Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Niejacy ludzie, przybyli z Judei, i poczęli nauczać, że do zbawienia koniecznie potrzebnem jest obrzezanie wedle prawa Mojżeszowego.
[2] »Wytworzyło się z tego powodu w Antiochii stronnictwo nieprzyjazne Pawłowi i Barnabie, które się domagało, aby ci dwaj Apostołowie łącznie z jego delegatami udali się do Jerozolimy i względem tego przedmiotu naradzili się z innymi Apostołami i starszyzną kościelną.
[3] »Paweł i Barnaba zgodzili się na to, i przeprowadzeni przez Chrześcian Antiocheńskich, przechodzili przez Fenicyą i Samaryą, a opowiadając wszędzie o nawracaniu się pogan, wielką radość sprawiali braciom.
[4] »W Jerozolimie mile byli przyjęci przez kościół, Apostołów i całą starszyznę, której zdali sprawę z tego, co Bóg przez nich zdziałał.
[5] »I w Jerozolimie też niektórzy z Faryzeuszów, którzy zostali Chrześcianami, poczęli głosić, że do zbawienia potrzebne jest i obrzezanie, i zachowanie innych obrzędów zakonu Mojżeszowego.
[6] »To skłoniło Apostołów i zwierzchność kościelną, iż się zebrali celem naradzenia się względem tego przedmiotu.
[7] »Gdy była wielka różnica zdań, powstał Piotr i rzekł: "Mężowie bracia, wiadomo wam, że już dawno polecił mi Bóg opowiadać Ewangelią poganom, aby i oni weń uwierzyli.
[8] »Bóg, który zna serca ludzkie, jawnym cudem zatwierdził to, dając i im Ducha świętego, jako i nam;
[9] »nie uczynił on najmniejszej różnicy między nimi i nami, ale wiarą i ich serca oczyścił.
[10] »Jakiem przeto prawem usiłujecie teraz nauczać, że wolą jest Bożą, aby ci nowi wyznawcy jego nosili jarzmo, które i dla ojców naszych i dla nas zaciężkie było?
[11] »My wierzymy, że tak nam, jako i uczniom naszym potrzebną jest do zbawienia jedynie łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa".
[12] »Po tych słowach zamilkli wszyscy. Barnaba i Paweł poczęli następnie opowiadać o znakach i cudach, jakie pośród pogan Bóg przez nich działał;
[13] »a gdy rzecz swą skończyli, Jakób tak mówić począł: "Mężowie, bracia, słuchajcie:
[14] »Szymon opowiedział tu, w jaki sposób Bóg zamierzył pogan powołać do siebie, aby z nich uczynić lud sobie wierny.
[15] »Nie jest to rzecz nowa; Prorocy dawno to przepowiedzieli. Oto co czytamy:
[16] »Potem nawrócę się i zbuduję przybytek Dawidowy, który upadł; odbuduję zwaliska jego i do porządku je przyprowadzę,
[17] »aby i inni ludzie szukali Pana; aby to czyniły wszystkie narody, którym imię moje opowiadanem będzie. Tak mówi Pan, który tego dokona.
[18] »Pan od wieków wie, co ma kiedy uczynić.
[19] »Otóż sądzę, że prawem Mojżeszowem nie powinniśmy zaniepokajać tych, którzy z pogaństwa nawracają się do Boga,
[20] »ale dosyć będzie, gdy napiszemy do nich, aby się wyrzekli czci bałwanów, i porubstwa; i aby na pokarm nie używali zwierząt duszonych i krwi ich.
[21] »Prawo Mojżeszowe co sobota w synagodze się czyta, przeto synagogę tylko obowiązuje".
[22] »Apostołowie tedy, starszyzna i cały kościół postanowili wybrać z pomiędzy siebie mężów zaufanych, by takowych łącznie z Pawłem i Barnabą do Antiochii wysłać. Mężami takimi byli: Juda zwany Barsabą i Sylas. Zażywali oni śród swoich wielkiej powagi,
[23] »i takiej treści list sobie dany mieli: "Apostołowie i starsi bracia. Braciom z pogaństwa, którzy są w Antiochii, Syryi i Cylicyi. Zdrowia.
[24] »Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy z naszych, których do tego nie upoważniliśmy, błędną wam głoszą naukę i niepokoją was;
[25] »postanowiliśmy przeto zebrać się i łącznie z najmilszymi nam Barnabą i Pawłem,
[26] »którzy życie swoje poświęcili sprawie Pana naszego Jezusa Chrystusa, wysłać do was poselstwo.
[27] »Posełamy tedy Judę i Sylasa, którzy wam i ustnie opowiedzą to, co tu piszemy.
[28] »Otóż oznajmiamy wam, że sprawiedliwą rzeczą zdało być Duchowi świętemu i nam, aby was nie zobowiązywać do niczego więcej, jak tylko do rzeczy koniecznych, to jest:
[29] »abyście się wstrzymali od potraw poświęconych bałwanom, od jedzenia krwi i zwierząt duszonych; a także i od porubstwa. Trzymając się tego rozporządzenia, dobrze zrobicie. Bywajcie zdrowi".
[30] »Oni tedy posłowie przybyli do Antiochii, i zgromadziwszy wiernych, oddali im list.
[31] »Ci, odczytawszy go, zdziwili się, znalazłszy w nim taką dla się pociechę.
[32] »Juda i Sylas, ponieważ mieli dar wymowy, w obszernych przemówieniach starali się braci uspokajać i utwierdzać ich w zdrowej nauce.
[33] »Po niejakim czasie poselstwo rozstało się w pokoju z Antiocheńczykami i powróciło do braci, którzy je wysłali.
[34] »(Juda sam powrócił do Jerozolimy. Sylas zamierzył sobie jeszcze dłużej zabawić w Antiochii).
[35] »Paweł i Barnaba zostali w Antiochii, nauczali tam lud i łącznie z wielu drugimi ogłaszali słowo Pańskie.
[36] »Po niejakim czasie rzekł Paweł do Barnaby: "Odwiedźmy te wszystkie miasta, w których dotąd opowiadaliśmy naukę Pańską, i obaczmy, jak się mają bracia nasi".
[37] »Barnaba chciał, aby w tej podróży towarzyszył im Jan, zwany Markiem;
[38] »Paweł zaś prosił go, aby swą wolę zmienił, dowodząc, że nie powinien być brany za towarzysza ten, kto ich w Pamfilii opuścił.
[39] »To było powodem poróżnienia się Apostołów. Rozstali się oni z sobą: Barnaba i Marek odpłynęli do Cypru,
[40] »Paweł zaś, przybrawszy sobie Sylę za towarzysza, żegnany i błogosławiony przez braci, w inną udał się stronę:
[41] »obszedł on Syryą i Cylicyą, utwierdzając tam wiernych i zalecając im, aby zachowywali przykazania dane przez Apostołów i starszyznę kościelną.