Teksty » Izaak Cylkow - Przekłady Starego Testamentu » 1 Księga Mojżeszowa » Rozdział 15
«  1 Księga Mojżeszowa 14 1 Księga Mojżeszowa 15 1 Księga Mojżeszowa 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Po wypadkach tych, doszło słowo Wiekuistego do Abrama w widzeniu, mówiąc: "Nie obawiaj się Abramie, Ja tarczą tobie; nagroda twoja wielką bardzo!" [2] »I rzekł Abram: "Panie, Wiekuisty, cóż dać mi możesz, kiedy ja schodzę samotnym? Zawiadowcą zaś domu mojego jest Damesceńczyk Eliezer." [3] »I rzekł Abram: "Wszak mnie nie dałeś potomka; a tak domownik mój odziedziczy po mnie." [4] »Ale oto słowo Wiekuistego doszło go, mówiąc: "Nie odziedziczy po tobie ten, a tylko który wyjdzie z łona twojego, ten odziedziczy po tobie." [5] »I wyprowadził go na pole, i rzekł: "Spójrzże ku niebu, a zlicz gwiazdy: czy potrafisz je zliczyć? I rzekł do niego: "takim będzie ród twój!" [6] »I zaufał Wiekuistemu, a poczytał mu to za zasługę. [7] »I rzekł do niego: "Jam Wiekuisty, którym wywiódł cię z Ur-Kasdym, aby oddać ci ziemię tę w dziedzictwo!" [8] »I rzekł: "Panie, Wiekuisty, po czémże poznam, że odziedziczę ją?" [9] »I rzekł do niego: "Sprowadź mi jałowicę trzechletnią, i kozę trzechletnią, i barana trzechletniego, i synogarlicę, i gołąbka." [10] »I sprowadził mu te wszystkie, i rozciął je w pośrodku, i położył każdą część naprzeciw drugiej; ale ptaków nie rozcinał. [11] »I spuściły się sępy na martwe ciała, i spłoszył je Abram. [12] »Słońce zaś miało się ku zajściu, a sen twardy padł na Abrama; aż oto trwoga, ciemność wielka przypadła nań. [13] »I rzekł do Abrama: "Wiedzieć tobie, że obcym będzie ród twój w ziemi nie swojej, i ujarzmią ich, i ciemiężyć ich będą - czterysta lat. [14] »Wszakże i naród, któremu służyć będą, osądzę; a potem wyjdą z dobytkiem wielkim. [15] »A ty pójdziesz do ojców twoich w pokoju, pochowan będziesz w sędziwości szczęśliwej. [16] »A w czwartém pokoleniu powrócą tu; bo nie pełną wina Emorejczyka dotąd." [17] »I gdy było słońce zaszło, a pomroka nastała, a oto - ognisko dymiące się i pochodnia płonąca! To On przeszedł między kawały owe. [18] »Dnia onego zawarł Wiekuisty z Abramem przymierze w słowach: "Rodowi twojemu oddam ziemię tę, od rzeki Micraim, aż do rzeki wielkiej, rzeki Frat. [19] »Kenejczyka, i Kenizejczyka, i Kadmonejczyka; [20] »I Chytejczyka, i Peryzejczyka, i Refaów; [21] »I Emorejczyka, i Kanaanejczyka, i Girgaszytę, i Jebusytę." 
«  1 Księga Mojżeszowa 14 1 Księga Mojżeszowa 15 1 Księga Mojżeszowa 16  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów własnych.Opis prezentowanego tekstu: Tekst polski z 13 tomów wydań przekładów ksiąg Starego Testamentu dokonanego przez rabina Izaaka Cylkowa na przełomie XIX/XX wieku. Z ksiąg Starego Testamentu brakuje tylko przekładu ksiąg Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza i Daniela (albo Cylkow nie zdążył ich przełożyć, albo rękopisy tłumaczenia zaginęły).