Teksty » Kramstuck - Przysłowia Salomona » Księga Przysłów » Rozdział 17
«  Księga Przysłów 16 Księga Przysłów 17 Księga Przysłów 18  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Lepszy chleb suchy i spokój przy nim, niż dom pełen uczt, przy kłótni. [2] »Sługa rozumy panuje nad synem haniebnym, i wpośród braci bierze udział w dziedzictwie. [3] »Tygiel dla srebra, retorta dla złota, a badaczem serc jest Bóg. [4] »Złoczyńca, ten, co z zajęciem zważa na usta nieprawe, kłamca, kto nakłania ucho ku mowie podstępnej. [5] »Kto urąga ubogiemu, bluźni jego Stwórcy, kto się raduje z nieszczęścia, ten nie ujdzie kary. [6] »Wieńcem starców są wnuki, ozdobą dzieci ich rodzice. [7] »Nie przystoi podłemu wyrażenie szczytne, tem mniej szlachetnemu, wyrażenie kłamliwe. [8] »Talizmanem czarodziejskim jest przekupstwo w oczach biorącego, gdziekolwiek ono się zwróci ma szczęście. [9] »Kto zakrywa uchybienie, ten szuka miłości; a kto powtarza okoliczność, ten różni przyjaciół. [10] »Głębiej wnika napomnienie u rozumnego, niż sto plag u głupca. [11] »Wichrzyciel szuka tylko nieszczęścia, ale posłannik groźny będzie wyprawiony przeciw niemu. [12] »Raczej niech spotka człowieka niedźwiedzica po stracie młodych, niż głupiec w swojej niedorzeczności. [13] »Kto odpłaca złem za dobre, nie odstąpi nieszczęście z domu tegoż. [14] »Usuwa groblę przed biegiem wody, kto rozpoczyna swary; zanim wybuchnie, zaniechaj kłótni. [15] »Kto uniewinnia złoczyńcę, kto obwinia sprawiedliwego - ohydą Bogu są obaj. [16] »Na cóż kwota w ręku głupca? dla zakupienia mądrości? na to serca niema. [17] »Każdego czasu kocha prawdziwy przyjaciel, niby brat on, w nieszczęściu rodzony. [18] »Człowiek bezrozumny daje rękę, stawia zaręczenie za drugiego. [19] »Lubi grzech, kto lubi kłótnię; kto swoje drzwi wysoko umieszcza, ten szuka upadku. [20] »Podstępne serce nie znajdzie szczęścia, a kto przewrotny jest językiem, wpadnie w nieszczęście. [21] »Kto rodzi głupca - na własne to umartwienie; nie będzie się radował ojciec podłego. [22] »Serce uradowane przyśpiesza uzdrowienie, a duch zgnębiony wysusza kości. [23] »Przekabacenie z zanadrza złoczyńca bierze, aby wykrzywić kolej sprawiedliwości. [24] »Przed obliczem rozsądnego jest mądrość, oczy głupca są przy krańcach ziemi. [25] »Zmartwieniem ojca jest syn głupi, i goryczą dla swojej rodzicielki. [26] »Już pieniężnie sprawiedliwego ukarać, jest niedobrze, bić szlachetnych, to przechodzi wszelką prawość. [27] »Kto oszczędza swą mowę, ten zna pojętność; rzadkiego ducha jest człowiek przezorny. [28] »Także głupiec, gdy milczy, może być za mądrego poczytanym, kto zamyka usta - za rozumnego. 
«  Księga Przysłów 16 Księga Przysłów 17 Księga Przysłów 18  »