Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Był pewien Faryzeusz, imieniem Nikodem, mąż znakomity u Żydów.
[2] »Ten przyszedł w nocy do Jezusa i oświadczył mu: Mistrzu, wiemy, żeś od Boga przyszedł aby nauczać, bo takich cudów, jakie ty czynisz, nikt działać nie może, jeśliby Bóg z nim nie był.
[3] »Jezus rzecze mu na to: Powiadam tobie, że jeśli się kto nie odrodzi, nie może wejść do królestwa Bożego.
[4] »A na to Nikodem: Jak może człowiek odrodzić się, będąc już starym? Czy może wejść na nowo do łona matki swojej i narodzić się po raz wtóry?
[5] »Odpowiedział Jezus: Powiadam ci, że kto się nie odrodzi z wody i z Ducha świętego, nie może się dostać do królestwa Bożego.
[6] »Co się z ciała narodziło, ciałem jest, a co się z ducha narodziło, duchem jest.
[7] »Nie dziw się temu, żem powiedział: Musicie się odrodzić.
[8] »Wiatr wieje, gdzie chce, szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd i dokąd idzie; tak samo się dzieje z każdym, kto z Ducha się narodził.
[9] »Odpowiedział Nikodem i rzekł: Jakże to być może?
[10] »Odpowiedział mu Jezus: Jesteś nauczycielem w Izraelu, a nie wiesz?
[11] »Powiadam ci, iż my, co wiemy, mówimy i cośmy widzieli, zaświadczamy, a świadectwa naszego przyjąć nie chcecie.
[12] »Jeżeli w sprawy doczesne, o których wam mówiłem, wierzyć nie chcecie, jakże uwierzycie, jeśli wam o niebieskich opowiadać będę!
[13] »Nikt nie wstąpił do nieba prócz tego, który z nieba zstąpił: Syn człowieczy, który jest w niebie.
[14] »Jak Mojżesz podwyższył węża na puszczy, tak musi być wywyższony syn człowieczy,
[15] »ażeby każdy, kto weń uwierzy, miał życie wieczne.
[16] »Albowiem Bóg tak ukochał świat, iż syna swego jednorodzonego dał, ażeby nikt, kto weń uwierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
[17] »Bo nie posłał Bóg syna swego na świat, aby go potępiał, lecz by przez niego świat zbawił.
[18] »Kto wierzy weń, nie potępia siebie, a kto nie wierzy, już jest potępiony, iż nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego.
[19] »A to jest przyczyną potępienia, że światłość przyszła na świat a ludzie przełożyli ciemności nad światłość, bo uczynki ich były złe.
[20] »Kto bowiem źle czyni, nienawidzi światłości i do światłości nie idzie, aby nie miał wyrzutów za uczynki swoje.
[21] »Kto zaś prawdę czyni, do światłości idzie, aby się okazały uczynki jego, iż według Boga się stały.
[22] »Potem poszedł Jezus do ziemi żydowskiej wraz z uczniami swymi i tam z nimi przebywał i chrzcił.
[23] »Chrzcił też i Jan w Enon niedaleko od Salim, bo wody tam niebrakło, a lud podążał, żeby się ochrzcić.
[24] »Jan wtedy jeszcze nie był wtrącony do więzienia.
[25] »I pewnego razu powstał spór między uczniami Jana, a Żydami w sprawie oczyszczania.
[26] »Zwrócili się więc do Jana, mówiąc mu: Mistrzu, ten, co był z tobą za Jordanem i o którym ty świadectwo wydałeś, też już chrzci, a wszyscy idą do niego.
[27] »A Jan tak odpowiada: Człowiek nie może nic wziąć, jeżeliby mu z nieba nie dano.
[28] »Wy sami jesteście mi świadkami, iżem mówił, że nie jestem Chrystusem, alem tylko został przed nim posłany.
[29] »Tylko oblubieniec ma prawo do oblubienicy: przyjaciel zaś oblubieńca, który go słucha, raduje się z głosu oblubieńca. Ta radość moja wypełniła się.
[30] »On ma rosnąć, a ja się umniejszać.
[31] »Kto z wysoka przychodzi, nad wszystkimi jest. A kto z ziemi pochodzi, do ziemi należy i o ziemi mówi. Kto z nieba przychodzi, nad wszystkimi jest.
[32] »Taki, co widział i słyszał, oznajmia, a nikt nie wierzy świadectwu jego.
[33] »Kto przyjął świadectwo jego, ten wyznał, że Bóg jest prawdziwy.
[34] »Ten, kogo Bóg posłał, głosi słowa Boże, bo nie pod miarę dał mu Bóg Ducha.
[35] »Ojciec miłuje Syna i wszystko podał w ręce jego.
[36] »Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne, a kto nie wierzy Synowi, nie ujrzy żywota, ale gniew Pański na nim spoczywa.