Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » Księga Przysłów » Rozdział 15
«  Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15 Księga Przysłów 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Odpowiedź łagodna uśmierza zapalczywość, ale słowo obrażające podnieca gniew. [2] »Język mędrców zdobi wiedzę, ale usta głupców tryskają niedorzecznością. [3] »Na każdem miejscu są oczy Wiekuistego, spoglądają na złych i na dobrych. [4] »Łagodność języka jest drzewem życia, ale przewrotność w nim zadaje rany duchowi. [5] »Błazen gardzi napomnieniem ojca, kto jednak na przestrogę zważa nabierze rozumu. [6] »W domu sprawiedliwego jest zapasów dużo; w dorobku jednak niegodziwca jest zamieszanie. [7] »Usta mędrców rozsiewają wiedzę, ale serce głupców nieprawdę. [8] »Ofiara niegodziwych jest ohydą Wiekuistemu, ale modlitwa prawych upodobaniem Jego. [9] »Ohydą Wiekuistemu jest droga niegodziwego, ale kto za cnotą się ugania tego miłuje. [10] »Kaźń surowa spotyka tego, który prawdziwą ścieżkę opuszcza; kto napomnienia nienawidzi musi zginąć. [11] »Grób i otchłań otwarte przed Wiekuistym, o ileż bardziej serca ludzkie. [12] »Nie lubi szyderca, aby go napominano, u mędrców też nie bywa. [13] »Serce wesołe wypogadza oblicze, ale w strapieniu serca i duch znękany. [14] »Serce rozumnego szuka wiedzy, ale oblicza kpów karmią się błazeństwem. [15] »Smutne są wszystkie dni biednego, ale kto dobrego jest usposobienia ma gody ustawiczne. [16] »Lepszą odrobina w bojaźni Wiekuistego, niż skarb wielki a niepokój przy nim. [17] »Lepszą porcja jarzyny a miłość do tego, aniżeli wół tuczony a nienawiść przytem. [18] »Człowiek zapalczywy wszczyna swary, ale pobłażliwy uśmierza zwadę. [19] »Droga opieszałego jest jako płot cierniowy, ale ścieżka prawych utorowana. [20] »Syn mądry jest pociechą ojca, ale człek głupi lekceważy swą matkę. [21] »Błazeństwo jest radością bezmyślnego, ale mąż rozważny idzie prostą drogą. [22] »Spełzają na niczem zamysły, gdzie brak narady; ale gdzie radców dużo tam ostoją się. [23] »Raduje się człowiek z odpowiedzi ust swoich, a jak pięknem jest słowo wyrzeczone w właściwym swym czasie! [24] »Ścieżka życia prowadzi rozumnego w górę, aby uniknął przepaści w nizinie. [25] »Dom pysznych zburzy Wiekuisty, ale granicę wdowy utwierdzi. [26] »Ohydą Wiekuistemu są zamysły niecnego, ale słowami miłemi są mu słowa czystych. [27] »W biedę wtrąca dom swój, kto nieprawych zysków chciwy, ale kto darów nienawidzi żyć będzie. [28] »Serce sprawiedliwego rozważa co odpowiedzieć należy, ale usta niegodziwych wylewają niecności. [29] »Dalekim Wiekuisty od niegodziwych; ale modlitwę sprawiedliwych słyszy. [30] »Jasne spojrzenie rozwesela serce, wieść pomyślna orzeźwia członki. [31] »Ucho, które życiodajnego napomnienia słucha, wpośród mędrców przebywać będzie. [32] »Kto przestrogę porzuca lekceważy sam siebie; ale kto przygany słucha nabiera rozumu. [33] »Bojaźń Wiekuistego jest ćwiczeniem ku mądrości a wyprzedza sławę pokora. 
«  Księga Przysłów 14 Księga Przysłów 15 Księga Przysłów 16  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).