Teksty » Przekłady bpa F. Jaczewskiego » Apokalipsa Jana » Rozdział 11
«  Apokalipsa Jana 10 Apokalipsa Jana 11 Apokalipsa Jana 12  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »I dano mi laskę jakoby ze trzciny i rzeczono mi: Idź i wymierz kościół Boży i ołtarz i przelicz tych, którzy się modlą w kościele; [2] »przysionka zaś, który jest za kościołem nie wymierzaj: oddany on zostanie poganom, którzy zawładną miastem i przez czterydzieści dwa miesiące trzymać się w nim będą. [3] »Ja polecę dwom świadkom moim, aby przyodziani w wory prorokowali przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni. [4] »Świadkowie ci, są to dwie oliwy i dwa świeczniki stojące przed obliczem Pana całego świata. [5] »Ktoby im szkodzić usiłował, tego spali ogień, który z ust ich wychodzić będzie; a ktoby ich ranić chciał, ten zabitym zostanie. [6] »Świadkowie oni mieć będą władzę zakazania deszczowi, aby przez czas ich prorokowania nie spadał na ziemię; będą też oni mogli wodę zamieniać w krew, i wszelkie nieszczęście sprowadzą na ziemię, ilekroć tego zapragną. [7] »A gdy zakończą przepowiadanie swoje, pocznie przeciwko nim walczyć potwór, który wyjdzie z przepaści, pokona ich i zabije [8] »i ciała ich leżeć będą na ulicy wielkiego miasta, w którym i ich Pan do krzyża przybity został. Miasto to będzie jako Sodoma i jako Egipt. [9] »I rozmaite pokolenia i ludy i narody przez półczwarta dnia patrzeć będą na ich martwe ciała, ale do grobu nie dozwolą ich złożyć. [10] »I z powodu śmierci tych dwóch proroków cieszyć się będą mieszkańcy ziemi i radować się będą i będą sobie wzajemnie posyłać upominki, bo prorocy ci za swego życia dręczyli ich. [11] »A po upływie półczwarta dnia przywróci Bóg do życia onych proroków; powstaną oni na nogi swoje, i wielki przestrach zawładnie tymi, którzy ich ujrzą. [12] »I usłyszą oni zmartwychwstali prorocy wielki głos z nieba, który im każe tam wstąpić; i wstąpią oni w obłoku do nieba, a nieprzyjaciele ich patrzeć na to będą. [13] »I stanie się wówczas wielkie trzęsienie ziemi, od którego dziesiąta część miasta upadnie, i siedem tysięcy ludzi śmierć znajdzie. Ci, co przy życiu zostaną, owładnięci przestrachem, oddadzą cześć Bogu, który jest w niebiesiech. [14] »Przeminęło to drugie nieszczęście, ale wkrótce trzecie nadejdzie. [15] »Siódmy anioł uderzył w trąbę i wielkie głosy na niebiosach wołać poczęły: Oto już na tym świecie nastało królestwo Pana naszego i jego Pomazańca; i panować on będzie na wieki wieków. Amen. [16] »A dwudziestu czterech starców, którzy siedzieli na stolicach, upadli na twarze swoje i oddali cześć Bogu wołając: [17] »Dzięki Ci, Panie Boże Wszechmogący, który jesteś, który byłeś, i który masz przyjść, boś się okazał w całej mocy swojej i w całym majestacie królewskim. [18] »Burzyli się poganie i przyszedł na nich gniew twój, i przyszedł czas sądu ostatecznego, czas wynagrodzenia sług twoich proroków, i świętych, i tych, którzy mieli w poszanowaniu twe imię; przyszedł czas chwały sług twoich tak wielkich jako i małych i czas ukarania tych, którzy siali zepsucie na ziemi". [19] »I otwartym został kościół Boży w niebiesiech, i dała się w nim widzieć arka testamentu, i ukazały się błyskawice, i grzmoty, i trzęsienie ziemi, i wielki grad upadł. 
«  Apokalipsa Jana 10 Apokalipsa Jana 11 Apokalipsa Jana 12  »