Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Lepszy kęs suchy a spokój przy nim, niż dom pełen mięsiwa przy swarach.
[2] »Sługa rozumny zapanuje nad synem gnuśnym, a w pośród braci weźmie udział w dziedzictwie.
[3] »Tygiel dla srebra, a retorta dla złota, ale serca próbuje Wiekuisty.
[4] »Niecny zważa na usta nieprawe; kłamca przysłuchuje się mowie złowieszczej.
[5] »Kto ubogiemu urąga, bluźni jego Stwórcy; kto z nieszczęścia się cieszy, nie ujdzie bezkarnie.
[6] »Koroną starców są wnuki, a ozdobą dzieci ich rodzice.
[7] »Nie przystoi nikczemnemu mowa szczytna, o ileż mniej jeszcze zacnemu mowa kłamliwa.
[8] »Kamieniem wdzięcznym jest wziątek w oczach tego, który go odbiera, dokądkolwiek się kto nim zwróci znajdzie powodzenie.
[9] »Kto uchybienie osłania, szuka miłości; ale kto sprawę wznawia, rozłącza przyjaciół.
[10] »Głębiej wnika nagana u rozumnego, niżeli sto plag u kpa.
[11] »Nieszczęścia tylko szuka wichrzyciel, ale wysłannik okrutny wyprawiony będzie przeciw niemu.
[12] »Lepiej człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, szczeniąt pozbawioną, niżeli z błaznem w głupocie jego.
[13] »Kto dobro złem odpłaca, z tegoż domu zło nie odstąpi.
[14] »Jakby rozpętał kto fale, gdy kłótnia się wszczyna, ale zanim wybuchnie zwada, zaniechaj jej.
[15] »Kto uniewinnia złoczyńcę, albo potępia sprawiedliwego - ohydą są Wiekuistemu obydwaj.
[16] »Cóż po pieniądzach w ręku głupca? dla zakupienia mądrości? Na to nie staje mu rozumu!
[17] »Każdego czasu miłuje przyjaciel prawdziwy, a stawia się on jako brat w nieszczęściu.
[18] »Człowiekiem bezmyślnym ten, który poręcza, który rękojmię daje za drugiego.
[19] »Miłuje występek, kto miłuje kłótnię, a kto podwoje swe podnosi, szuka ruiny.
[20] »Serce przewrotne nie znajdzie szczęścia, a kto językiem swym chytrzy, popadnie w niedolę.
[21] »Kto kpa spłodził, spłodził go na własne swe utrapienie; nie będzie się cieszył ojciec nikczemnika.
[22] »Serce rozradowane przyspiesza uzdrowienie; ale duch zgnębiony wysusza kości.
[23] »Z zanadrza bierze niegodziwy wziątek, aby ścieżki prawa skrzywił.
[24] »Rozumny ma mądrość przed sobą, ale oczy głupca są na krańcu ziemi.
[25] »Strapieniem dla ojca jest syn głupi, a gorzką troską dla rodzicielki swojej.
[26] »Już to grzywną niewinnego karać jest sprawą nie dobrą; bić szlachetnych, to urąga wszelkiej słuszności.
[27] »Kto w słowach swych powściągliwy, zna rozum, a kto zimną krew zachowuje jest człowiekiem roztropnym.
[28] »Może i głupi gdy milczy za mędrca uchodzić, gdy wobec rozumnego usta swe zamyka.