Teksty » Przekłady bpa F. Jaczewskiego » Dzieje Apostolskie » Rozdział 14
«  Dzieje Apostolskie 13 Dzieje Apostolskie 14 Dzieje Apostolskie 15  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »W Ikonium Apostołowie razem ze wszystkiemi wszedłszy do synagogi żydowskiej, przemawiali w niej i bardzo tam wielu Żydów i Greków uwierzyło w Pana. [2] »Wreszcie Żydzi, pozostali w niedowiarstwie, wzburzyli pogan przeciwko braciom swoim. [3] »Przez długi czas nikt tu wiernym nie zakłócił spokoju: Apostołowie bezpiecznie prowadzili dzieło Pana swojego, a on łaskami, znakami i cudami, które im czynić dozwolił, dawał świadectwo ich pracy. [4] »Miasto podzieliło się na stronnictwa: jedni trzymali z Żydami, drudzy z Apostołami. [5] »Gdy zaś poganie łącznie z Żydami i starszyzną poczęli zbytnie naciskać na Apostołów, i kamienować ich nawet usiłowali; [6] »(14:6a) to oni, wyrozumiawszy niebezpieczeństwo sobie grożące, uciekli do miast Likaońskich, a mianowicie do Listry, Derben i do innych w tamtej okolicy [7] »(14:6b) i wszędzie opowiadali Ewangelią. [8] »(14:7) W Listrze był niejaki mąż chromy, który od urodzenia nigdy nie chodził. [9] »(14:8) Słuchał on Pawła przemawiającego, który go dostrzegł i zauważył nawet, że on kaleka ma wielką wiarą i godzien jest uzdrowienia; [10] »(14:9) rzekł przeto głośno do niego: "Wstań i idź prosto". I wyskoczył on chromy i chodził. [11] »(14:10) Rzesza ludu widząc ten czyn Pawłowy, poczęła wołać głośno po likaońsku: "To bogowie wczłowieczyli się i do nas zstąpili", [12] »(14:11) i Barnabę nazwano tam Jowiszem, a Pawła Merkurym, bo on głównie przemawiał. [13] »(14:12) Kapłan Jowiszów, który na przedmieściu miał świątynię, przygotowywał już woły i wieńce przed mieszkaniem Apostołów, aby łącznie z ludem złożyć im ofiarę. [14] »(14:13) Zasłyszawszy o tem Barnaba i Paweł, rozdarli szaty swoje, i wypadłszy do ludu, wołali: [15] »(14:14) "Mężowie, co robicie! My tacyż ludzie śmiertelni, jako i wy; my głosimy naukę, która każe, abyście porzucili te głupstwa a uwierzyli w Boga prawdziwego, Stwórcę nieba, ziemi, morza i wszystkiego, co tylko jest. [16] »(14:15) Bóg ten w wiekach uprzednich wszystkie ludy zostawił wprawdzie ich własnemu kierunkowi, [17] »(14:16) ale i dawał też dowody istnienia swojego: zsyłał on z nieba swe łaski, dawał deszcz i lata urodzajne, pokarmem i wesołością napełniał ludzi". [18] »(14:17) Tak przemawiając, zaledwie powstrzymali tłumy od złożenia sobie ofiar. [19] »(14:18) Tymczasem nadeszli niejacy żydzi z Antiochii i Ikonium i tak zdołali wpłynąć na lud, że ten rzucił się na Pawła, począł go kamienować i wywlókł za miasto, sądząc, iż już nie żyje. [20] »(14:19) Żył przecież Paweł i w otoczeniu uczniów wrócił do miasta, a nazajutrz łącznie z Barnabą udał się do Derben. [21] »(14:20) Gdy w tem mieście skutkiem opowiadania Ewangelii wielu ją z mieszkańców przyjęło, Apostołowie powrócili się do Listry, Ikonium i Antiochii, [22] »(14:21) gdzie wiernych utwierdzali w wierze, i przypominali im, że przez wiele ucisków trzeba nam wchodzić do królestwa Bożego. [23] »(14:22) Ustanowili tu następnie zwierzchność kościelną, modlili się wspólnie i pościli, a w końcu zlecili ich Panu, w którego uwierzyli. [24] »(14:23) Przez Pizydyą przybyli Apostołowie do Pamfilii, [25] »(14:24) i opowiadając czas jakiś słowo Pańskie w mieście Perga, przybyli do Attalii, [26] »(14:25) a ztąd morzem popłynęli do onej Antiochii, do której poprzednio wysłani byli. [27] »(14:26) Po przybyciu do tego miasta, zebranym wiernym opowiedzieli, co Bóg przez nich działał, a mianowicie, że przystęp do wiary i dla pogan otworzył. [28] »(14:27) Dłuższy tu oni czas zabawili śród uczniów. 
«  Dzieje Apostolskie 13 Dzieje Apostolskie 14 Dzieje Apostolskie 15  »