Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 2 Księga Mojżeszowa » Rozdział 22
«  2 Księga Mojżeszowa 21 2 Księga Mojżeszowa 22 2 Księga Mojżeszowa 23  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »(21:37) Jeżeliby kto ukradł wołu, albo jagnię, i zarznął je albo je sprzedał, - to pięć wołów odda za wołu, a cztery owce za jagnię. [2] »(22:1) Jeżeli w podkopie schwytanym będzie złodziej, a pobitym zostanie na śmierć; nie będzie o niego winy krwi. [3] »(22:2) Jeżeli zaś świeciło słońce nad nim, to jest o niego wina krwi. Zapłatą niechaj się opłaci; a jeżeli nic nie ma, sprzedany będzie za kradzież swoję. [4] »(22:3) Jeżeli znalezioną będzie w ręku jego kradzież: bądź wół, bądź osieł, bądź jagnię, jeszcze żywe, - to w dwójnasób zapłaci. [5] »(22:4) Gdy spasie kto pole albo winnicę, a puści bydło swoje, aby się pasło na polu cudzém, - najlepszém z pola swojego albo najlepszém z winnicy swojej niechaj zapłaci. [6] »(22:5) Gdy wyniknie ogień i zajmie ciernie, a spali się sterta albo zboże na pniu, albo pole - to zapłaci ten który wzniecił pożar. [7] »(22:6) Jeżeli powierzy kto bliźniemu swemu pieniądze, albo naczynia do przechowania, a wykradzioném to zostanie z domu tego człowieka, - jeżeli wykryty zostanie złodziej, zapłaci tenże w dwójnasób. [8] »(22:7) Jeżeliby zaś wykrytym nie został złodziej, - to stawi się pan domu przed sędziów, z tém, że nie wyciągnął ręki swojej na własność bliźniego swego. [9] »(22:8) O każdy przedmiot sprzeniewierzenia, o wołu, o osła, o jagnię, o szatę, o każdą zgubę, o której ktokolwiek powié, że to taka, - przed sędziów przyjdzie sprawa obudwu: Kogo skażą sędziowie, zapłaci w dwójnasób bliźniemu swemu. [10] »(22:9) Jeżeli kto odda bliźniemu swemu osła, albo wołu, albo jagnię, albo inne bydlę na chowanie, a zdechnie, albo okaleczoném zostanie, albo zabraném, a nikt nie widział. [11] »(22:10) Przysięga Wiekuistego będzie między obudwoma: czy nie wyciągnął ręki swej na własność bliźniego swego; i przyjmie ją właściciel jej, a ów płacić nie będzie. [12] »(22:11) Ale jeżeli mu skradzioném zostanie, powinien zapłacić właścicielowi jego. [13] »(22:12) Jeżeli zaś rozszarpaném zostało, przedstawi je jako dowód: - za rozszarpane nie płaci. [14] »(22:13) A gdyby kto pożyczył od bliźniego swego, a okaleczałoby, albo zdechło: jeżeli właściciel jego nie był przytém, to powinien zapłacić. [15] »(22:14) Jeżeli zaś właściciel jego był przytém, - to płacić nie powinien. Jeżeli wynajętém jest, to wchodzi to w miejsce jego wynagrodzenia. [16] »(22:15) Jeżeliby kto uwiódł dziewicę nie zaręczoną, i spałby z nią, to dawszy jej wiano, pojmie ją sobie za żonę. [17] »(22:16) A jeżeli nie zechce ojciec jej wydać ją za niego, to niech odważy srebra, stosownie do wiana dziewic. [18] »(22:17) Wróżki przy życiu nie zostawisz. [19] »(22:18) Ktoby obcował ze zwierzęciem, śmiercią karany będzie. [20] »(22:19) Kto ofiaruje bogom, oprócz Wiekuistemu, Jedynemu, wytępionym będzie. [21] »(22:20) Cudzoziemca nie będziesz krzywdził, ani uciskał go; bo cudzoziemcami byliście w ziemi Micraim. [22] »(22:21) Żadnej wdowy, ani sieroty, gnębić nie będziecie. [23] »(22:22) Jeżeli kogo gnębić będziesz, - a wszak gdy zawoła do Mnie, wysłucham wołanie jego: [24] »(22:23) Tedy wspłonie gniew Mój, a zabiję was mieczem, i będą żony wasze wdowami, a dzieci wasze sierotami. [25] »(22:24) Jeżeli pieniędzy pożyczysz któremukolwiek z ludu Mojego, biednemu przy tobie; nie postępuj z nim jako lichwiarz; nie nakładajcie nań lichwy. [26] »(22:25) Jeżeli weźmiesz w zastaw okrycie bliźniego twego, przed zachodem słońca zwrócisz mu je. [27] »(22:26) Bo ono przykryciem jego jedyném, ono odzieniem ciała jego; pod czemże się położy? I stanie się, że gdyby zawołał do Mnie, wszak wysłucham; bom Ja miłosierny! [28] »(22:27) Sędziom nie będziesz złorzeczył, a księcia ludu twego nie przeklinaj. [29] »(22:28) Z pełnią ziarna i płynów twoich nie ociągaj się; pierworodnego z synów twoich oddasz Mi. [30] »(22:29) Tak samo uczynisz z wołem twoim, z owcą twoją; siedm dni niechaj będzie przy matce swojej, ósmego dnia oddasz je Mnie. [31] »(22:30) Ludźmi świętymi bądźcie Mi: mięsa, rozszarpanego w polu nie jadajcie; - dla psa rzućcie je." 
«  2 Księga Mojżeszowa 21 2 Księga Mojżeszowa 22 2 Księga Mojżeszowa 23  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).