Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A zaraz z rana, przedniejsi kapłani wraz z starszymi i uczonymi, i cały Sanhedryn, uczyniwszy naradę, związanego Jezusa poprowadzili i wydali w ręce Piłata.
[2] »Piłat tedy zapytał Go: Czy Ty jesteś królem żydowskim? - A On odpowiadając mu rzecze: Sam mówisz.
[3] »A przedniejsi kapłani oskarżali Go o wiele rzeczy.
[4] »Piłat więc ponownie zapytał Go, {mówiąc}: Nic nie odpowiadasz? Patrz, ile Ci zarzutów stawiają!
[5] »Jezus jednak nic więcej nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił.
[6] »A ze względu na święto ułaskawiał im {zwykle} jednego z więźniów, o któregoby prosili.
[7] »Był zaś niejaki, imieniem Barabasz, wtrącony do więzienia razem z powstańcami, którzy się dopuścili mordu podczas rokoszu.
[8] »Gdy więc lud się zebrał, zaczęto się domagać tego, co im {zawsze} zwykł był czynić.
[9] »Piłat przeto odezwał się do nich, mówiąc: Chcecie, wypuszczę wam Króla żydowskiego?
[10] »Wiedział bowiem, że Go przedniejsi kapłani przez zazdrość wydali.
[11] »Ale przedniejsi kapłani podburzyli pospólstwo, by raczej ułaskawił im Barabasza.
[12] »Piłat atoli znowu przemówił i zapytał ich: Cóż więc {chcecie}, bym uczynił z <Tym, którego nazywacie> Królem żydowskim?
[13] »A oni ponownie zawołali: Ukrzyżuj Go!
[14] »Piłat tedy im mówił: Cóż więc złego On uczynił? Ale oni jeszcze bardziej krzyczeli: Ukrzyżuj Go?
[15] »Piłat zatem, chcąc dogodzić tłumom, ułaskawił im Barabasza, a Jezusa ubiczowanego wydał na śmierć krzyżową.
[16] »Żołnierze tedy odprowadzili Go <do wnętrza> na dziedziniec pretoryum. I zwołują całą kohortę;
[17] »i przyodziewają Go w purpurę, i wkładają Mu koronę z cierni, którą spletli.
[18] »Zaczęli też pozdrawiać Go: Witaj, Królu żydowski!
[19] »I bili Go trzciną po głowie, i plwali na Niego, a klękając oddawali Mu pokłon.
[20] »A kiedy Go wyszydzili, zdjęli z Niego purpurę, i ubrali Go w Jego własne szaty. I wyprowadzają Go, aby Go ukrzyżować.
[21] »I zmuszają przechodnia, niejakiego Szymona z Cyreny, który wracał z pola, ojca Aleksandra i Rufusa, aby niósł krzyż Jego.
[22] »I wiodą Go na miejsce Golgoty, to znaczy na miejsce Kalwaryi.
[23] »I dawali Mu {do picia} wino, zaprawione mirrą; ale <On> nie przyjął.
[24] »I krzyżują Go, i dzielą szaty Jego, rzucając o nie los, kto ma co wziąć.
[25] »A była godzina trzecia, gdy Go ukrzyżowano.
[26] »Napis zaś Jego winy był taki: »Król żydowski«!
[27] »I krzyżują z Nim dwóch złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy Jego.
[28] »{I spełniło się Pismo, które mówi: »I zaliczono Go w poczet złoczyńców«}.
[29] »A ci, co obok przechodzili, bluźnili Mu, i kiwając głowami swemi, mówili: Hej! Ty, co rozwalasz przybytek, i w trzech dniach odbudowujesz,
[30] »wybaw samego Siebie, zstępując z krzyża!
[31] »Również i przedniejsi kapłani wraz z uczonymi, urągając, między sobą mówili: Innych wybawiał; Siebie samego wybawić nie może!
[32] »Niechże <ten> Chrystus, <ten> król Izraela, zstąpi teraz z krzyża, abyśmy widzieli i uwierzyli! - Nawet i ci lżyli Go, którzy razem z Nim byli ukrzyżowani.
[33] »A gdy nadeszła szósta godzina, całą krainę zaległy ciemności, aż do godziny dziewiątej.
[34] »A o godzinie dziewiątej zawołał Jezus silnym głosem, {mówiąc}: »Eloi, Eloi, lama sabachtani«, to jest w przekładzie: »Boże mój, Boże mój, czemuś Mię opuścił«?
[35] »Niektórzy zaś ze stojących, słysząc to, mówili: On wzywa Eliasza!
[36] »Przybiegł więc jeden {i}, napełniwszy gąbkę octem, nałożył ją na trzcinę i dawał Mu pić, mówiąc: Poczekajcie! Obaczmy, czy przyjdzie Eliasz, by Go uwolnić.
[37] »A Jezus zawoławszy silnym głosem, skonał.
[38] »A zasłona przybytku rozdarła się na poły, od góry aż do dołu.
[39] »Setnik też, który stał naprzeciwko <Niego>, gdy ujrzał, że tak {wołając} skonał, rzekł: Istotnie, ten człowiek był Synem Bożym!
[40] »A były i niewiasty, które się przypatrywały z daleka; między niemi (była) i Marya Magdalena i Marya, matka Jakóba Mniejszego oraz Józefa, i Salome;
[41] »<one to> Mu towarzyszyły, gdy był w Galilei, i usługiwały Mu; wiele też innych, które wraz z Nim wybrały się do Jerozolimy.
[42] »A gdy już wieczór nastawał, ponieważ było to »Przygotowanie«, to jest dzień przed szabatem
[43] »przyszedł Józef z Arymatei, wybitny radca Sanhedrynu, który także oczekiwał królestwa Bożego, i odważnie wszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.
[44] »Piłat zaś zdziwił się, czyby już mógł umrzeć; przywoławszy więc setnika, zapytał go, czyby już umarł.
[45] »A upewniony przez setnika, darował ciało Józefowi.
[46] »A {Józef} zakupił prześcieradło, i zdjąwszy Go, obwinął prześcieradłem i złożył w grobie, który był wykuty w skale; a przed wejściem do grobu zatoczył kamień.
[47] »A Marya Magdalena i Marya, matka Józefa, patrzyły, gdzie Go pogrzebano.