Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »I słyszałem głos wielki z Kościoła, mówiący onym siedmi Aniołom: Idźcie, a wylejcie bańki zapalczywości Bożej na ziemię!
[2] »I wyszedł pierwszy, i wylał bańkę swoję na ziemię; i sstał się wrzód zły i szkodliwy w ludziach mających cechę bestyey, i w kłaniających się obrazowi jej.
[3] »I wylał wtóry Anioł bańkę swoję na morze, i sstała się krew jako umarłego; a każda dusza żywa zdechła w morzu.
[4] »I wylał trzeci Anioł bańkę swoję na rzeki i na źrzódła wód; i sstały się krwią.
[5] »I słyszałem Anioła wód, mówiącego: Sprawiedliwyś jest Panie! któryś jest, i któryś był, i który będziesz, iżeś te rzeczy osądził;
[6] »Iż krew świętych i Proroków wylali, i dałeś im krew pić; Bo godni są.
[7] »I słyszałem drugiego z ołtarza mówiącego: Zaiste Panie Boże wszechmogący! prawdziwe i sprawiedliwe sądy twoje.
[8] »I wylał czwarty Anioł bańkę swoję na słońce; i dano mu jest rozpalać ludzi przez ogień.
[9] »I rozpalili się ludzie wielkim rozpaleniem, i bluźnili imię Boga mającego zwierzchność nad tymi plagami, a nie pokajali się aby mu chwałę dali.
[10] »I wylał piąty Anioł bańkę swoję na stolicę bestyey, i sstało się królestwo jej zaćmione; i żwali języki swoje od boleści;
[11] »I bluźnili Boga niebieskiego dla boleści swoich i dla wrzodów swoich, a nie pokajali się od uczynków swoich.
[12] »I wylał szósty Anioł bańkę swoję na onę wielką rzekę Eufratę; i wyschła woda jej, aby zgotowana była droga Królom od wschodu słońca.
[13] »I widziałem z ust smokowych, i z ust bestyey, i z ust fałszywego Proroka trzy nieczyste duchy wychodzące podobne żabam.
[14] »Abowiem są duchy czartów czyniące znamiona, którzy wychodzą do Królów ziemie, i na świat wszytek, zgromadzać je na walkę onego wielkiego dnia Boga wszechmogącego.
[15] »Oto, idę jako złodziej: Szczęśliwy który czuje i strzeże szat swoich, aby nie chodził nago, a ujźrzanoby sromotę jego.
[16] »I zebrali je na miejsce, które zowią po Hebreysku Armagedon.
[17] »I wylał siódmy Anioł bańkę swoję na powietrze; i wyszedł głos wielki z Kościoła niebieskiego, od stolice, mówiący: Sstało się!
[18] »I sstały się głosy, i gromy, i łyskawice; i sstało się wielkie trzęsienie ziemie, jakie nie było od kąd ludzie poczęli być na ziemi, takowe trzęsienie, tak wielkie.
[19] »I rozerwało się miasto ono wielkie na trzy części, i miasta narodów upadły; i Babilonia wielka przyszła na pamięć przed Boga, aby jej dał kubek wina zapalczywości gniewu swego.
[20] »I wszelka wyspa uciekła, i góry się nie nalazły.
[21] »I grad wielki jako cetnary zstąpił z nieba na ludzi; i bluźnili ludzie Boga dla plagi gradu; iż plaga jego barzo wielka była.