się w spaniu, abyś nie zubożał; trzymaj oczy swe otwarte a nasycisz się chlebem.
[14] »Liche to, liche! mówi kupujący; ale gdy odchodzi chwali się.
[15] »Jest złota i korali mnóstwo; ale klejnotem najcenniejszym są usta rozumne.
[16] »Zabierz mu szatę jego, gdyż za obcego zaręczył, a zabierz mu ją w zastaw za tę cudzą.
[17] »Słodkim człowiekowi chleb obłudy, w następstwie jednak napełniają się usta jego żwirem.
[18] »Utwierdzają się zamysły przez radę wspólną, a tylko rozważnymi sposobami prowadź wojnę.
[19] »Kto tajemnice zdradza, krąży jako oszczerca; przeto nie zadawaj się z takim, który usta swe rozwiera.
[20] »Kto ojcu albo matce swej złorzeczy, tego światło zgaśnie śród ponurej ciemności.
[21] »Spuścizna zdobyta szybko z początku, nie będzie błogosławiona na końcu.
[22] »Nie powiadaj: Odpłacę złem; ufaj Wiekuistemu a dopomoże ci.
[23] »Ohydą Wiekuistemu jest dwojaka waga, a szale fałszywe nie dobra to rzecz.
[24] »Przez Wiekuistego kierowane są kroki ludzkie; jakże by mógł człowiek wyrozumieć drogę swoją?
[25] »Zasadzką to dla człowieka bez rozmysłu wołać: poświęcone! a następnie dopiero śluby rozważać.
[26] »Wydziela niegodziwych król mądry, i puszcza następnie koło po nich.
[27] »Światłem Wiekuistego jest dusza człowieka; przenika ono wszystkie tajniki wnętrza.
[28] »Miłosierdzie i prawda strzegą króla, a wspiera on miłosierdziem tron swój.
[29] »Ozdobą młodzieńców jest ich siła, a strojem starców włos siwy.
[30] »Pręgi wrzynające się wyczyszczają zło, mianowicie cięgi wnikające do tajników wnętrza.