Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Ten bowiem Melchisedek, Król Salem, Ofiarownik Boga najwyższego, który zabiegł Abraamowi, gdy się wracał od porażki Królów, i błogosławił mu;
[2] »Któremu też dziesięciny ze wszytkiego udzielił Abraam: Naprzódci wykłada się Król sprawiedliwości, a potym i Król Salem, co jest: Król pokoju;
[3] »Bez ojca, bez matki, bez rodu, ani początku dni, ani żywota końca mając; ale przypodobany Synowi Bożemu, trwa Ofiarownikiem na wieki.
[4] »A przypatrujcie się, jako wielki to, któremu też dziesięcinę Abraam dał z łupów on Patriarcha.
[5] »A onić którzy z synów Lewiowych urząd ofiarowniczy przyjmują, przykazanie mają aby brali dziesięcinę od ludu wedle zakonu, to jest, od braciej swojej, choć wyszli z biódr Abraamowych.
[6] »Lecz ten którego naród nie bywa poczytan z nich, dziesięcinę brał od Abraama, i onemu który miał obietnice błogosławił.
[7] »A bez wszelkiego przeciwieństwa, mniejsze od zacniejszego bywa błogosławiono.
[8] »A tuć dziesięciny ludzie, którzy umierają, biorą, a tam, ten który ma świadectwo, iż żywie.
[9] »A, iż słowo rzekę: przez Abraama, i Lewi który dziesiciny bierze, oddał dziesięcinę.
[10] »Jeszcze bowiem w biodrach ojca Abraama był, gdy zaszedł jemu Melchisedek.
[11] »Jeślić tedy doskonałość przez Lewiowe ofiarownictwo była (bo ludowi za niego dan jest zakon) cóż więcej było potrzeba, aby wedle porządku Melchisedekowego inszy nastał Ofiarownik, i któryby nie był wedle porządku Aaronowego rzeczon?
[12] »Abowiem gdy się przenosi ofiarownictwo, z potrzeby i zakonu przeniesienie się sstawa.
[13] »Bo ten, o którym się mówią te rzeczy, pokolenia innego uczestnikiem jest, z którego żaden nie pilnował ołtarza.
[14] »Jawna bowiem jest, iż z Judy wyszedł Pan nasz; na które pokolenie nic o ofiarownictwie Moyzesz nie mówił.
[15] »A obficiej jeszcze jawna jest, jeśliże na podobieństwo Melchisedekowe nastawa Ofiarownik inszy.
[16] »Który się nie wedle zakonu przykazania cielesnego sstał, ale wedle mocy żywota nieskazitelnego.
[17] »Abowiem tak świadczy: Iż ty Ofiarownikiem jesteś na wieki wedle porządku Melchisedekowego.
[18] »Abowiemci odrzucenie dzieje się przeszłego przykazania, dla onej jego niemocy i niepożytku.
[19] »Bo nic doskonałym nie uczynił zakon, ale nad zakon wprowadzenie lepszej nadzieje doskonałym czyni, przez którą przybliżamy się ku Bogu.
[20] »A tym więcej iż nie bez przysięgi. Boć oni, bez przysięgi Ofiarowniki zostali;
[21] »A ten, za przysięgą, przez onego, który mówi do niego: Przysiągł Pan, i nie będzie tego żałował: Tyś Ofiarownik na wieki wedle porządku Melchisedekowego.
[22] »Tak daleko lepszego przymierza sstał się rękojmią Jezus.
[23] »A onychci wiele się sstawało Ofiarowniki, iż śmiercią byli zabronieni, że nie trwali.
[24] »A ten, iż trwa na wieki, ma ofiarownictwo które na inszego przyść nie może.
[25] »Stąd i zbawić zawsze doskonale może ty, którzy przystępują prze zeń do Boga, zawsze żywiąc, aby się przyczyniał za nimi.
[26] »Abowiem takowy nam przystał przedniejszy Ofiarownik, świętobliwy, próżen złego, niepokalany, odłączony od grzeszników, i który wyższy nad niebiosa uczyniony jest.
[27] »Który nie ma na każdy dzień potrzeby, jako przedniejszy Ofiarownicy, pierwej za własne grzechy ofiary przynosić potym za ludzkie. Bo to uczynił raz, samego siebie ofiarowawszy.
[28] »Zakon bowiem ludzi postanawia przedniejszymi Ofiarowniki mające słabość; lecz mowa przysięgi, która się sstała po zakonie, Syna na wieki doskonałym uczynionego.