Teksty » Ewangelia Święta - ks. E.Grzymała » Ewangelia Marka » Rozdział 15
«  Ewangelia Marka 14 Ewangelia Marka 15 Ewangelia Marka 16  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I zaraz rano wyżsi kapłani, uczeni zakonni, starsi i cała Rada zebrali się na naradę i Jezusa w kajdanach zaprowadzili i oddali w ręce Piłata. [2] »Piłat zapytał go: Tyś jest król żydowski? Jezus odpowiedział: Tak jest, jak mówisz. [3] »Tymczasem kapłani oskarżali go o wiele występków. [4] »A Piłat znowu go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Patrz, o co cię oskarżają. [5] »Ale Jezus nic nie odpowiadał, tak iż Piłat dziwił się mu bardzo. [6] »Był zwyczaj, że na święto wypuszczał im jednego z więźniów według ich życzenia. [7] »A był wtedy niejaki Barabasz, uwięziony razem ze złoczyńcami, który podczas rozruchów popełnił morderstwo. [8] »Lud zebrał się właśnie i zaczął prosić, żeby im Piłat uczynił według zwyczaju. [9] »Piłat zaś zwrócił się do nich i zapytał: Chcecie, żebym wam uwolnił króla żydowskiego? [10] »Wiedział bowiem, że kapłani wydali go przez nienawiść. [11] »Ale kapłani podżegali lud, żeby domagał się uwolnienia Barabasza. [12] »A Piłat znowu zwrócił się do nich: Cóż więc mam uczynić z królem żydowskim? [13] »A oni zawołali: Ukrzyżuj go. [14] »Na co Piłat zapytał ich znowu: A cóż on złego uczynił? A oni silniej wołali: Ukrzyżuj go. [15] »Chcąc więc uczynić zadość woli ludu, uwolnił Piłat Barabasza a Jezusa ubiczował i oddał im na ukrzyżowanie. [16] »Żołnierze zaprowadzili go na podwórzec ratusza i zwołali tam całą rotę; [17] »ubrali go w purpurę i włożyli mu na głowę koronę z cierni uwitą. [18] »Zaczęli go potem pozdrawiać, wołając: Witaj, królu żydowski. [19] »Bili go też trzciną po głowie, plwali na niego i klękali przed nim, cześć mu niby oddając. [20] »Gdy już mieli dosyć tych szyderstw, zdjęli mu purpurę i włożyli nań własne jego szaty, i poprowadzili go na śmierć krzyżową. [21] »A po drodze przymusili niejakiego Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufa, który, powracając z pola, tamtędy przechodził, aby mu krzyż dźwigał. [22] »Zaprowadzili go na miejsce zwane Golgotą czyli miejscem Trupiej Głowy. [23] »Dali mu tam pić wino żółcią zaprawione, ale nie chciał. [24] »I tak ukrzyżowali go i podzielili między siebie szaty, rzucając o nie losy. [25] »Była godzina trzecia, kiedy go ukrzyżowali. [26] »A nad nim była wypisana jego wina w tych słowach: Król Żydowski. [27] »Razem z nim ukrzyżowali dwóch zbrodniarzy, jednego po prawej a drugiego po lewej stronie. [28] »I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Ze złoczyńcami został policzony. [29] »A kto tylko przechodził, złorzeczył mu, kiwając głową i mówiąc: Ty, co rozwalasz kościół Boży i w ciągu trzech dni go stawiasz na nowo, [30] »ratuj siebie samego i zstąp z krzyża! [31] »Tak samo wyżsi kapłani i uczeni z niego szydzili: Innych ratował a sobie poradzić nie może! [32] »Jako Chrystus, król Izraelski, niechaj teraz zstąpi z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli mu. I ci, co z nim ukrzyżowani byli, też go znieważali. [33] »Od szóstej aż do dziewiątej godziny ciemności okryły całą ziemię. [34] »A o godzinie dziewiątej Jezus wielkim głosem zawołał: Eloi, Eloi, lamma sabactani? co znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś mię opuścił? [35] »Niektórzy z obecnych, słysząc to, mówili: Patrzcie, Eljasza woła. [36] »I pobiegł ktoś umoczyć gąbkę w occie; włożył ją na koniec trzciny i dał mu pić, mówiąc: Zobaczymy, czy też przyjdzie Eljasz uwolnić go z krzyża. [37] »Ale Jezus zawołał głosem wielkim i oddał ducha. [38] »Wtedy zasłona w kościele rozdarła się do połowy od wierzchu aż do ziemi. [39] »A setnik, który stał naprzeciwko, widząc, iż tak wołając skonał, zawołał: Prawdziwie człowiek ten był synem Bożym. [40] »Stały też tam opodal niewiasty, między któremi Marja Magdalena i Marja, matka Jakóba mniejszego oraz Józefa, i Salome. [41] »Już od Galilei chodziły one za nim i służyły mu jak i innych wiele, które razem z nim przyszły do Jerozolimy. [42] »A wieczorem, iż było Przygotowanie to jest przeddzień szabatu, [43] »Józef z Arymatei, szlachetny senator, który też oczekiwał królestwa Bożego, przyszedł odważnie do Piłata i prosił o ciało Jezusa. [44] »Piłat zdziwił się, że już umarł; zawołał setnika i zapytał go, czy już skonał. [45] »A gdy go setnik upewnił o śmierci, wydał ciało Józefowi. [46] »Józef zaś kupił prześcieradło, zdjął ciało z krzyża, owinął je i złożył w grobie wyciosanym w skale, a wejście do grobu zasunął głazem. [47] »Marja zaś Magdalena i Marja, matka Józefa, patrzyły, gdzie go chowano. 
«  Ewangelia Marka 14 Ewangelia Marka 15 Ewangelia Marka 16  »


 Opis prezentowanego tekstu: ks. Edward Grzymała, "Ewangelja Święta Pana Naszego Jezusa Chrystusa. Nowe Tłumaczenie popularne w nowoczesnym języku komentowane przez Katechizm i Brewjarz z dodatkiem Modlitw Chrześcijanina", Towarzystwo Św. Pawła - dla Apostolstwa prasy Instytut misyjny, 1936. Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl