Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Przysłów » Rozdział 19
«  Księga Przysłów 18 Księga Przysłów 19 Księga Przysłów 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Lepszy biedny postępujący w prostocie swojej, niźli taki, który przewrotne ma usta a głupcem jest. [2] »Już duszy bezrozumnej nie dobrze; ale kto rączych jest nóg, ten chybi. [3] »Głupota człowieka skrzywia jego drogę, a na Wiekuistego sarka serce jego. [4] »Bogactwo przysparza coraz więcej przyjaciół, od ubogiego jednak odłącza się i towarzysz jego. [5] »Świadek fałszywy nie ujdzie bezkarnie, a kto kłamstwa wygłasza nie ocali się. [6] »Wielu błaga oblicze hojnego, a każdy jest przyjacielem męża szczodrobliwego. [7] »Wszyscy nawet bracia ubogiego nienawidzą go, o ileż bardziej usuwają się od niego towarzysze jego. Goni on za przyrzeczeniami ale niemasz ich. [8] »Kto nabiera rozumu miłuje życie swoje; kto rozwagę zachowuje znajdzie szczęście. [9] »Świadek fałszywy nie ujdzie bezkarnie, a kto kłamstwa wygłasza zginie. [10] »Nie przystoi dla błazna życie rozkoszne, a tem mniej dla niewolnika rządzić panami. [11] »Rozum człowieka hamuje jego porywczość, a jest chwałą dla niego przebaczyć uchybienie. [12] »Niby poryk lwa jest gniew króla, ale niby rosa na roślinność łaska jego. [13] »Nieszczęściem dla ojca jest syn głupi, a wciąż ciekącą rynną swarliwość kobiety. [14] »Dom i mienie jest spuścizną po ojcach, ale darem Wiekuistego żona rozumna. [15] »Lenistwo pogrąża w sen głęboki, a dusza gnuśnego łaknąć musi. [16] »Kto przykazanie zachowuje, zachowuje życie swoje; ale kto na drogi swe nie zważa, zginie. [17] »Wiekuistemu pożycza, kto nad biednym się lituje, wynagrodzi mu On zasługę jego. [18] »Karć syna swego póki jeszcze nadzieja, a na biadania jego nie zwracaj uwagi swojej. [19] »Kto się wszakże gniewem unosi, musi karę odpuścić, bo zamiast ocalić jeszcze go gorszym uczynisz. [20] »Słuchaj rady a przyjmuj napomnienie, abyś mądrości nabrał w przyszłości swojej. [21] »Liczne są zamysły w sercu człowieka, ale postanowienie Wiekuistego, ono tylko się ostoi! [22] »Rozkoszą człowieka jest miłość, którą świadczy; ale lepszym ubogi niż człek kłamliwy. [23] »Bojaźń przed Wiekuistym prowadzi do życia; kto ją posiada spocznie syty - nie będzie nawiedzony przez nieszczęście. [24] »Gdy leniwy rękę do misy włoży, tedy jej nawet do ust nie powiedzie. [25] »Gdy uderzysz szydercę, nabierze kiep rozumu, a gdy przyganisz rozsądnemu, pojmie on co wiedzieć należy. [26] »Kto ojca ograbia, matkę wypędza, jest synem, który hańbę i wstyd przynosi. [27] »Zaniechaj, synu mój, słuchać nauk takich, które chcą odwieźć od przestróg rozumnych. [28] »Świadek nikczemny urąga sprawiedliwości, a usta niegodziwych pochłaniają chciwie złość. [29] »Przygotowane są na szyderców kary, a razy na grzbiet kpów. 
«  Księga Przysłów 18 Księga Przysłów 19 Księga Przysłów 20  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).