Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Przetoż się bójmy, aby kiedy opuściwszy obietnicę weścia do odpoczynienia jego, nie zdał się który z was że ustał.
[2] »Abowiem opowiedziano nam wesołe poselstwo, jako i onym; ale nie pomogła mowa słyszana onym, przeto iż nie była złączona z wiarą onych, którzy słyszeli.
[3] »Abowiem wchodzimy do odpoczynienia, którzyśmy uwierzyli, jako powiedział: Żem przysiągł w gniewie moim: Jeśliż wnidą do odpoczynienia mego; choć one uczynki od założenia świata sstały się.
[4] »Abowiem rzekł gdzieści o siódmym dniu tak: I odpoczynął Bóg dnia siódmego od wszytkich uczynków swych.
[5] »A w tym miejscu zaś: Jeśli wnidą do odpoczynienia mego.
[6] »Gdyż tedy zostawa że niektórzy wchodzą do niego, a którym pierwej opowiedziano było, nie weszli dla nieposłuszeństwa;
[7] »Zasię niektóry naznacza dzień: Dzisia, w Dawidzie, mówiąc, po tak długim czasie (jako jest rzeczono): Dziś jeślibyście głos jego usłyszeli, nie zatwardzajciesz serc waszych.
[8] »Abowiem jeśliby im był Jezus uspokojenie sprawił, nie o inszymciby mówił po tym dniu.
[9] »A tak zostawa jeszcze odpoczynienie ludowi Bożemu.
[10] »Abowiem który wszedł do odpoczynienia jego, i sam odpoczynął od uczynków swych, jako od swoich własnych Bóg.
[11] »Starajmy się tedy abyśmy weszli do onego odpoczynienia, iżby w tymże kto przykładzie nie upadł nieposłuszeństwa.
[12] »Bo żywa jest ona mowa Boża, i skuteczna, i przeraźliwsza nad każdy miecz po obu stron ostry, i przenikająca aż do rozdzielenia i dusze, i ducha, i stawów, i szpików, i rozeznawcą jest myśli i umysłów serca.
[13] »A niemasz stworzenia, któreby jawne nie było przed nią; lecz wszytko nagie i zewleczone przed oczyma jej, o której nasza mowa.
[14] »Mając tedy przedniejszego Ofiarownika wielkiego, który przeszedł niebiosa, Jezusa syna Bożego, trzymajmy się wyznania.
[15] »Nie mamy bowiem przedniejszego Ofiarownika któryby nie mógł pospołu cierpieć z nami w słabościach naszych, lecz kuszonego we wszytkich rzeczach na podobieństwo nas, bez grzechu.
[16] »Przystąpmysz tedy z beśpiecznością do stolice łaski, abyśmy wzięli miłosierdzie, i łaskę naleźli ku wczesnemu ratunkowi.