Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A gdy się spełniały dni Piędziesiątnicy, byli oni razem wszyscy zgromadzeni w tem samem miejscu.
[2] »W tem, nagle stał się z nieba wielki szum jakoby zbliżającego się wiatru gwałtownego, i napełnił cały dom, w którym byli zebrani.
[3] »I ukazały się nad nimi rozdzielone języki, jakoby ognia; i nad każdym z nich spoczął język oddzielny;
[4] »i wszyscy stali się pełni Ducha świętego, i poczęli mówić rozmaitymi językami wedle tego, jak to Duch święty dawał każdemu z nich.
[5] »Byli zaś wówczas w Jerozolimie Żydzi pobożni ze wszystkich krajów, które są pod słońcem.
[6] »Otóż, gdy się to stało, zbiegli się oni wszyscy Żydzi i zdumiewali się, bo każdy z nich słyszał Apostołów przemawiających ich własnym językiem,
[7] »i mówili: "Czyż nie Galilejczykami są ci, którzy przemawiają?
[8] »I czem się to dzieje, że każdy z nas słyszy tutaj swą rodzimą mowę.
[9] »Jesteśmy tu jako Partowie, i Medowie, i Elamici; jesteśmy tu jako mieszkańcy Mezopotamii, Judei i Kapadocyi, Pontu i Azyi,
[10] »Frygii i Pamfilii, Egiptu i tej części Libii, która jest o granicę z Cyreną; jesteśmy tu przechodniowie Rzymscy,
[11] »tak Żydzi jako i Prozelici; jesteśmy z Krety i Arabii: a słyszymy ich, jako naszymi językami opowiadają dziwne sprawy Boże".
[12] »Zdumiewali się tedy wszyscy, i dziwili się, i pytali się siebie nawzajem: "Co to wszystko znaczy?"
[13] »Byli zaś i tacy, którzy mówili, żartując sobie, iż Apostołowie popili się.
[14] »Stanął tedy Piotr z jedenastu i podniesionym głosem tak mówić począł: "Mężowie Żydzi, i wszyscy, co zamieszkujecie Jerozolimę, słuchajcie tego, co powiem i spamiętajcie to sobie.
[15] »Nie popili się ci, jak to mniemacie, boć jest dopiero trzecia godzina,
[16] »ale spełnia się to, co przepowiedział Joel prorok.
[17] »Oto jego słowa: Stanie się ostatnich dni to, mówi Pan, iż wyleję ja Ducha mego na wszelkie ciało, i prorokować będą syny wasze i córy wasze; młodzieńcy wasi widzenia ujrzą, a starcy wasi mieć będą sny.
[18] »Na sługi i służebnice moje w one dni wyleję ja Ducha mojego, i oni prorokować będą.
[19] »Dam znaki na niebie i ziemi: będzie krew, ogień i dym;
[20] »słońce się zaćmi i księżyc w krew się zamieni, zanim nadejdzie dzień Pański, dzień wielki i dla wszystkich jawny.
[21] »I stanie się to, że wówczas ten się tylko ocali, kto imienia Pańskiego wyznawcą będzie.
[22] »Mężowie Izraelici, słuchajcie: Jezusa Nazareńskiego, męża, którego Bóg pośród was wsławił tylu cnotami, cudami i znakami, którym przypatrywaliście się;
[23] »męża któremu Bóg wedle zamiarów swoich dozwolił umrzeć z ręki niegodziwców;
[24] »męża tego, mówię, Bóg wskrzesił z umarłych, bo niemożebną było rzeczą, aby więzy grobowe zatrzymały ciało jego.
[25] »Dawid powiedział: Pana zawsze miałem przed sobą, jest mi on po prawicy, by mi nikt nie szkodził.
[26] »Dla tego radowało się serce moje, weselił się język mój, i ciało moje spocznie w nadziei,
[27] »bo nie zostawisz mnie w grobie i nie zezwolisz na to, by Święty Twój uległ zepsuciu;
[28] »dałeś mi poznać drogę żywota, i uszczęśliwisz mnie widokiem oblicza Swojego.
[29] »Mężowie bracia, mogę śmiało mówić do was o patryarchu Dawidzie, że umarł on i pogrzebiony jest, i że grób jego jest w pośrodku nas aż dotąd.
[30] »Dawid był prorokiem, Bóg mu objawił pod przysięgą, że po nim na tronie zasiądzie potomek jego.
[31] »Otóż Dawid mówił o zmartwychwstaniu Chrystusa, o tem, że Chrystus nie zostanie w grobie, i że ciało Jego nie ulegnie zepsuciu.
[32] »Jezus jest tym Chrystusem; Bóg go wzbudził z umarłych, i my wszyscy zmartwychwstania tego świadkami jesteśmy.
[33] »Prawicą Boga wywyższony uiścił on daną od Boga objetnicę i zesłał tego Ducha świętego i zesłania tego wy dziś skutki widzicie.
[34] »Dawid nie wstąpił do nieba, i nie o sobie lecz o kim innym on mówił, gdy się wyraził: Rzekł Pan Panu memu, siedź po prawicy mojej,
[35] »aż uczynię nieprzyjacieły twoje podnóżkiem stóp twoich.
[36] »Wiedzcież tedy wszyscy Izraelici, że Panem i Chrystusem uczynił Bóg tego Jezusa, któregoście wy ukrzyżowali".
[37] »Usłyszawszy to Żydzi zaboleli serdecznie, i rzekli do Piotra i do innych Apostołów: Cóż nam czynić wypada, Mężowie bracia?
[38] »A Piotr im na to: "Pokutę, rzecze, czyńcie i każdy z was niech przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa, by dostąpił odpuszczenia grzechów i przyjął dary Ducha świętego.
[39] »Dla was to, dla synów waszych a nawet i dla Pogan, których Pan Bóg wezwał do siebie spełnia się dziś objetnica Boża".
[40] »I innemi jeszcze słowy długo przemawiał Piotr, dowodził i upominał, mówiąc: "Wynijdzcie z pośrodka tego świata zepsutego".
[41] »Ci tedy, co usłuchali nauki jego, przyjęli chrzest, a liczba ich dochodziła trzech tysięcy dusz.
[42] »Wszyscy oni słuchali nauki Apostolskiej i brali udział w łamaniu chleba i wspólnej modlitwie.
[43] »Apostołowie działali wiele cudów i znaków w Jerozolimie, a wszystkich napełniała bojaźń wielka.
[44] »Wierni zgromadzali się razem i wszystko swoje uważali za wspólną własność.
[45] »Posiadłości swoje i majątki sprzedawali i dzielili pomiędzy tych, którzy tego potrzebowali
[46] »Codziennie również bywali wspólnie w kościele, a po domach łamali się chlebem, i z radością i prostotą serca weselili się;
[47] »oddawali cześć Bogu i żywili miłość ku wszystkim ludziom; Pan zaś codziennie pomnażał liczbę tych, którzy zbawieni być mieli.