Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A w tym właśnie czasie nadeszli niektórzy, i donieśli Mu o <tych> Galilejczykach, których krew zmieszał Piłat wraz z ich ofiarami.
[2] »A On odezwał się i rzekł im: Czy mniemacie, że owi Galilejczycy większymi byli grzesznikami, niż inni mieszkańcy Galilei, skoro tyle wycierpieć musieli?
[3] »Bynajmniej, powiadam wam; - ale, jeśli pokutować nie będziecie, wszyscy podobnie zginiecie.
[4] »A może mniemacie, że owi ośmnastu, na których spadła wieża w Siloam i zabiła ich, większymi byli winowajcami, niż inni mieszkańcy Jerozolimy?
[5] »Bynajmniej, powiadam wam; - ale, jeśli pokutować nie będziecie, wszyscy podobnie zginiecie.
[6] »I powiedział tę (także) przypowieść: Pewien człowiek miał drzewo figowe, zasadzone w swojej winnicy, i przyszedł szukać na niem owocu, ale nie znalazł.
[7] »Rzekł tedy do strażnika winnicy: Oto [ubiegają] trzy lata, odkąd przychodzę szukać owocu na tem drzewie figowem, ale nie znajduję; - wytnij je więc; pocóż nawet ziemię zajmuje?
[8] »Ale On odpowiadając rzekł doń: Panie, zostaw je jeszcze i na ten rok, aż je okopię i nawozem obłożę;
[9] »czy też nie zrodzi owocu <w przyszłości>? - a jeśli nie, to {w przyszłości} je wytniesz.
[10] »A pewnego szabatu nauczał <Jezus> w <jednej> [ich] bóżnicy.
[11] »A oto <była tam> niewiasta, która od lat ośmnastu miała w sobie ducha niemocy, i była skurczona, i żadną miarą nie mogła się wyprostować.
[12] »Jezus, ujrzawszy ją, przywołał (ją) do Siebie, i rzekł do niej: Niewiasto, jesteś wolna od twej słabości!
[13] »I położył na nią ręce; a ona natychmiast wyprostowała się, i wielbiła Boga.
[14] »Wszelako przełożony bóżnicy, oburzony, iż Jezus dokonał uzdrowienia w szabat, odezwał się i mówił do ludu: Sześć dni jest, w których należy pracować; w one dni przeto przychodźcie po uleczenie, nie zaś w dzień szabatu!
[15] »A odpowiadając mu Pan, rzekł: Obłudnicy! Czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat swego wołu lub osła od żłobu, i nie prowadzi, by go napoić?
[16] »Tej zaś córki Abrahama, którą oto lat ośmnaście szatan na uwięzi trzymał, czyż od tych więzów nie należało uwolnić w dzień szabatu?
[17] »A gdy <On> to mówił, wstydzili się wszyscy przeciwnicy Jego; lud zaś cały radował się ze wszystkich chwalebnych Jego czynów.
[18] »Mówił przeto: Do czego podobne jest królestwo Boże, i do czego mógłbym je przyrównać?
[19] »Ma się z niem podobnie, jak z gorczycznem nasionkiem, które ktoś wziął i zasiał w ogrodzie swoim, a ono podrosło i stało się {wielkiem} drzewem, i ptactwo powietrzne zagnieździło się na gałązkach jego.
[20] »I rzekł ponownie: Do czego mógłbym przyrównać królestwo Boże?
[21] »Ma się z niem podobnie, jak z kwasem chlebowym, który wzięła niewiasta, i zaczyniła w trzech miarach mąki, aż się wszystko zakwasiło.
[22] »I szedł przez miasta i sioła nauczając, a kroki swe kierował ku Jerozolimie.
[23] »Ktoś tedy rzekł do Niego: Panie! Azali niewielu będzie zbawionych? Ale On im mówił:
[24] »Usiłujcie wejść przez ciasną bramę, bo powiadam wam: wielu będzie się starało wejść, ale nie będą mogli.
[25] »Skoro bowiem wejdzie Pan domu i drzwi zamknie, to zaczniecie wystawać na dworze i kołatać będziecie do drzwi, mówiąc: Panie, otwórz nam! A On odpowiadając wam rzeknie: Nie znam was! skąd jesteście?
[26] »Wtedy zaczniecie mówić: Jadaliśmy w obecności twej i pijaliśmy, a Tyś nauczał po ulicach naszych.
[27] »A On powie: <Powiadam> wam, nie znam {was}; skąd jesteście? Odstąpcie ode-Mnie wszyscy, co popełniacie nieprawość.
[28] »Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy zobaczycie Abrahama, Izaaka i Jakóba, i wszystkich proroków w królestwie Bożem, siebie zaś precz wyrzuconych.
[29] »I przyjdą od wschodu i od zachodu, i od północy i od południa, i zasiędą w królestwie Bożem.
[30] »Tak więc są ostatni, którzy się staną pierwszymi; a są pierwsi, którzy się staną ostatnimi.
[31] »Tegoż dnia przystąpili niektórzy faryzeusze, mówiąc do Niego: Wyjdź, a uchodź stąd; albowiem Herod zamierza Cię zgładzić.
[32] »Ale On im odrzekł: Idźcie i powiedzcie temu lisowi: Oto wypędzam czarty, i dokonywam uzdrowień dziś i jutro, dnia zaś trzeciego skończę.
[33] »Wszelako trzeba, bym dziś i jutro i w czasie najbliższym przebywał w podróży, bo nie może być, aby prorok umierał po za Jerozolimą.
[34] »Jeruzalem, Jeruzalem, które zabijasz proroków i kamienujesz tych, których do Ciebie wysłano! Ileż razy chciałem zgromadzić dziatwę twą, jak kokosz pod skrzydła pisklęta swe, a nie chciałoś!
[35] »Oto »dom wasz zostanie się wam {pustką}«. Atoli, powiadam wam: <Napewno> nie ujrzycie Mnie, aż przyjdzie, iż powiecie: »Błogosławiony, który idzie w imię Pana«.