Teksty » Przekłady bpa F. Jaczewskiego » Apokalipsa Jana » Rozdział 20
«  Apokalipsa Jana 19 Apokalipsa Jana 20 Apokalipsa Jana 21  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I ujrzałem anioła zstępującego z nieba: miał on klucz od przepaści i wielki łańcuch w swej ręce. [2] »Pochwycił on smoka, dawnego węża, który djabłem i szatanem się zowie, i związał go na tysiąc lat, [3] »i rzucił go do przepaści, i zamknął ją, i zapieczętował, by on szatan nie uwodził ludzi przez tysiąc lat, po upływie których na krótki czas miał być wypuszczony na wolność. [4] »I widziałem stolice i tych, którzy na nich zasiedli, a którym dano władzę sądzenia. I widziałem dusze pomordowanych za wiarę w Jezusa i w Słowo Boże, i za to, że nie oddawali czci potworowi ani obrazowi jego, ani nie przyjęli godła jego na czoła swoje i na ręce swoje. Dusze te królowały z Chrystusem przez tysiąc lat. [5] »Drudzy umarli mieli powrócić do życia dopiero po tysiącu latach. Życie dusz tamtych było zmartwychwstaniem pierwszem. [6] »Błogosławieni są ci święci, którzy mają udział w pierwszem zmartwychwstaniu: ich druga już śmierć nie dosięgnie, będą oni kapłanami Boga i Chrystusa, i królować z nim będą przez tysiąc lat. [7] »A gdy się spełni lat tysiąc, uwolniony zostanie szatan ze swego więzienia, i wynijdzie zeń, i uwodzić będzie ludzi na wszystkich częściach świata: w państwach Gog i Magog, i na pole bitwy sprowadzi wiedzionych przez siebie, a będzie ich tak wiele, jako piasku morskiego. [8] »Rozsypią się oni po całej przestrzeni ziemskiej, i otoczą obóz święty, i miasto przez Boga umiłowane. [9] »Ale Pan Bóg spuści na nich ogień z nieba i spali ich, [10] »a djabeł, który ich uwiódł, zostanie wtrącony do jeziora, gdzie będzie ogień i siarka, a gdzie też potwór i fałszywy prorok dręczeni będą podczas dni i nocy na wieki wieków. [11] »I ujrzałem wielki, wspaniały i otoczony jasnością tron i tego, który na nim zasiadał, a z przed wzroku którego znikła ziemia i niebo, tak iż i miejsca po nich nie stało. [12] »I ujrzałem umarłych wielkich i małych: stali oni przed tronem. Księgi były otwarte: jedna z tych była księgą żywota. Umarli byli sądzeni wedle tego, jak uczynki ich były zapisane w księdze. [13] »I ci, co potonęli w morzach, i ci, których ciała w ziemi spoczęły; wszyscy oni stanęli na sądzie, i sądzono każdego wedle uczynków jego. [14] »Grób i śmierć to jest potępieńcy wszyscy wrzuceni zostali do jeziora ognistego. To jest śmierć druga. [15] »Kogo nie zapisano do księgi żywota, ten był wrzucony do jeziora ognistego. 
«  Apokalipsa Jana 19 Apokalipsa Jana 20 Apokalipsa Jana 21  »