Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Chwalcie Boga, wołajcie w imię Jego, głoście między ludami dzieła Jego.
[2] »Śpiewajcie Mu, przygrywajcie Mu, rozpamiętywajcie wszystkie cuda Jego.
[3] »Chlubcie się imieniem Jego świętém, niech raduje się serce pragnących Boga.
[4] »Badajcie Boga i wspaniałość Jego, szukajcie oblicza Jego wciąż.
[5] »Wspominajcie cuda których dokonał, znamiona i wyroki ust Jego.
[6] »Rodzie Abrahama sługi Jego, synowie Jakóba wybrańcy Jego.
[7] »On Bóg, Pan nasz, po wszystkiéj ziemi prawa Jego.
[8] »Pomny wiecznie przymierza Swojego, słowa które ustanowił tysiącom pokoleń.
[9] »Które zawarł z Abrahamem - i przysięgi Swojéj danéj Izaakowi.
[10] »A stwierdził Jakóbowi jako ustawę, Izraelowi jako umowę wieczną,
[11] »Gdy rzekł: tobie oddam ziemię Kenaan, udział dziedziczny wam.
[12] »Gdy byli garstką drobną, i nieliczni przychodnie w niéj.
[13] »A wędrowali od ludu do ludu, od królestwa do narodu innego.
[14] »Nie dozwolił nikomu krzywdzić ich, a karcił gwoli im królów:
[15] »Nie tykajcie pomazańców Moich, a prorokom Moim nie złoczyńcie.
[16] »I powołał głód na ziemię, wszelką podporę pożywienia skruszył.
[17] »Wysłał przed nimi męża, na niewolnika sprzedany był Józef.
[18] »Spętali więzami nogę jego, w żelazo skuto go.
[19] »Do chwili spełnienia słowa jego; wyrok Boga oczyścił go.
[20] »Posłał król i wyzwolił go, władca ludów wyswobodził go.
[21] »Uczynił go panem domu swego i władcą w całéj dzierżawie swojéj.
[22] »Aby poddał książęta jego woli swojéj, a starszych jego mądrości nauczał.
[23] »I wszedł Izrael do Micraim, a Jakób zagościł w ziemi Chama.
[24] »I rozmnożył naród Swój bardzo, i wzmógł go nad ciemięzców jego.
[25] »I odwróciło się serce ich, by nienawidzieć naród Jego, by knuć przeciw sługom Jego.
[26] »Posłał Mojżesza sługę Swojego, Aarona którego wybrał.
[27] »Spełnili w pośród nich znamiona Jego, i cuda na ziemi Chama.
[28] »Wysłał ciemność i ściemniło się, a nie opierali się słowu Jego.
[29] »Obrócił ich wody w krew, i uśmiercił ryby ich.
[30] »Zaroił się kraj ich żabami, aż do komnat ich królów.
[31] »Rzekł i nadciągnęły żuki, i robactwo we wszystkie ich granice.
[32] »Dał im miasto deszczu grad, ogień płonący na ich kraj.
[33] »I poraził ich winorośl i figę, i połamał drzewa ich dziedziny.
[34] »Rzekł i nadciągnęła szarańcza, i chrząszczy niezliczone mnóstwo.
[35] »I pożarły wszelką trawę w ich kraju, i pożarły płody ich ziemi.
[36] »I ubił wszystko pierworodne w ich państwie, pierwiastki całéj ich siły.
[37] »I wywiódł ich ze srebrem i ze złotem, a nie było w ich pokoleniach bezsilnego.
[38] »Cieszył się Egipt ich wyjściem, bo przypadła trwoga ich na nich.
[39] »Rozpostarł obłok na osłonę, a ogień by rozświecić noc.
[40] »Zażądano, a przywiódł przepiórki, i chlebem niebios nasycał ich.
[41] »Rozwarł skały i wypłynęły wody, rozlały się po pustyniach strumieniem.
[42] »Bo wspomniał na słowo Swoje święte, na Abrahama sługę Swojego.
[43] »I wywiódł lud Swój w radości, w weselu, wybranych Swoich.
[44] »I dał im ziemię ludów, i dorobek narodów odziedziczyli.
[45] »Aby strzegli ustaw Jego, i nauki Jego zachowali. Halleluja.