Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Apostołowie i bracia, będący w Judei, dowiedzieli się, że i poganie przyjęli słowo Boże.
[2] »I gdy Piotr przybył do Jerozolimy, chrześcianie z żydów pochodzący czynili mu zapytania,
[3] »dlaczego zachodził do pogan i jadał z nimi?
[4] »On zaś nauczając ich, tak mówił:
[5] »"Będąc w Joppie, modliłem się, i podczas zachwycenia ujrzałem niby naczynie na podobieństwo wielkiego prześcieradła, które czterema końcami będąc zwrócone ku niebu, spuszczało się ku mnie.
[6] »Wejrzawszy w ono naczynie, dojrzałem w niem zwierzęta czworonożne tak swojskie jako i dzikie, i płazy, i ptaki powietrzne;
[7] »słyszałem też i głos mówiący do mnie: Wstań; Piotrze, zabijaj i jedz.
[8] »Panie, mówiłem, niech mnie Bóg broni od tego: żadna potrawa pogańska ani nieczysta nie weszła jeszcze do ust moich.
[9] »Co Bóg oczyścił, odpowiedziano mi z nieba, tego ty nie nazywaj nieczystem.
[10] »To mi powtórzono trzykrotnie i następnie naczynie wziętem zostało do nieba.
[11] »Tejże chwili trzej mężowie wysłani z Cezarei do mnie, stanęli w domu, gdzie przebywałem.
[12] »Duch święty polecił mi bezwłocznie udać się z nimi. Puściłem się tedy w drogę, a towarzyszyło mi sześciu tych braci, których tu widzicie. Razem weszliśmy do domu onego męża,
[13] »który opowiedział nam, jak to Anioł stanął w jego domu i jak mu mówił: Poszlij do Joppy i wezwij Szymona, który się zowie Piotrem.
[14] »Wypowie ci on słowo, które i ciebie i dom twój zbawi.
[15] »Gdy zaś począłem mówić, Duch święty zstąpił na nich, tak jak to na początku miało miejsce z nami.
[16] »Przypomniało mi się wówczas słowo Pana, który mówił: Janci chrzcił wodą, wy zaś chrzcić będziecie Duchem świętym.
[17] »Jeżeli tedy takąż samą łaskę dał Bóg im, jako i nam, którzyśmy uwierzyli w Pana Jezusa Chrystusa; to ktoż ja jestem, abym Bogu tego czynić zabronił?"
[18] »Usłyszawszy to, zamilkli wszyscy, i oddali cześć Bogu, mówiąc: "I poganom tedy dozwolił Bóg łaski, iż wejdą do życia".
[19] »Ci, których zawierucha, powstała za czasów Szczepana, wypędziła z Jerozolimy, przybyli jedni do Fenicyi, drudzy aż do Cypru, inni znów do Antiochii, ale z nikim się nie wdawali w rozmowę, jedno z samymi żydami.
[20] »Między tymi wygnańcami byli mieszkańcy Cypru i Cyreny. Przybywszy oni do Antiochii weszli w rozmowę z Grekami i opowiadali im o Panu Jezusie,
[21] »który ich wspierał swą mocą, tak iż wielu weń uwierzyło i nawróciło się do niego.
[22] »Doszło to do wiadomości wiernych Jerozolimskich, i ci do Antiochii wysłali Barnabę.
[23] »Ten, gdy tam przybył i wszystko sprawdził, z radością dziękował Bogu i zachęcał wszystkich, aby wytrwali w wierności Panu, jak to zamierzali,
[24] »bo był to mąż dobry, pełen Ducha świętego i wiary. Wielka tam rzesza ludu przystała do Pana.
[25] »Barnabasz następnie udał się do Tarsu, by wyszukać Pawła, którego znalazłszy, przywiódł go z sobą do Antiochii,
[26] »i obadwa cały rok przepędzili przy tym kościele i wielką liczbę ludu nauczyli tu zasad wiary. W Antiochii uczniowie Pańscy po raz pierwszy poczęli się nazywać Chrześcianami.
[27] »Tych dni do Antiochii przybyli z Jerozolimy prorocy,
[28] »i jeden z nich, nazywający się Agabus, natchniony przez Ducha świętego, zapowiedział wielki głód na całym świecie, który miał miejsce za panowania Klaudiusza.
[29] »Uczniowie Pańscy, każdy wedle swej możności, postanowili wesprzeć braci w Judei mieszkających,
[30] »i przez Barnabę i Szawła na ręce starszych posłali to, na co ich stać było.