Teksty » Nowy Testament - Rakowski » 2 List do Koryntian » Rozdział 8
«  2 List do Koryntian 7 2 List do Koryntian 8 2 List do Koryntian 9  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »A oznajmujemy wam, bracia, onę łaskę Bożą daną we zborzech Macedońskich; [2] »Iż w wielkim doświadczeniu ucisku, obfitość wesela ich, i wielkie ubóstwo ich, obfitowało w bogactwo prostoty ich. [3] »Iż wedle możności (świadczę im) i nad możność ochotnymi byli. [4] »Z wielem napominania prosząc nas, abyśmy onę dobroczynność i społeczność posługowania, które było przeciw świętym, przyjęli. [5] »A nie jakośmy się spodziewali, ale sami siebie oddali naprzód Panu, i nam, przez wolą Bożą; [6] »Tak, żeśmy napominali Tytusa, iżby jako przed tym począł, takby też dokończył przeciwko wam i dobroczynności tej. [7] »Ale jako we wszytkim obfitujecie wiarą, i mową, i umiejętnością, i wszelaką pilnością, i swą przeciwko nam miłością, abyście i w tej dobroczynności obfitowali. [8] »Nie podług roskazowania mówię, ale przez innych pilność, i miłości waszej wrodzonej doświadczając. [9] »Abowiem znacie onę łaskę Pana naszego Jezusa Christusa, że dla was zubożał, bogatym będąc; abyście wy jego ubóstwem ubogaceni byli. [10] »A zdanie swe w tym podaję; abowiem to wam pożyteczno; którzy nie tylko czynić, ale i chcieć przedtymeście poczęli, od roku przeszłego. [11] »A teraz i ono coście czynić poczęli dokonywajcie; aby, jako była ochota w chceniu, tak też aby było i dokończenie z onego co macie. [12] »Abowiem jeśli ochota umysłu przedtym była, wedle onego co ma kto, przyjemny jest, nie wedle tego co nie ma. [13] »Bo nie chcę aby inszym było ulżenie, a wam ściśnienie; ale wedle porównania, [14] »Na ten czas obfitość wasza niech będzie na ich niedostatek, iżby i ich obfitość była także na wasz niedostatek, aby było porównanie. [15] »Jako jest napisano: Który wiele nazbierał, nie miał nazbyt; a kto mało, nie miał mniej. [16] »A dzięka Bogu, który dał toż staranie o was do serca Tytusowego, [17] »Iż ono wżdy napominanie przyjął; a pilniejszym będąc, dobrowolnie wyszedł do was. [18] »A posłaliśmy wespół z nim brata, którego chwała jest w Ewanieliey po wszytkich zborzech. [19] »A nie tylko to, ale zgodnie też obran jest od Zborów za towarzysza drogi naszej, z tą dobroczynnością którą się usługuje od nas ku samego Pana chwale, i ochocie umysłu waszemu. [20] »Chroniąc się tego, aby kto nas nie ganił w obfitości tej, którą się usługuje drugim od nas. [21] »Obmyślawając poczciwe rzeczy, nie tylko przed Panem, ale też przed ludźmi. [22] »A posłaliśmy z nim brata naszego któregośmy doświadczyli w wielu rzeczach często, pilnym być, a teraz daleko pilniejszym, dla ufności wielkiej którą ma ku wam. [23] »A jeśli idzie o Tytusa, jest towarzyszem moim, i u was spółrobotnikiem; jeśliż o bracią naszę, posłańcami są Zborów i chwałą Christusową. [24] »Okazanie tedy miłości waszej, i przechwalania naszego z was, przeciw nim pokażcie, i przed oblicznością też zborów. 
«  2 List do Koryntian 7 2 List do Koryntian 8 2 List do Koryntian 9  »