Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Wiemy bowiem, że, jeśli ten ziemski namiot nasz, w którym mieszkamy, rozsypie się, mamy budowanie od Boga: dom, nie rękoma robiony, wiekuisty w niebie.
[2] »Bo i w niniejszym wzdychamy, pragnąc, abyśmy w nim przyobleczeni byli w mieszkanie nasze, które jest z nieba:
[3] »jeżeli jednak obleczonymi, a nie nagimi znalezieni będziemy.
[4] »Albowiem i my, którzy jesteśmy w tym namiocie, wzdychamy uciśnieni: bo nie pragniemy, żeby go z nas zwleczono, lecz żeby w nim w nowy nas przyobleczono: iżby to, co śmiertelne, wchłoniętem zostało przez życie.
[5] »A ten, który nas do tego sposobi, Bóg jest, który nam dał zadatek Ducha.
[6] »Przetoż mocno zawsze ufamy: wiedząc, że pókiśmy w ciele, tułamy się daleko od Pana
[7] »(bo chodzimy w wierze, a nie w widzeniu):
[8] »mocno ufamy i tego gorąco pragniemy, abyśmy co najrychlej wyszli z tułactwa w ciele, a naleźli się w domu przy Panu.
[9] »I dlatego też usiłujemy, czy od niego daleko, czy przy nim blisko jesteśmy, podobać się jemu.
[10] »Bo wszyscy stawić się musimy przed sądową stolicą Chrystusową, aby każdy odebrał według tego, co czynił w ciele, albo dobre, albo złe.
[11] »Wiedząc tedy, że straszny jest Pan, ludzi staramy się przekonać, a przed Bogiem wszystko w nas odkryte. Spodziewam się zaś, że i w sumieniach waszych odkryci jesteśmy.
[12] »Nie znowu samych siebie wam zalecamy, ale podajemy waim sposobność, abyście się chlubili z nas, i żebyście mieli co odpowiedzieć tym, którzy chlubią się zewnątrz, a nie w sercu.
[13] »Bo czy my odchodzimy od zmysłów, to dla Boga: czy się miarkujemy, to dla was.
[14] »Bo miłość Chrystusowa przyciska nas, którzyśmy to tak rozsądzili w sobie: Jeżeli jeden umarł za wszystkich, tedy wszyscy umarli:
[15] »a za wszystkich umarł Chrystus, aby też i ci, którzy żyją, już nie sobie żyli, ale temu, który za nich umarł i zmartwychwstał.
[16] »A tak my odtąd nikogo nie znamy wedle ciała: a jeśliśmy i Chrystusa znali wedle ciała, to teraz już go nie znamy.
[17] »Kto tedy w Chrystusie jest, nowem jest stworzeniem, co było starego, minęło, oto wszystko nowem się stało.
[18] »A wszystko z Boga, który nas z sobą pojednał przez Chrystusa: i dał nam urząd pojednywania.
[19] »Albowiem Bóg pojednał w Chrystusie świat z sobą w tem, iż nie poczytał im grzechów ich, i złożył w nas słowo pojednania.
[20] »Zamiast Chrystusa tedy poselstwo sprawujemy, jakoby Bóg przez nas napominał. Prosimy zamiast Chrystusa: Pojednajcie się z Bogiem.
[21] »Tego, który nie znał grzechu, uczynił grzechem za nas, abyśmy się stali sprawiedliwością Bożą w nim.