Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »- "Wolno ci mówić ku swej obronie" - rzekł Agryppa do Pawła. Wówczas Paweł podniósłszy rękę w te odezwał się słowa:
[2] »- "Za szczęśliwego się uważam, królu Agryppo, że z zarzutów przez żydów mi czynionych, przed tobą mi się dziś tłumaczyć przychodzi,
[3] »bo ty znasz wszystkie zwyczaje i urządzenia żydowskie. Bacz mnie przeto wysłuchać cierpliwie.
[4] »Życie moje, poczynając od młodości, przepędziłem śród ludu mego w Jerozolimie. Wiedzą o tem żydzi,
[5] »i, byleby chcieli, mogliby zaświadczyć, że bezustannie trzymałem się ja zasad sekty Faryzeuszów.
[6] »Potępiają oni mnie teraz za to, że ja obstaję przy nadziei, którą Bóg ojcom naszym przyobiecał.
[7] »Dwanaście naszych pokoleń, modląc się we dnie i w nocy, dopraszają się tego, by ta objetnica dla nich uiszczoną była. Królu! o tęto nadzieję żydzi mnie skarżą!
[8] »Bracia Izraelici! Czyż to zda się wam być rzeczą tak trudną do wiary, aby Bóg wskrzeszał umarłych?
[9] »I ja niegdyś uważałem sobie za obowiązek walczyć przeciwko imieniowi Jezusa Nazareńskiego;
[10] »do walki tej stanąłem w Jerozolimie, upoważniony przez książąt kapłańskich; wielu świętych do więzień wtrąciłem i do ich śmierci się przyczyniałem.
[11] »Ścigałem ja ich po wszystkich synagogach; często skazywałem na kary; zmuszałem ich do bluźnierstwa; pełen jadu wściekłego, wyszukiwałem ja ich aż po miastach zagranicznych.
[12] »Gdym w takiem usposobieniu i w tym celu, z dozwolenia książąt kapłańskich dążył do Damaszku,
[13] »w samo południe, O Królu! mnie i moich towarzyszów zaćmiła jasność większa niż słońce.
[14] »Padliśmy wszyscy na ziemię, a ja usłyszałem mówiący do mnie głos w języku hebrajskim: Szawle, Szawle, czemu mnie prześladujesz? Daremnie się kusisz przeciwko ościeniowi walczyć.
[15] »- Panie! kto jesteś? - rzekłem. - Jam jest Jezus, którego ty prześladujesz - odpowiedź była.
[16] »Powstań na nogi swoje i stój. Objawiłem ci się w tym celu, aby cię uczynić sługą i świadkiem tego, coś widział, i tego co ci jeszcze pokażę.
[17] »Wyrwę ja cię z pośród ludu twego i poszlę cię do narodów,
[18] »byś im otwierał oczy, aby z ciemności przechodzili do światła, i z pod panowania szatana pod panowanie Boga; aby otrzymali odpuszczenie grzechów, i aby przez wiarę we mnie odzyskali przynależny im udział śród świętych.
[19] »Otóż, Królu! nie lekceważyłem ja sobie tego widzenia niebieskiego,
[20] »ale naprzód w Damaszku, a potem w Jerozolimie i w całym kraju żydowskim, a następnie śród innych narodów głosiłem to, aby czyniono pokutę, aby się nawracano do Boga, aby godne pokuty uczynki spełniano.
[21] »Otóżto za to żydzi, gdy byłem w kościele, pochwycili mnie i zabić mnie usiłowali.
[22] »Wsparty pomocą Bożą żyję dotąd, i każdemu, tak małemu jako i wielkiemu, niczego innego nie mówię, jedno to, co Prorocy i Mojżesz mówili,
[23] »a mówili oni to, że Chrystus miał cierpieć i zmartwychwstać, i że nauka jego całemu ludowi i wszystkim narodom opowiadaną być miała".
[24] »Gdy on to mówił i tak się tłumaczył, Festus przerwał mu głośno krzyknąwszy: - "Pawle! Androny pleciesz. Czytajjąc wiele, straciłeś rozum".
[25] »- "Nie straciłem ja rozumu, Jaśnie Wielmożny Prezesie - odpowie Paweł - ale rzetelnej prawdy słowa wymawiam.
[26] »Rozumie to król, do którego i teraz się zwracam, bo to dla niego tajemnicą nie jest, boć to wszystko działo się jawnie.
[27] »Królu Agryppo! Czy wierzysz Prorokom? Wiem, że wierzysz".
[28] »- "Chcesz mi, widzę, radzić - rzekł Agryppa do Pawła - abym został Chrześcianinem".
[29] »- "O! i radzę, i życzę ci tego - odpowie Paweł. A nie tylko tobie, ale i wszystkim tu obecnym życzę tego, aby byli takimi, jakim ja jestem dzisiaj, z wyjątkiem tych kajdan".
[30] »I powstał król, i prezes, i Bernika, i całe ich otoczenie.
[31] »A odchodząc, mówili do siebie: "Ten człowiek nie zasługuje ani na śmierć, ani na więzienie".
[32] »Agryppa zaś do Festusa powiedział: - "Możnaby go wypuścić na wolność, gdyby był do Cezara nie apelował".