Teksty » Nowy Testament - Rakowski » List do Rzymian » Rozdział 4
«  List do Rzymian 3 List do Rzymian 4 List do Rzymian 5  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Cóż tedy rzeczemy że Abraham Ociec nasz, nalazł, wedle ciała? [2] »Jeśli bowiem Abraham z uczynków był usprawiedliwion, mać chlubę, ale nie u Boga. [3] »Co bowiem Pismo mówi? A uwierzył Abraham Bogu, i poczytano mu ku sprawiedliwości. [4] »A robiącemu, zapłata nie bywa poczytana podług łaski, ale podług powinności dana; [5] »A nie robiącemu, lecz wierzącemu w onego który usprawiedliwia niepobożnego, poczytana bywa ona wiara jego ku sprawiedliwości. [6] »Jako też Dawid powieda że to jest szczęśliwość człowieka, któremu Bóg poczyta sprawiedliwość bez uczynków, mówiąc: [7] »Szczęśliwi których odpuszczone są nieprawości, i których pokryte są grzechy. [8] »Szczęśliwy mąż, któremu nie poczyta Pan grzechu. [9] »Szczęśliwość tedy ta na obrzeskęli przychodzi, czyli też na nieobrzeskę? Mówimy bowiem, iż poczytana jest Abrahamowi wiara ku sprawiedliwości. [10] »Jakoż tedy jest poczytana? w obrzesce będącemu, czyli w nieobrzesce? Nie w obrzesce, ale w nieobrzesce. [11] »I znak wziął obrzeski pieczęć sprawiedliwości wiary onej, która była w nieobrzesce; ku temu, aby był on Ojcem wszytkich wierzących przez nieobrzeskę; ku temu aby poczytana była i onym sprawiedliwość; [12] »I ojcem obrzeski, nie onym którzy są z obrzeski tylko, ale też chodzącym stopami onej, która była w nieobrzesce, wiary Ojca naszego Abrahama. [13] »Abowiem nie przez zakon obietnica się sstała Abrahamowi, abo nasieniu jego, aby on dziedzicem był świata, ale przez sprawiedliwość wiary. [14] »Bo jeśli oni którzy są z zakonu dziedzicmi są, tedyć próżna została wiara, i zniszczała obietnica; [15] »Bo zakon gniew sprawuje; Gdzie bowiem niemasz zakonu, tam ani przestępstwa. [16] »A przeto z wiary jest dziedzictwo, aby było według łaski, żeby była warowna obietnica wszytkiemu nasieniu; nie onemu które jest z Zakonu tylko, ale i onemu które jest z wiary Abrahamowej, który jest ojcem nas wszytkich, [17] »(Jako jest napisano: Iż ojcem wiela narodów postanowiłem cię,) przed onym, któremu uwierzył, Bogiem, który żywymi czyni umarłe, i nazywa nie będące, jako będące. [18] »Który Abraham nad nadzieję w nadzieję uwierzył, iż miał zostać ojcem wiela narodów, podług onego co mu było rzeczono: Tak będzie ono nasienie twoje. [19] »A nie osłabiawszy wiarą, nie uważał swego ciała już zmartwiałego, mając około sta lat; ani obumartwienia żywota Sarzynego. [20] »I przeciw obietnicy Bożej nie sprzeczał niewiarą; ale się umocnił wiarą, dając chwałę Bogu. [21] »Zupełnie upewniony też będąc, iż co on obiecał, mocen jest i uczynić. [22] »Przeto też poczytano mu to za sprawiedliwość. [23] »A nie napisano jest dla niego tylko, iż poczytano jemu; [24] »Ale też dla nas, którym ma być poczytano, wierzącym w onego który wzbudził Jezusa Pana naszego z martwych; [25] »Który był wydan dla upadków naszych, a wzbudzon jest dla onego usprawiedliwienia naszego. 
«  List do Rzymian 3 List do Rzymian 4 List do Rzymian 5  »