Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeśli się nie obrzeżecie według zwyczaju mojżeszowego, nie możecie osiągnąć zbawienia.
[2] »Powstał tedy niemały spór i zatarg między nimi a Pawłem i Barnabą. Postanowiono zatem, aby Paweł, Barnaba i kilku innych z ich grona wybrali się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do Apostołów i starszych.
[3] »Oni więc, wysłani przez gminę kościelną, w drodze przez Fenicyę i Samaryę opowiadali o nawróceniu się pogan, i wszystkim braciom sprawiali wielką radość.
[4] »A stanąwszy w Jerozolimie, zostali przyjęci przez gminę kościelną i przez Apostołów i starszych, i opowiedzieli, jak wielkie rzeczy zdziałał Bóg, będący z nimi.
[5] »Ale niektórzy ze stronnictwa faryzejskiego, co przyjęli wiarę, powstali i rzekli: Należy ich obrzezywać i zobowiązać do zachowywania prawa mojżeszowego!
[6] »Apostołowie zatem i starsi zebrali się by tę rzecz rozpatrzyć.
[7] »Gdy zaś spór wielki powstał, podniósł się Piotr i przemówił do nich: Mężowie Bracia! Wy wiecie, że od dawnego czasu Bóg pomiędzy nami dokonał wyboru, aby przez usta moje poganie słuchali słów Ewangelii i nawracali się.
[8] »Bóg też, znawca serc, wydał dla nich świadectwo w tem, że dał im Ducha Świętego jako i nam,
[9] »i żadnej nie uczynił różnicy między nami a nimi, skoro oczyścił ich serca przez wiarę.
[10] »Czemu więc teraz kusicie Boga, chcąc na karki uczniów nałożyć jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my nie zdołaliśmy nosić?
[11] »Wszak wierzymy, że przez łaskę Pana Jezusa możemy się zbawić, tak jak i oni.
[12] »I uciszyło się całe zebranie; i słuchali Barnaby i Pawła, którzy opowiadali, jak wielkie cuda i znaki działał Bóg przez nich wśród pogan.
[13] »A gdy oni zamilkli, Jakób zabrał głos i rzekł: Posłuchajcie mnie, mężowie Bracia!
[14] »Szymon wyłożył, jak od początku Bóg raczył wybrać dla Imienia swego lud z pośród pogan.
[15] »Z tem też zgadzają się słowa proroków, jako napisano:
[16] »»Potem powrócę, i odbuduję upadły przybytek Dawida, i odbuduję jego ruiny i wzniosę go,
[17] »aby szukały Pana reszta ludzi i wszystkie narody, nad którymi wezwano Imienia mego. Mówi Pan, który to działa«.
[18] »Pan od wieków wie, co czyni.
[19] »Dlatego ja sądzę, że nie należy sprawiać trudności tym z pomiędzy pogan, co się nawracają do Pana,
[20] »ale zalecić im na piśmie, by się powstrzymywali od plugawych ofiar bałwanom, i od porubstwa i od zwierząt zdławionych i od krwi.
[21] »Mojżesz bowiem od dawien dawna ma w każdem mieście swych kaznodziei po bóżnicach, gdzie bywa czytany w każdy szabat.
[22] »Wtedy Apostołowie i starsi wraz z całą gminą kościelną uchwalili wybrać i wysłać do Antyochii wraz z Pawłem i Barnabą swoich ludzi: Judę, zwanego Barsabą, i Sylę, mężów wybitnych pomiędzy braćmi.
[23] »I przez ich ręce posłali takie pismo: Apostołowie i Bracia starsi ślą pozdrowienie Braciom z pośród pogan w Antyochii i Syryi i w Cylicyi.
[24] »Ponieważ doszło do naszych uszu, że niektórzy, co wyszli z pośród nas, a którym tego nie poleciliśmy, niepokoją was przez mowy i wprowadzają zamieszanie w serca wasze,
[25] »przeto na wspólnem zebraniu postanowiliśmy wybrać i wysłać do was mężów, z drogimi nam: Barnabą i Pawłem,
[26] »ludźmi, którzy życie swe poświęcili dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa.
[27] »Posłaliśmy więc Judę i Sylę, by oni to samo powtórzyli wam ustnie.
[28] »Zdało się bowiem Duchowi Świętemu i nam, aby żadnego nadto nie nakładać wam ciężaru, oprócz tego, co niezbędne:
[29] »byście się wstrzymywali od ofiar bałwanom i od krwi i zwierząt zdławionych i od porubstwa. Powstrzymując się od tego, dobrze postępować będziecie. Bywajcie zdrowi!
[30] »Wysłańcy zatem przybyli do Antyochii i list oddali zgromadzonemu ludowi.
[31] »Po odczytaniu go uradowano się z tego upomnienia.
[32] »A Juda i Syla, mając także dar proroctwa, częstą przemową krzepili braci i umacniali.
[33] »Po pewnym zaś czasie, tamże spędzonym, bracia odprawili ich w pokoju do tych, co ich posłali.
[34] »Lecz Syli spodobało się tam pozostać, a Juda sam wrócił do Jerozolimy.
[35] »Paweł zaś i Barnaba przebywali w Antyochii nauczając i głosząc wraz z wielu innymi słowo Pańskie.
[36] »A po kilku dniach rzekł Paweł do Barnaby: Wybierzmy się ponownie i zobaczmy, jak się powodzi braciom w tych wszystkich miastach, w których głosiliśmy słowo Pańskie.
[37] »Ale Barnaba chciał zabrać ze sobą i Jana, zwanego Markiem;
[38] »Paweł zaś sądził, że nie należy brać ze sobą tego, co odłączył się od nich w Pamfilii, i nie pomagał im w pracy.
[39] »Przyszło zatem do nieporozumienia, tak, iż się nawzajem rozeszli: Barnaba zabrał Marka i popłynął na Cypr,
[40] »a Paweł, dobrawszy sobie Sylę, wyruszył w podróż, polecony łasce Bożej przez braci.
[41] »I obchodził Syryę i Cylicyę, a utwierdzając gminy kościelne, polecał chować przykazania Apostołów i starszych.