Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Roku dwudziestego trzeciego Joasza, syna Achazjasza, króla judzkiego, objął rządy Jehoachaz, syn Jehy, nad Izraelem w Samaryi, a panował lat siedmnaście.
[2] »I czynił co niegodziwem było w oczach Wiekuistego; szedł bowiem w grzechach Jerobeama, syna Nebata, którymi uwiódł Izraela, nie odstępował od nich.
[3] »Wspłonął tedy gniew Wiekuistego przeciw Izraelitom i wydał ich w moc Hazaela, króla aramejskiego, i w moc Benhadada, syna Hazaela, po wszystkie one dni.
[4] »Błagał jednak Jehoachaz oblicze Wiekuistego i wysłuchał go Wiekuisty; wejrzał bowiem na ucisk synów Izraela, ponieważ uciskał ich król aramejski.
[5] »I dał Wiekuisty Izraelitom oswobodziciela, i wyzwolili się z pod władzy Aramejczyków; i tak mieszkali synowie Izraela w namiotach swoich jak przedtem.
[6] »Wszakże nie odstępowali oni od grzechów Jerobeama, którymi uwiódł był Izraela; lecz postępowali w nich, a nawet Astarta pozostała w Samaryi.
[7] »Jakkolwiek nie zostawił Wiekuisty Jehoachazowi ludu wojennego, z wyjątkiem pięćdziesięciu jezdnych, dziesięciu wozów wojennych i dziesięciu tysięcy pieszych, gdyż wygubił ich król aramejski i uczynił ich niby proch dla tratowania.
[8] »A co do innych spraw Jehoachaza, i wszystkiego czego dokonał, i czynów jego dzielnych, spisano to wszak w księdze dziejów królów izraelskich.
[9] »I spoczął Jehoachaz przy ojcach swoich i pochowano go w Samaryi. I objął rządy syn jego, Joasz, miasto niego.
[10] »Trzydziestego siódmego roku Joasza, króla judzkiego, objął rządy Joasz, syn Jehoachaza, nad Izraelem w Samaryi; panował zaś szesnaście lat.
[11] »I czynił co niegodziwem było w oczach Wiekuistego, nie odstępował od wszystkich grzechów Jerobeama, którymi uwiódł Izraela; w nich postępował.
[12] »A co do innych spraw Joasza, i wszystkiego czego dokonał i czynów jego dzielnych, którymi wojował z Amacjaszem, królem judzkim, spisano to wszak w księdze dziejów królów izraelskich.
[13] »I spoczął Joasz przy ojcach swoich, a zasiadł Jerobeam na tronie jego, i pochowany został Joasz w Samaryi przy królach izraelskich.
[14] »Gdy jednak popadł Elisza w chorobę, na którą miał umrzeć, zstąpił do niego Joasz, król izraelski, i zapłakał nad obliczem jego i zawołał: Ojcze mój, ojcze, wozie wojenny Izraela i konnico jego!
[15] »Elisza zaś rzekł do niego: Przynieś łuk i strzały! Przyniósł mu tedy łuk i strzały.
[16] »I rzekł do króla izraelskiego: Połóż rękę swą na łuku! Gdy to uczynił, włożył Elisza ręce swe na ręce króla.
[17] »Poczem rzekł: Otwórz okno ku wschodowi! A gdy je otworzył, rzekł Elisza: Strzelaj! I wystrzelił. On zaś rzekł: Strzała zwycięstwa od Wiekuistego! Tak strzała zwycięstwa nad Aramem! Masz wszak w Afek pobić Aramejczyków do szczętu.
[18] »Poczem rzekł: Zabierz te strzały! I zabrał je. Rzekł tedy do króla izraelskiego: Uderz niemi o ziemię. Uderzył tedy trzykrotnie i zatrzymał się.
[19] »I rozgniewał się nań mąż Boży, i rzekł: Powinieneś był pięć albo sześć razy uderzyć, a wtedy pobiłbyś Aramejczyków do szczętu; teraz jednak pobijesz tylko trzykrotnie Aramejczyków.
[20] »Umarł tedy Elisza i pochowano go. Następnego roku wtargnęły najezdnicze oddziały Moabitów do kraju.
[21] »Gdy właśnie pochować mieli jakiegoś człowieka, spostrzegli nagle oddział najezdniczy. Rzucili tedy owego człowieka do grobu Eliszy; gdy tenże człowiek spadł i dotknął się kości Eliszy, ożył i powstał na nogi swoje.
[22] »Hazael zaś, król aramejski, uciskał Izraelitów po wszystkie dni Jehoachaza.
[23] »Wiekuisty jednak okazał im łaskę i zmiłował się nad nimi, i zwrócił się znowu do nich gwoli przymierzu swojemu z Abrahamem, Izaakiem i Jakóbem i nie chciał ich zgładzić i nie porzucił ich dotąd jeszcze z przed oblicza swojego.
[24] »Gdy tedy umarł Hazael, król aramejski, a został królem syn jego, Benhadad, miasto niego,
[25] »Odebrał Joasz, syn Jehoachaza, Benhadadowi, synowi Hazaela, miasta, które tenże oderwał od Jehoachaza, ojca jego, na wojnie. Trzykrotnie pobił go Joasz i odebrał napowrót miasta izraelskie.