Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Starajcie się o nabycie miłości; ubiegajcie się o dary duchowne, a szczególniej też o dar rozumienia tajemnic wiary i dar tłumaczenia ich wiernym.
[2] »Kto mówi obcym językiem, ten tylko modlić się może ale nauczać nikogo nie zdoła, nikt go bowiem nie zrozumie. Sam on przecież pod natchnieniem Ducha świętego tajemnice wiary poznaje.
[3] »Kto prawdy wiary tłumaczy, ten ludzi naucza, upomina ich i pociesza.
[4] »Kto nieznanym językiem mówi, - ten tylko samego siebie doskonalić zdoła; kto zaś potrafi tłumaczyć prawdy wiarowe, - ten drugich doskonalszymi uczynić może.
[5] »Chciałbym, abyście wszyscy mówili obcymi językami, ale więcej sobie tego życzę, abyście dobrze pojmowali artykuły wiary; bo więcej pożytku czyni ten, kto naucza, aniżeli ten, kto zna obce języki: chyba, - gdyby tym obcym językiem nauczał cudzoziemców, którzyby go rozumieli i pożytek stąd mieli.
[6] »Gdybym przybywszy do was, bracia, przemawiał obcym wam językiem, - jakąż mielibyście stąd korzyść? Korzyść wówczas dopiero mieć będziecie, gdy zrozumiecie, że mowa moja jest objawieniem, jest mądrością prawdziwą, jest proroctwem, jest prawdziwą nauką.
[7] »Instrumentu muzycznego, jak naprzykład: fletu, cytry, nikt nie zrozumie, chociażby one głos wydawały, aż dopiero wówczas, gdy głos ten przez człowieka mądrze rozczłonkowanym zostanie.
[8] »I żołnierz nie wystąpi do walki na niepewny głos trąby.
[9] »Tak i was wówczas dopiero zrozumieją słuchacze, gdy mowa wasza znaną im będzie. Inaczej, - słowa wasze ginąć będą w powietrzu.
[10] »Tak wiele jest mów na świecie, a wszystkie one odbywają się za pomocą dźwięków.
[11] »Otóż, jeżeli używam nieznanych dźwięków, - to dla tego, kto mnie słucha, barbarzyńcą będę; a również, - gdy słucham nieznanej mi mowy, za barbarzyńcę uważam tego, kto do mnie przemawia.
[12] »Otóż i wy, ponieważ staracie się o nabycie darów Ducha świętego: - to starajcie się o takie dary, któreby wam pomagały do pełnienia najlepszej posługi w kościele.
[13] »Kto przeto mówi obcym językiem, - ten niech się modli o to, aby mógł tłumaczyć.
[14] »Jeżeli się modlę w obcym języku, - to sam dobrze się modlę, ale drudzy w mej modlitwie udziału brać nie mogą.
[15] »O cóż mi przeto przy modlitwie starać się trzeba? O to: abym, zabierając się do modlitwy, miał prawdziwą żądzę modlenia się, i abym, odmawiając łącznie z innymi modlitwę, lub psalmy śpiewając, używał zrozumiałego języka.
[16] »Gdy i najlepiej modlić się będziesz w nieznanym dla obecnych języku, oni nie zrozumieją słów modlitwy twojej i nie odpowiedzą ci: Amen.
[17] »W obcym języku sam dobrze modlić się możesz, ale drudzy nierozumiejący cię, pożytku stąd nie odniosą.
[18] »Dzięki Bogu, że wszystkimi językami waszymi mówię.
[19] »Ale w kościele wolę pięć słów zrozumiałych dla was powiedzieć: aniżeli dziesięć tysięcy, którychbyście nie zrozumieli.
[20] »Bracia, pod względem złości wolno wam być dziećmi: ale co do rozumu - dziećmi nie bądźcie, lecz stańcie się dojrzałymi ludźmi.
[21] »W prawie napisano jest: Obcymi językami przemawiać będę do ludu tego: i nie zrozumie on mnie, mówi Pan.
[22] »Więc obce języki nie są dla wiernego lecz dla niewiernego ludu: tłumaczenie zaś prawd wiarowych w mowie zrozumiałej - dla wiernych jest.
[23] »Gdybyście się wszyscy razem zebrali do kościoła, i gdybyście wszyscy mówili obcymi językami i gdyby wówczas śród was weszli prostaczkowie albo niewierni i podsłuchali was, - to czyżby nie rzekli, że wam źle w głowie?
[24] »Gdy zaś każdy z was zrozumiale tłumaczyć będzie swą wiarę: - to czy wejdzie śród was niewierny, czy prostaczek, - każdy go zdoła przekonać, każdy go wyrozumie,
[25] »i on otworzy tajniki swojego serca, i padłszy na kolana, odda cześć Bogu i głośno wypowie: zaiste, Bóg wpośrodku was jest.
[26] »Cóż tedy, bracia, czynić wam należy? Oto, gdy się zgromadzacie, - to niechaj jedni z was umieją śpiewać, drudzy niech mają naukę; inni niech starają się mieć objawienie Boże; inni jeszcze niech znają obce języki; a jeszcze inni niechaj umieją tłumaczyć obcą mowę; a tak wszystko ku zbudowaniu wszystkich dziać się będzie.
[27] »Gdyby między wami znaleźli się tacy, którzyby waszego języka nie znali, a jednak przemawiać pragnęli: - to jednemu, dwom lub najwięcej trzem niech będzie to dozwolonem, ale po każdem podobnem przemówieniu, niech będzie ktoś taki, ktoby to przetłumaczył.
[28] »Gdyby zaś tłumacza nie było, - niech cudzoziemiec milczy w kościele, niech tylko z sobą i z Bogiem rozmawia.
[29] »Gdyby między wami znalazło się wielu kaznodziejów: - to niech przemawia z nich jeden, dwóch lub trzech z kolei, a drudzy niech słuchają.
[30] »Gdyby temu, co siedzi i słucha, dał Bóg natchnienie jakie: - w takim razie niech on wchodzi na mównicę, a pierwszy niech zamilknie.
[31] »Wszyscy z kolei przemawiać możecie, abyście się wszyscy uczyli i wzajemnie się ku dobremu skłaniali.
[32] »Kaznodzieje niech rozsądzają natchnienia swoje,
[33] »i niech pamiętają o tem, że Bóg nie jest Bogiem zamieszania, ale Bogiem pokoju. Ja tak wszystkich wiernych nauczam.
[34] »Kobiety w kościele niech milczą: nie wolno im bowiem przemawiać w kościele: one tylko słuchać winny, jak to i zakon mówi.
[35] »Jeżeli zaś pragną objaśnić się o czem, - niech się o to w domu mężów swoich pytają. Nie przystoi, aby kobieta w kościele przemawiała publicznie.
[36] »Porządku tu wam wskazanego nie zmieniajcie, bo nie od was ta nauka wzięła początek, i nie dla was samych jest daną.
[37] »Jeżeli jest pomiędzy wami ktoś taki, kogo Bóg obdarzył łaską znajomości nauki swojej, że i drugich nauczać i sam doskonałe życie chrześciańskie prowadzić zdoła: - taki niechaj osądzi, czy to, co piszę, nie jest z rozkazu Bożego?
[38] »Ktoby zaś chciał pozostać w niewiadomości, - niech w niej pozostanie.
[39] »Przeto, bracia, starajcie się o poznanie dokładne nauki chrześciańskiej i o dar nauki tej tłumaczenia ludowi; ale i w obcym języku nie zabraniajcie przemawiać.
[40] »Wszystko zaś niechaj uczciwie i porządnie będzie.