Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Baczcie jakową miłość dał nam on Ociec, abyśmy dziećmi Bożymi nazywani byli; Dla tego świat nie zna nas, iż nie poznał jego.
[2] »Moi mili! teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, a jeszcze się nie okazało czym będziemy; Lecz wiemy iż gdy się okaże, podobni mu będziemy, iż oglądamy go jako jest.
[3] »A wszelki który ma nadzieję tę w nim, oczyścia samego siebie, jako i on czysty jest.
[4] »Każdy który czyni grzech, przestępstwo zakonu też czyni; a grzech jest przestępstwo zakonu.
[5] »A wiecie iż się on okazał, aby grzechy nasze zniósł, a grzechu w nim niemasz.
[6] »Wszelki który w nim mieszka, nie grzeszy; kto grzeszy, nie widział go, ani poznał go.
[7] »Dziatki! żaden niechaj nie zwodzi was; kto czyni sprawiedliwość, sprawiedliwy jest, jako on sprawiedliwy jest.
[8] »Kto czyni grzech, ze dyabła jest; iż od początku dyabeł grzeszy. Na to się okazał syn Boży, aby skaził uczynki dyabłowe.
[9] »Wszelki który się narodził z Boga, grzechu nie czyni; iż nasienie jego w nim trwa; i nie może grzeszyć, iż z Boga narodzony jest.
[10] »W tym znaczne są dzieci Boże, i dzieci dyabłowe. Wszelki który nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, i który nie miłuje brata swego.
[11] »Iż to jest poselstwo króreście słyszeli od początku, abyśmy miłowali jedni drugich.
[12] »Nie jako Kain z onego złośnika był, i zabił brata swego. A przeczże go zabił? iż uczynki jego złe były, a ony brata jego sprawiedliwe.
[13] »Nie dziwujcie się bracia moi! jeśli nienawidzi was świat.
[14] »My wiemy iżeśmy przeniesieni z śmierci do onego żywota, iż miłujemy bracią. Kto nie miłuje brata, trwa w śmierci.
[15] »Wszelki który nie nawidzi brata swego, mężobójcą jest. A wiecie iż wszelki mężobójca nie ma żywota wiecznego w sobie trwającego.
[16] »W tymeśmy poznali miłość, iż on za nas duszę swą położył; i myśmy powinni za bracią duszę kłaść.
[17] »A ktoby miał żywność świata tego, a widziałby brata swego potrzebującego, a zawarłby wnętrzności swe przed nim, jakoż miłość Boża trwa w nim?
[18] »Dziatki moje! nie miłujmy mową ani językiem, ale uczynkiem i prawdą.
[19] »A po tym znamy iż z prawdy jesteśmy, i przed nim uspokoimy serca nasze.
[20] »Iż jeśliby nas obwiniło nasze serce, iż więtszy jest Bóg niż serce nasze, i wie wszytko.
[21] »Namilejszy! jeśli serce nasze nie winuje nas, bespieczność mamy do Boga;
[22] »I oczkolwiekbyśmy prosili, bierzemy od niego, iż przykazania jego zachowywamy, i co przyjemno jest jemu, czynimy.
[23] »A to jest ono przykazanie jego, abyśmy wierzyli imieniowi syna jego Jezusa Christusa, i miłowali jedni drugich, jako nam dał przykazanie.
[24] »A kto chowa przykazania jego, w nim mieszka, a on w nim; a po tym znamy iż mieszka w nas, z ducha którego dał nam.