Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Jako Chrześcianin, świadczę się sumieniem mojem, że to, co powiem, jest prawdą, bo pochodzi z natchnienia Ducha świętego;
[2] »i jest mi powodem smutku i ciągłej, a wielkiej boleści serca mojego.
[3] »Mówię tu o żydach; pragnąłbym być odrzuconym przez Chrystusa, aby oni byli zbawieni: boć są to moi bracia, moi powinowaci wedle ciała.
[4] »Są to Izraelici, których Bóg przysposobił za synów, których wsławił swemi cudami, którym powierzył swe objawienie, swe prawa, swą cześć, swe obietnice;
[5] »którzy mieli tylu sławnych przodków, z których wedle ciała narodził się Chrystus a który, jako Pan całego stworzenia, niech będzie błogosławiony na wieki. Amen.
[6] »Nie dla tego zaś mam tę boleść, aby słowo Boże miało się w nicość obrócić: - boć nie wszyscy, co od Izraela pochodzą, są Izraelitami;
[7] »ani też wszyscy synowie Abrahama uważają się za jego synów, boć synem jego, jak to powiedziano, jest tylko Izaak.
[8] »To jest: nie ci uważają się za synów Abrahama, którzy odeń wedle ciała pochodzą, ale ci, których on zrodził wskutek objetnicy Bożej.
[9] »Objetnicę zaś tę otrzymał Abraham w tych słowach: Za rok wrócę, a Sara mieć będzie syna.
[10] »I drugi przykład przywiodę z historyi Rebeki, która Izaakowi powiła bliźnięta
[11] »Gdy ci dwaj synowie jeszcze się nie urodzili, a tem więcej, gdy jeszcze nic ani dobrego ani złego nie uczynili; Bóg, aby pokazać, że jedynie wedle swej woli działa,
[12] »nie z powodu zasługi jednego albo drugiego powiedział o nich:
[13] »że starszy służyć będzie młodszemu, jak to napisano: Jakóba umiłowmłem, a Ezawa znienawidziłem.
[14] »Może przeto powiemy, że Bóg jest niesprawiedliwy? Bynajmniej,
[15] »do Mojżesza bowiem rzekł on: Sprzyjać będę temu, komu zechcę sprzyjać; i zmiłuję się nad tym, nad kim się zechcę zmiłować.
[16] »A przeto pozyskanie łaski nie zależy ani od woli człowieka, ani od jego ubiegania się o nią, ale od miłosierdza Bożego.
[17] »Objaśnię to na przykładzie. Do Faraona Bóg rzekł: Dla tego wzbudziłem cię i upór na cię dopuściłem, abym pokazał moc moję; aby imię moje stało się głośnem po całym świecie.
[18] »Nad kim się tedy Bóg chce, nad tym się lituje; a kogo chce, tego zatwardza.
[19] »Rzeczesz mi tedy: Dlaczego żali się Bóg na ludzi, że są złymi, kiedyć to od niego głównie zależy, aby dobrymi lub złymi byli: boć któż woli Bożej oprzeć się zdoła?
[20] »O człowiecze! ktoś ty jest, abyś o Bogu tak mówił? Czyż garnek mówi do garncarza: czemuś mnie tak uczynił?
[21] »Czyż garncarz z jednej bryły gliny nie ma prawa robić jednego naczynia ku czci, a drugiego ku zelżywości?
[22] »Cóż jest w tem niesprawiedliwego, że Bóg, chcąc okazać swój gniew i potęgę swoją, przez długi czas cierpliwie znosił naczynia gniewu zdolne tylko ku zatraceniu;
[23] »a z drugiej strony, aby okazać bogactwo swej łaski, ulitował się nad innymi, i tych do chwały przeznaczył?
[24] »Do tych to ostatnich należymy i my, których Bóg powołał tak z pomiędzy żydów, jako i pogan.
[25] »A nie jest to rzecz nowa, o której tu mówię, ale dawno przepowiedziana. U Ozeasza czytamy: Obcy mi lud nazwę moim ludem, i lud odrzucony - ludem umiłowanym, - ludem, który miłosierdzia doznał.
[26] »Stanie się to, że w miejscu, gdzie mieszkały ludy odrzucone, zamieszkają dzieci Boże.
[27] »Izaijasz zaś o Izraelitach tak pisze: Chociaż Izraelitów będzie jako piasku morskiego, - to przecież tylko drobna ich cząstka zbawioną zostanie.
[28] »Bóg w sprawiedliwości swojej wyda wyrok, który strawi i umniejszy ich liczbę.
[29] »I w innem miejscu tenże Izaijasz mówi: Gdyby Pan Zastępów nie pozostawił z nas resztek, zaginęlibyśmy jako Sodoma i jako Gomora.
[30] »Cóż na to rzeczemy? Rzeczemy to, że poganie, których uważano za bezbożnych, zostali usprawiedliwieni; a usprawiedliwieni za to, że uwierzyli w Boga, który usprawiedliwia;
[31] »Izraelici zaś, którzy trzymali się prawa, mającego ich do usprawiedliwienia przyprowadzić, od usprawiedliwienia tego wyłączeni zostali.
[32] »A to dla czego? Bo usprawiedliwienia tego usiłowali oni dostąpić nie przez wiarę, ale przez wypełnianie obrzędów prawa. Potknęli się oni o kamień obrażenia,
[33] »o którym napisano: Oto ja położę na Syonie kamień obrażenia i skałę zgorszenia: ale wszelki, który uwierzy weń, zawstydzon nie będzie.