Teksty » Kramstuck - Przysłowia Salomona » Księga Przysłów » Rozdział 12
«  Księga Przysłów 11 Księga Przysłów 12 Księga Przysłów 13  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Kto miłuje przestrogę, miłuje pojętność, a kto nienawidzi napomnienia, jest nieukiem. [2] »Dobry zyska upodobanie od Boga, a człowieka chytrego - On karze. [3] »Nie ustala się człowiek przez złośliwość, a korzeń sprawiedliwych nie zachwieje się [4] »Cna niewiasta jest koroną swojego męża, a jak zgnilizna w kościach jego - haniebna. [5] »Myśli sprawiedliwych - sprawiedliwość, knowania złoczyńców - oszukaństwo. [6] »Mowy złoczyńców - zaczajenie się na krew, a usta prawych ocalają ich. [7] »Lada przewrót na złoczyńców, a niemasz ich, a dom sprawiedliwych ostanie się. [8] »W miarę swojego rozumu bywa mąż chwalony, a kto przewrotnego jest serca, będzie wyszydzony. [9] »Lepszy, kto siebie mało ceni, a posiada sługę; niż, kto się napusza, gdy jemu brak chleba. [10] »Sprawiedliwy dba o życie swojego bydlęcia, a sama litość złoczyńców jest okrutną. [11] »Kto uprawia swoje pole, będzie syt chleba; a kto się ubiega o próżność, ten głupiec. [12] »Rozkoszuje się złoczyńca nad siecią złych, ale korzeń sprawiedliwym On daje. [13] »W zdrożności ust jest zasadzka niebezpieczna, uchodzi zaś biedy sprawiedliwy. [14] »Z owocu ust nasyca się człowiek dobry, a wynagrodzenie rąk człowieka bywa jemu oddane. [15] »Droga głupca jest prawą w oczach jego, a kto słucha rady, jest mądrym. [16] »Głupiec - tego samego dnia bywa poznany jego gniew, a kto ukrywa zniewagę, jest rozumny. [17] »Kto się wiernie wyraża, opowiada prawość, a świadek kłamliwy - oszukaństwo. [18] »Niejeden gada jakby kłół mieczem, język zaś mędrców jest kojeniem. [19] »Mowa prawdy ustaloną jest na zawsze; na chwilę tylko - język kłamliwy. [20] »Zawód jest w sercu knujących złe, tym którzy radzą spokój - radość. [21] »Nie zdarza się sprawiedliwemu nieprawość, złoczyńcy zaś są pełni złośliwości. [22] »Ohydą Bogu są usta kłamliwe, ci zaś co działają wiernie, są Jego upodobaniem. [23] »Człowiek rozumny tai wiedzę, serce zaś głupców ogłasza niedorzeczność. [24] »Ręka pilnych panuje, leniwa zaś będzie zawisłą. [25] »Jeśli troska jest w sercu człowieka, niechaj ono je przytłumi, a okoliczność przyjazna uraduje je. [26] »Sprawiedliwy kieruje swoim bliźnim, ale droga bezbożnych obłąka ich. [27] »Nie upiecze leniwy swojej zwierzyny; a skarb rzadki posiada człowiek pilny. [28] »Na kolei cnoty jest życie, a droga jej ścieżki - nieśmiertelność. 
«  Księga Przysłów 11 Księga Przysłów 12 Księga Przysłów 13  »