Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Do człowieka należy uporządkowanie myśli, a od Boga pochodzi wyrażenie języka.
[2] »Wszelkie drogi człowieka są czyste w jego oczach, ale Bóg przenika umysły.
[3] »Zdaj na Boga swoje sprawy, a ustalone będą zamiary twoje.
[4] »Wszystko Bóg uczynił dla właściwego celu, a także dla złoczyńcy - dzień nieszczęśliwy.
[5] »Ohydą Bogu jest każdy co dumnego serca, ręka w rękę! nie zostanie on bez kary.
[6] »Przez łaskę i prawdę bywa odpuszczony grzech, a w bojaźni Boga jest stronienie od złego.
[7] »Gdy Bóg ma upodobanie w drogach człowieka, pojednywa z nim także i jego nieprzyjaciół.
[8] »Lepiej mało przy sprawiedliwości, aniżeli wiele dochodu w bezprawiu.
[9] »Serce człowieka obmyśla jego drogę, a Bóg ustala jego krok.
[10] »Wyrocznia jest na ustach króla, ale w sądzie niech nie zwodzą jego usta.
[11] »Pręt i szale sprawiedliwości należą do Boga, Jego to dzieło - wszystkie kamienie w worku.
[12] »Ohydą królów niech będzie wykonywanie bezprawia, gdyż sprawiedliwością ustala się tron.
[13] »Upodobaniem królów niech będą usta sprawiedliwe, kto prawość mówi, tego niechaj kocha.
[14] »Zapalczywość króla - posłanniki to śmierci, mąż mądry uśmierza ją.
[15] »W świetle oblicza królewskiego jest życie, jego upodobanie - jak chmura nosząca deszcz.
[16] »Przyswojenie sobie mądrości - o ileż to lepsze niż złoto, a przyswojenie rozsądku wyśmienitsze niż srebro.
[17] »Koleją prawych jest stronienie od złego, ten zachowuje swą duszę, kto strzeże drogi swojej.
[18] »Przed upadkiem - duma, przed potknięciem - pycha umysłu.
[19] »Lepiej pokornego umysłu z uciskanymi, aniżeli dzielić łup z dumnymi.
[20] »Kto się zastanawia nad rzeczą, znajdzie szczęście, kto Bogu zaufa, błogo temu.
[21] »Ten co mądrego jest serca, zyska nazwę rozumnego, ale tylko słodycz ust przysparza nauki.
[22] »Źródłem życia jest rozum dla jego posiadacza; karą dla głupców niedorzeczność.
[23] »Serce mędrca czyni rozsądnemi jego usta, a swemi wargami przysparza on nauki.
[24] »Jak wyborowy miód są mowy przyjemne, słodyczą dla duszy i uzdrowieniem dla ciała.
[25] »Nie jedna droga wydaje się prawą człowiekowi, ale jej koniec prowadzi ku śmierci.
[26] »Dusza pracowita - pracowała już dla siebie, zanim się usta od niej domagają.
[27] »Człowiek nikczemny ryje za nieszczęściem, na jego ustach - jakby ogień żarzący.
[28] »Człowiek przewrotny podnieca kłótnie, zausznik różni przyjaciół
[29] »Człowiek przemocy uwodzi swojego bliźniego, i prowadzi go drogą niedobrą,
[30] »przymyka oczy, by obmyślać przewrotności, ściska usta - dokonał złośliwość.
[31] »Wieńcem ozdobnym jest siwizna, na drodze cnoty można ją osiągnąć.
[32] »Lepszy pobłażliwy od mocarza, kto panuje nad swoim duchem - od zdobywcy miasta.
[33] »W połę rzucany bywa los, ale od Boga jego rozstrzygnięcie w zupełności zależy.