Teksty » Listy Pawła - abp Albin Symon » List do Hebrajczyków » Rozdział 11
«  List do Hebrajczyków 10 List do Hebrajczyków 11 List do Hebrajczyków 12  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A wiara jest podstawą rzeczy, których się spodziewamy, przekonaniem o prawdzie tego, czego się nie widzi. [2] »Dla niej to starzy chlubne otrzymali świadectwo. [3] »Przez wiarę poznajemy, że wieki utworzone zostały słowem Bożem, tak iż rzeczy widzialne powstały z przyczyn niewidzialnych. [4] »Przez wiarę Abel ofiarował Bogu ofiarę lepszą, niż Kain: dla niej otrzymał świadectwo, że był sprawiedliwy, albowiem Bóg poświadczył o jego darach: przez nią i po swej śmierci mówić nie przestaje. [5] »Dla wiary Henoch został zabrany z tego świata, aby nie widział śmierci: i nie naleziono go, bo go Bóg zabrał: a przed zabraniem otrzymał świadectwo, że się Bogu podobał. [6] »A bez wiary nie można podobać się Bogu: bo kto przystępuje do Boga powinien wierzyć, że on jest, i że nagradza tych, którzy go szukają. [7] »Przez wiarę Noe, ostrzeżony od Boga o tem, czego jeszcze nie było widać, i przejęty bojaźnią, dla zachowania domu swego zbudował arkę, przez którą potępił świat: i odziedziczył sprawiedliwość, którą otrzymuje się przez wiarę. [8] »Przez wiarę Abraham, posłuszny wezwaniu, wyszedł do kraju, który miał dostać w dziedzictwo: a wyszedł nie wiedziąc, dokąd szedł. [9] »Przez wiarę przebywał w obiecanej sobie ziemi, jak w cudzej, mieszkając w namiotach z Izaakiem i Jakóbem, spółdziedzicami tejże obietnicy: [10] »oczekiwał bowiem miasta, mającego fundamenty, którego twórcą i budowniczym jest Bóg. [11] »Przez wiarę Sara też, niepłodna i w późnym będąca wieku, otrzymała moc poczęcia syna: bo wierzyła, iż wierny jest, który był to obiecał. [12] »To też z człowieka jednego (i to obumarłego) poszło potomstwo tak liczne, jak gwiazdy na niebie, i jak piasek na brzegu morskim, którego nie zrachować. [13] »Wszyscy ci poumierali z wiarą, nie doczekawszy się dóbr sobie obiecanych: ale widzieli i witali je z daleka, i wyznawali, że byli pielgrzymami i gośćmi na ziemi. [14] »A ci, którzy tak mówią, stwierdzają, iż szukają ojczyzny: [15] »bo gdyby myśleli o onej, z której wyszli, mieli wszak czasu dosyć, by powrócić do niej: [16] »lecz oto oni wzdychają do lepszej, to jest do niebieskiej. Dlatego też nie wstydzi się Bóg zwać się ich Bogiem, bo zgotował dla nich miasto. [17] »Przez wiarę ofiarował Abraham Izaaka, gdy był doświadczany, a ofiarował jedynaka - on, który otrzymał był obietnicę: [18] »któremu powiedziano było: Od Izaaka zwać się będzie potomstwo twoje: [19] »sądził bowiem, iż mocen jest Bóg i z umarłych wskrzesić. Jakoż i odzyskał go w podobieństwie do wskrzeszonego. [20] »Przez wiarę błogosławił Izaak Jakóba, przepowiadając zarazem rzeczy przyszłe. [21] »Przez wiarę Jakób umierając błogosławił każdemu z synów Józefa, i pokłonił się wierzchołkowi laski jego. [22] »Przez wiarę Józef umierając przepowiedział wyjście synów Izraelowych z Egiptu, i zostawił rozkaz co do kości swoich. [23] »Przez wiarę rodzice po narodzeniu Mojżesza ukrywali go przez trzy miesiące, bo wiedzieli, że dziecię było piękne: i nie ulękli się rozkazu królewskiego. [24] »Przez wiarę Mojżesz wyrósłszy na męża, nie chciał zwać się synem córki Faraonowej: [25] »i wolał cierpieć ucisk razem z ludem Bożym, niźli zażywać chwilowej rozkoszy grzechu: [26] »za większe bogactwo poczytując sobie urąganie Chrystusowe, niż skarby egipskie: bo się oglądał na odpłatę. [27] »Przez wiarę opuścił Egipt, nie bojąc się gniewu królewskiego. Miał jakby przed oczyma swemi Niewidzialnego, i stawił się śmiało. [28] »Przez wiarę sprawił Paschę i pokropienie krwią, aby ten, co tracił pierworodnych, nie tknął się Izraelitów. [29] »Przez wiarę przeszli oni morze czerwone, jak po suchej ziemi: co gdy także Egipcjanie uczynić próbowali, potonęli. [30] »Przez wiarę runęły mury Jerycha po siedmiodniowym obchodzie ich wokoło. [31] »Przez wiarę Rachab nierządnica nie zginęła z niewiernymi, przeto iż wysłanym na zwiady dała u siebie schronienie bezpieczne. [32] »I cóż jeszcze mam dodać? wszak czasu by mi nie stało, gdybym chciał mówić o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jefcie, Dawidzie, Samuelu i o prorokach. [33] »Przez wiarę pokonali oni królestwa, czynili sprawiedliwość, otrzymali obietnice, zatkali paszczęki lwom, [34] »zagasili siłę ognia, uszli ostrza miecza, dźwignęli się z niemocy, bohaterami stali się na wojnie, zmusili do ucieczki wojska nieprzyjacielskie: [35] »przez nich niewiasty odzyskały umarłych swoich, przywróconych do życia. Inni zaś rozciągani byli, bo się zgodzić nie chcieli na okup, aby tem lepszego doczekali się zmartwychwstania. [36] »A jeszcze inni doznali urągania i biczów, a także więzów i ciemnic. [37] »Byli kamionowani, piłowani, dręczeni, mieczem zabici: błąkali się w owczych i kozich skórach, w nędzy, w ucisku, w utrapieniach: [38] »których nie był godzien świat: tułali się po puszczach, górach, jamach i w jaskiniach ziemi. [39] »I ci wszyscy, odznaczeni chlubnem świadectwem dla swej wiary, nie doczekali się skutku obietnic, [40] »albowiem Bóg, przeznaczywszy dla nas coś lepszego, nie chciał, by oni bez nas dostąpili chwały wiekuistej. 
«  List do Hebrajczyków 10 List do Hebrajczyków 11 List do Hebrajczyków 12  »


 Źródło tekstu: Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl na podstawie skanów z Krośnieńskiej Biblioteki CyfrowejOpis prezentowanego tekstu: SYMON F. A. Ks. Arcybp. Listy św. Pawła Apostoła, z greckiego oryginału przełożył X. FR. A. Symon arcybiskup. Tekst na nowo rozłożył, wstępy i objaśnienia napisał X. J. Korzonkiewicz. Kraków. Nakł. Księg. Krakowskiej. Druk "Głosu Narodu" 1928. XLVI+267s.