Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »A mąż niektóry Ananiasz imieniem z Safyrą żoną swą przedał osiadłość.
[2] »I umknął z zapłaty onej z wiadomością też żony swej; a przyniózszy część niektórą, przed nogi Apostolskie położył.
[3] »I rzekł Piotr: Ananiaszu, przeczże napełnił szatan serce twe, iżbyś zmyślił ducha świętego, i umknął od zapłaty folwarku?
[4] »Zali zostawiony nie tobie został, a przedany nie w twojejli zwierzchności był? Cóż jest żeś włożył do serca swego sprawę tę? Nie skłamałeś ludziam, ale Bogu.
[5] »A słysząc Ananiasz mowy te, padszy zdechł. I była bojaźń wielka na wszytki, którzy słyszeli te rzeczy.
[6] »A wstawszy młodzieńcy porwali go, i wyniózszy pogrzebli.
[7] »I była jakoby godzin trzech chwila, i żona jego nie wiedząc co się sstało, weszła;
[8] »A odpowiedział jej Piotr: Powiedz mi, za tylkoliście on folwark przedali? A ona rzekła: Tak, za tylo.
[9] »A Piotr rzekł do niej: Cóż to, żeście się zmówili kusić ducha Pańskiego? Oto, nogi onych, którzy pogrzebli męża twego, u drzwi są, i wyniosą cię.
[10] »I padła natychmiast u nóg jego, i zdechła. A wszedszy młodzieńcy znaleźli ją umarłą, i wyniózszy pogrzebli podle męża jej.
[11] »I sstała się bojaźń wielka na wszytek Zbór, i na wszytki, którzy słyszeli te rzeczy.
[12] »A przez ręce Apostolskie działo się znamion i cudów między ludem wiele; (a byli jednostajnie wszyscy w przysionku Salomonowym,
[13] »A z innych żaden nie śmiał się przyłączyć do nich; ale wielce ważył je lud.
[14] »A więcej przybywało wierzących Panu, mnóstwa i mężów i niewiast.)
[15] »Że i na ulice wynaszali niemocne, i kładli je na pościelach i łóżkach aby przychodzącego Piotra by i cień zaćmił którego z nich.
[16] »A schodziło się i mnóstwo z okolicznych miast do Jeruzalem, niosąc niemocne, i utrapione od duchów nieczystych, którzy uzdrowieni byli wszyscy.
[17] »A powstawszy przedniejszy Ofiarownik i wszyscy którzy z nim byli, która jest sekta Sadukeuszów, napełnieni byli gorliwością;
[18] »I wrzucili ręce swe na Apostoły, i podali je do straży pospolitej.
[19] »Lecz Anioł Pański w nocy otworzył drzwi u ciemnice; a wywodząc je, rzekł:
[20] »Idźcie, a stanąwszy powiedajcie w Kościele ludowi wszytkie słowa żywota tego.
[21] »A usłyszawszy to, weszli na świtaniu do Kościoła, i uczyli. A przyszedszy przedniejszy Ofiarownik i którzy z nim byli, zwołali siedzącą Radę i wszytki starsze synów Izraelskich; i posłali do więzienia, aby je przywiedziono.
[22] »A słudzy przyszedszy nie naleźli ich w ciemnicy; a wróciwszy się opowiedzieli,
[23] »Mówiąc: Iżeśmyć ciemnicę znaleźli zamknioną ze wszytkim obwarowaniem, i stróże z dworu stojące przede drzwiami; lecz otworzywszy, wewnątrz żadnegośmy nie naleźli.
[24] »A gdy usłyszeli mowy te i on Ofiarownik, i Rotmistrz Kościelny, i przedniejszy Ofiarownicy, wątpili o nich, coby wżdy to było.
[25] »A przyszedszy niektóry opowiedział im, mówiąc: Iż oto, mężowie któreście podali do ciemnice, są w Kościele stojąc, i ucząc lud.
[26] »Tedy odszedszy Rotmistrz z sługami, przywiódł je, wszakoż nie gwałtem; (bo się bali ludu, by nie byli ukamionowani.)
[27] »A przywiódszy je, postawili przed siedzącą Radą; i spytał ich przedniejszy Ofiarownik,
[28] »Mówiąc: Zaliśmy roskazaniem nie roskazali wam, abyście nie uczyli w imię to? A oto, napełniliście Jeruzalem nauką waszą, i chcecie przywieść na nas krew człowieka tego.
[29] »A odpowiedziawszy Piotr, i Apostołowie rzekli: Posłusznym być trzeba Bogu więcej niż ludzi.
[30] »On Bóg Ojców naszych wzbudził Jezusa, któregoście wy zamordowali zawiesiwszy na drzewie.
[31] »Tego Bóg przedniejszym wodzem i zbawicielem wywyższył prawicą swoją, aby dał pokajanie Izraelowi i odpuszczenie grzechów.
[32] »I myśmy są jego świadkowie rzeczy tych; i też on duch święty, którego dał Bóg onym, którzy są posłuszni jemu.
[33] »A oni usłyszawszy pukali się, i radzili się żeby je zagładzić.
[34] »A wstawszy niektóry w siedzącej radzie Faryzeusz, imieniem Gamaliel, Zakonny Nauczyciel, ważny u wszego ludu, roskazał aby precz mało co Apostoły wywiedziono.
[35] »I rzekł do nich: Mężowie Izraelscy, strzeżcie samych siebie, z strony ludzi tych, cobyście mieli czynić.
[36] »Abowiem przed tymi dniami powstał był Theudas, powiedając być kim samego siebie; do którego przystała liczba mężów jakoby cztery sta; który zniesion jest, i wszyscy, którzykolwiek posłuszni jemu byli, rozwinęli się, i obrócili się wniwecz.
[37] »Po nim powstał Judas Galileyczyk, we dni popisu, i uwiódł lud nie mały za sobą; i on zginął, i wszyscy, którzykolwiek posłuszni jemu byli, rozproszeni są.
[38] »A teraz mówię wam: Odstąpcie od ludzi tych, i zaniechajcie ich; iż jeśli jest z ludzi rada ta, abo sprawa ta, rozwinie się;
[39] »A jeśli z Boga jest, nie możecie zepsować jej, byście snadź z Bogiem walczącymi znalezieni nie byli.
[40] »I usłuchali go; a wezwawszy Apostołów, ubiwszy zakazali, aby nie mówili w imię Jezusowe; i wypuścili je.
[41] »Onić tedy szli weseląc się, od obliczności onej siedzącej Rady, że godni poczytani byli, iż za imię jego zelżeni byli.
[42] »I każdy dzień w Kościele i w domu nie przestawali nauczać i opowiedać Jezusa Christusa.