Teksty » Przekłady bpa F. Jaczewskiego » Apokalipsa Jana » Rozdział 16
«  Apokalipsa Jana 15 Apokalipsa Jana 16 Apokalipsa Jana 17  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I usłyszałem wielki głos z kościoła, który mówił do siedmiu aniołów: Idźcie i wylejcie na ziemię siedem czasz gniewu Bożego. [2] »I poszedł pierwszy anioł i wylał swoją czaszę na ziemię, a ludzie, którzy nosili na sobie godło potwora i czcili jego obraz, zostali pokryci wielkiemi i nieuleczalnemi ranami. [3] »I drugi anioł wylał swą czaszę na morze, a zamieniło się ono w martwą krew, od której wszelkie istoty żywe, będące w morzu, znalazły śmierć. [4] »I trzeci anioł wylał swą czasę na rzeki i źródła wodne, a te zamieniły się w krew. [5] »I słyszałem anioła, mającego zwierzchnictwo nad wodami, który wołał: Sprawiedliwy jesteś Panie, tyś zawsze święty, tyś to sprawiedliwie postanowił; [6] »ludzie źli wylewali krew świętych i proroków: otóż dopuściłeś, by się oni tej krwi napili. Na tę karę zasłużyli oni. [7] »Słyszałem i drugiego anioła, który będąc przy ołtarzu wołał: Tak jest, Panie Boże Wszechmogący, sprawiedliwe są sądy twoje. [8] »I czwarty anioł wylał czaszę swoją na słońce, a ono wielkim żarem i ogniem palić ludzi poczęło. [9] »I palili się ludzie od wielkiego gorąca, i bluźnili imieniu Bożemu, który dopuścił na nich te klęski, ale nie pokutowali i czci Panu oddawać nie chcieli. [10] »I piąty anioł wylał swą czasę na stolicę potworu. Królestwo jego z tego powodu pokryło się ciemnością, a ludzie z rozpaczy gryźli sobie języki, [11] »i bluźnili Bogu w niebiesiech, ale nie pokutowali za grzechy swoje. [12] »I szósty anioł wylał swą czaszę na wielką rzekę Eufrat, a stała się ona bezwodną i królowie wschodni mogli przez nią bez przeszkody przechodzić. [13] »I z paszczy smoka, i z paszczy potworu, i z ust fałszywego proroka widziałem wychodzące trzy duchy jakoby żaby. [14] »Były to duchy piekielne; czyniły one dziwne rzeczy i wyszły w poselstwie do wszystkich królów ziemskich, aby ich przyzwać dla stoczenia wielkiej wojny z Bogiem wszechmocnym. [15] »Wiedzcie narody, mówi Pan, iż przyjdę ja niespodzianie, jako zwykł złodziej przychodzić. Błogosławiony, kto czuwa i strzeże odzieży swojej, by nie znalazł się nagim i nie potrzebował się wstydzić sromoty swojej. [16] »Onych królów ziemskich zgromadzi Pan w miejscu, które po hebrajsku zowie, się Armagedon. [17] »I siódmy anioł wylał swą czaszę na powietrze: a z kościoła i od tronu Bożego dał się słyszeć wielki głos: Dokonało się. [18] »I ukazały się błyskawice, i pioruny, i grzmoty, i nastało wielkie trzęsienie ziemi, jakiego jeszcze nie było od czasu, jak ludzie zamieszkali na niej. [19] »I wielkie miasto rozdzieliło się na trzy części, i miasta pogańskie upadły, i wspomniał sobie Pan na wielki Babilon, i dał mu do wypicia kielich gniewu swojego. [20] »I wszystkie kraje zniknęły i gór już więcej nie było. [21] »I grad niezmiernej wielkości spadł z nieba na ludzi, a oni z tego powodu bluźnili Bogu. 
«  Apokalipsa Jana 15 Apokalipsa Jana 16 Apokalipsa Jana 17  »