Teksty » Ewangelie i Dzieje Apostolskie - ks. W. Szczepański » Ewangelia Łukasza » Rozdział 21
«  Ewangelia Łukasza 20 Ewangelia Łukasza 21 Ewangelia Łukasza 22  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A podniósłszy swe oczy, patrzył, jak bogacze wrzucali swe dary do skarbonki. [2] »Ujrzał także, jak jedna wdowa ubożuchna wrzuciła tam dwa [miedziane] szelążki. [3] »i rzekł: Zaprawdę powiadam wam: Ta oto wdowa, <ta> uboga, więcej włożyła, niż wszyscy. [4] »Wszyscy ci bowiem wrzucali na ofiarę Bożą z tego, co im zbywało; tak zaś, przy swojem ubóstwie, wrzuciła całe swe utrzymanie, które miała. [5] »A gdy niektórzy mówili o świątyni, że zdobią ją piękne kamienne i <wotywne> dary, rzekł: [6] »Nadejdą dni, w których z tego, co widzicie, nie ostoi się kamień na kamienia, któregoby nie zwalono. [7] »I zagadnęli Go, mówiąc: Mistrzu, kiedy to nastąpi, i jaki będzie znak, gdy się to dziać zacznie? [8] »A On rzekł: Baczcie, aby was nie zwiedziono. Wielu bowiem przyjdzie pod mojem Imieniem, mówiąc: »Jam jest«, i »Czas się zbliżył«. Wy {zatem} nie idźcie za nimi. [9] »A gdy usłyszycie o wojnach i zamieszkach, nie lękajcie się; musi bowiem to wpierw nastąpić, ale nie zaraz koniec. [10] »Powstanie - mówił im wtedy - naród przeciwko narodowi, a królestwo przeciw królestwu; [11] »będą też wielkie trzęsienia ziemi, a miejscami i zarazy i głód i straszne a wielkie znaki na niebie. [12] »Wpierw atoli, nim to wszystko nastąpi, targną się na was rękoma swemi, i będą prześladowali, wiodąc do bóżnic i do więzień, a przed królów i rządców prowadzić was będą dla Imienia mego; [13] »ale to wyjdzie wam na świadectwo. [14] »A przeto postanówcie sobie w sercach waszych nie obmyślać przedtem obrony swojej. [15] »Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z przeciwników waszych nie zdoła się oprzeć, ani sprzeciwić. [16] »I wydawać was będą rodzice i bracia i krewni i przyjaciele, a niektórych z was o śmierć przyprawią. [17] »I znienawidzą was wszyscy dla Imienia mego, [18] »lecz włos z głowy waszej nie zginie. [19] »Przez waszą cierpliwą <wytrwałość> zdobędziecie dusze wasze. [20] »A gdy ujrzycie, że wojska zaczynają otaczać Jerozolimę, wtedy wiedzcie, że jej zburzenie jest blizkie. [21] »Wówczas ci, co są w Judei, niech uciekają w góry; a którzy są wewnątrz miasta, niechaj uchodzą; ci zaś, co przebywają po wsiach, niech do niego nie wchodzą. [22] »Bo są to dni pomsty, by się spełniło wszystko, co napisano. [23] »{A} biada brzemiennym i karmiącym w owe dni! Albowiem będzie wielka nędza na ziemi i gniew nad tym ludem. [24] »I polegną od ostrza miecza, i zapędzą ich w niewolę między wszystkie narody, a Jerozolimę deptać będą stopy ludów, aż się wypełnią czasy, <a będą to czasy> ludzkości. [25] »I będą znaki na słońcu i księżycu i gwiazdach, a na ziemi ucisk ludów i zamieszanie wobec szumu morskiego i bałwanów; [26] »gdyż ludzie szaleć będą ze strachu i oczekiwania tego, co na cały świat przypadnie, albowiem potęgi niebios zostaną wstrząśnięte. [27] »I wówczas ujrzą Syna człowieczego, przychodzącego na obłoku, z potęgą i chwałą wielką. [28] »Gdy zaś to dziać się zacznie, nabierzcie ducha, i podnieście głowy wasze, bo zbliża się wasze wybawienie. [29] »Opowiedział im też przypowieść: Spojrzyjcie na drzewo figowe i wszelakie drzewa! [30] »Gdy już wydają {z siebie owoc}, - <wy patrząc poznajecie <z nich>, że <już> lato się zbliża. [31] »Podobnież i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że królestwo Boże jest blizkie. [32] »Zaprawdę powiadam wam: <Napewno> nie przejdzie to plemię, aż wszystko się stanie. [33] »Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje <z pewnością> nie przeminą. [34] »A zatem uważajcie na siebie, aby nie obciążało serc waszych opilstwo lub pijatyka, ani troski tego życia, iżby dzień ów nie przypadł na was nagle, [35] »- jak potrzask, padnie on bowiem na wszystkich, co mieszkają na powierzchni całej ziemi. [36] »A przeto czuwajcie i każdej chwili się módlcie, abyście byli godni uniknąć tego wszystkiego, co nastąpi, i stanąć przed Synem człowieczym. [37] »Za dnia więc nauczał On w świątyni; wyszedłszy zaś, noce spędzał na górze, zwanej Oliwną. [38] »A wszystek lud od rana wyczekiwał nań w świątyni, by Go słuchać. 
«  Ewangelia Łukasza 20 Ewangelia Łukasza 21 Ewangelia Łukasza 22  »


 Źródło tekstu: Tekst Czterech Ewangelii opracowany na podstawie skanów z Wikimedia CommonsOpis prezentowanego tekstu: Tekst Ewangelii na podstawie wydania pierwszego z 1917r. Tekst Dziejów Apostolskich z wydania drugiego z tego samego roku. Tekst opracowany przez BibliePolskie.pl