Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Od Dawida. Rozpraw się Boże z tymi, którzy prawują się ze mną; zwalcz tych, co przeciw mnie walczą.
[2] »Chwyć za puklerz i tarczę, a powstań ku obronie mojéj.
[3] »Porwij oszczep i stań zaporą przeciw prześladowcom moim; rzeknij duszy mojéj, pomocą twoją Ja.
[4] »Niech zawstydzą się i zapłoną, którzy czyhają na życie moje, niech pierzchną i zarumienią się, którzy myślą o zagubie mojéj.
[5] »Niech będą jak plewa wobec wiatru; a anioł Boży niechaj ich rozproszy.
[6] »Niech będzie droga ich ciemna i śliska, a anioł Boży niechaj ich ściga.
[7] »Gdyż bez przyczyny zastawiali mi zgubne sidła swoje, bez przyczyny podkopywali życie moje.
[8] »Niech spotka go zaguba bezwiednie; a sidła, które ukrył niech uwikłają go, z łoskotem niech wpadnie w nie.
[9] »A dusza moja rozraduje się w Bogu, ucieszy się pomocą Jego.
[10] »Wszystkie członki moje zawołają: Boże, kto równy Tobie, który wybawiasz biednego od silniejszego, biednego i ubogiego od łupieżcy.
[11] »Stawają świadki przemocy, o czem nie wiem badają mnie.
[12] »Płacą mi złém za dobre; osierocona dusza moja.
[13] »A ja, w czas ich niemocy, wdziałem wór żałobny, trapiłem postem duszę moję, a modlitwa moja do piersi méj wracała.
[14] »Jak gdyby przyjacielem, jakby bratem moim był, błąkałem się; jakoby w żałobie po matce w czerni pochyliłem się.
[15] »A oni w upadku moim cieszą się i gromadzą, gromadzą się przeciw mnie oszczercy których nie znam, szarpią mnie i nie poprzestają.
[16] »Z obłudnymi szydercami i pochlebcami ostrzą na mnie zęby.
[17] »Panie dopókiż patrzyć na to będziesz, odwiedź duszę moję od ich zgubnych zamysłów, od lwiąt moję jedyną.
[18] »Wysławiać Cię będę w zborze wielkim, wśród ludu licznego chwalić Cię będę.
[19] »Niech nie mają ze mnie uciechy, ci co mnie nienawidzą niesłusznie, a wrogują bez powodu; niech nie mrugają okiem.
[20] »Bo nie zgodę głoszą, a na spokojnych téj ziemi słowa zdradne zmyślają.
[21] »Rozwierają na mnie usta swoje, wołają: otóż! otóż! widzi to oko nasze.
[22] »Widzisz to Boże, nie zamilcz; Panie nie oddalaj się odemnie.
[23] »Obudź się a ocuć dla prawa mojego, Boże mój i Panie dla sprawy mojéj.
[24] »Sądź mnie po sprawiedliwości Twojéj Boże, Panie mój, a niech nie mają ze mnie uciechy.
[25] »Niech nie powiedzą sobie: otóż jest życzenie nasze, niech nie powiedzą: unicestwiliśmy go.
[26] »Niech się zawstydzą i zarumienią społem, co cieszą się niedolą moją; niech okryją się hańbą i sromotą, którzy wynoszą się nademnie.
[27] »Niech się uradują i ucieszą ci, co pragną usprawiedliwienia mego, i niech mawiają zawsze: wywyższon niech będzie Bóg, który życzy pokoju słudze Swojemu.
[28] »A język mój będzie opowiadał sprawiedliwość Twoję, dzień cały chwałę Twoję.