Teksty » Nowy Testament - Rakowski » Ewangelia Jana » Rozdział 19
«  Ewangelia Jana 18 Ewangelia Jana 19 Ewangelia Jana 20  »
Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń
 
Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii
[1] »Na on czas tedy wziął Piłat Jezusa, i ubiczował. [2] »A Żołnierze uplótszy koronę z ciernia, włożyli na jego głowę, i szatą purpurową przyodziali go. [3] »I mówili: Bądź pozdrowiony, Królu Żydowski; i dawali mu policzki. [4] »Wyszedł tedy zasię na dwór Piłat, i mówi im: Oto, wiodę wam go na dwór, abyście poznali, że w nim żadnej winy nie najduję. [5] »Wyszedł tedy Jezus na dwór, niosąc cierniową koronę, i purpurową szatę. I mówi im Piłat: Oto on człowiek. [6] »Gdy go tedy ujźrzeli przedniejszy Ofiarownicy i słudzy, krzyczeli, mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj! Mówi im Piłat: Weźmicież go wy, i ukrzyżujcie; Bo ja nie najduję w nim przyczyny. [7] »Odpowiedzieli mu Żydowie: My Zakon mamy, i wedle Zakonu naszego powinien umrzeć, iż samego siebie Synem Bożym czynił. [8] »Gdy tedy usłyszał Piłat tę mowę, więcej się bał. [9] »I wszedł do Ratusza zasię, i mówi Jezusowi: Skąd jesteś ty? A Jezus odpowiedzi nie dał jemu. [10] »Mówi tedy jemu Piłat: Ze mną nie mówisz? niewiesz, iż zwierzchność mam ukrzyżować cię, i zwierzchność mam wypuścić cię? [11] »Odpowiedział Jezus: Nie miałbyś zwierzchności żadnej przeciw mnie, być było nie dano z wysoka; dla tego który mię wydaje tobie, więtszy grzech ma. [12] »Od tąd szukał Piłat wypuścić go; lecz Żydowie krzyknęli, mówiąc: Jeślibyś tego wypuścił, nie jesteś przyjacielem Cesarskim; Wszelki co się Królem czyni, sprzeciwia się Cesarzowi. [13] »Piłat tedy usłyszawszy tę mowę, wywiódł na dwór Jezusa; i siadł na stolicy na miejscu nazwanym Lithostroton, a po Hebraysku Gabbatha. [14] »A było przygotowanie Paschy, a godzina jakoby szósta; i mówi Piłat Żydom: Oto Król wasz! [15] »A oni krzyczeli: Zgładź, zgładź, ukrzyżuj go! Mówi im Piłat: Króla waszego ukrzyżuję? Odpowiedzieli przedniejszy Ofiarownicy: Nie mamy Króla, jedno Cesarza. [16] »Na ten czas tedy wydał go im, żeby był ukrzyżowan. I wzięli Jezusa, i odwiedli. [17] »A niosąc krzyż swój, wyszedł na miejsce nazwane Trupich głów, które nazywają po Hebraysku Golgotha. [18] »Gdzie go ukrzyżowali, a z nim drugich dwu, ztąd i zowąd, a w pojśrzodku Jezusa. [19] »A napisał też tytuł Piłat, i postawił nad krzyżem. A było napisano: Jezus Nadzarethski on Król Żydowski. [20] »Ten tedy tytuł wiele czytało Żydów; iż blisko było ono miejsce miasta, gdzie był ukrzyżowan Jezus. A było napisano po Hebraysku, po Grecku, i po Rzymsku. [21] »Mówili tedy Piłatowi przedniejszy Ofiarownicy Żydowscy: Nie pisz, Król Żydowski; ale iż on powiedał: Król jestem Żydowski. [22] »Odpowiedział Piłat: Com napisał, tom napisał. [23] »Żołnierze tedy, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli szaty jego, (i uczynili cztery części, każdemu żołnierzowi część,) i suknią; a była ta suknia nie szyta, ale od wierzchu dziana wszytka. [24] »Rzekli tedy jedni do drugich: Nie rozdzierajmy jej, ale losujmy o nię, czyja będzie. Iżby się Pismo wypełniło, które mówi: Podzielili szaty moje sobie, a o odzienie me rzucili los. Onić tedy Żołnierze te rzeczy uczynili. [25] »A stały podle krzyża Jezusowego matka jego, i siostra matki jego, Marya Klopaszowa, i Marya Magdalena. [26] »Jezus tedy ujźrzawszy matkę i ucznia tuż stojącego, którego miłował, mówi matce swej: Niewiasto, oto Syn twój! [27] »Potym mówi uczniowi: Oto matka twoja. A od onej godziny wziął ją uczeń on do siebie. [28] »Potym wiedząc Jezus iż się wszytkie rzeczy już skończyły, aby się skończyło Pismo, mówi: Pragnę. [29] »Naczynie tedy postawione było octu pełne; a oni napełniwszy gębkę octem, i hizopem obłożywszy, podali do jego ust. [30] »Gdy tedy wziął ocet Jezus, rzekł: Skończyło się; i skłoniwszy głowę, oddał ducha. [31] »Żydowie tedy, aby nie zostały na krzyżu ciała w szabat, ponieważ Przygotowanie było; abowiem był wielki dzień onego Szabatu; prosili Piłata aby połamano im goleni, i zięto. [32] »Przyszli tedy żołnierze, a pierwszemuć złamali goleni, i drugiemu, który był ukrzyżowan z nim. [33] »A do Jezusa przyszedszy, gdy ujźrzeli go już umarłego, nie złamali jego goleni. [34] »Ale jeden z Żołnierzów oszczepem przebódł jego bok, a wnet wyszła krew i woda. [35] »A ten który widział świadczył, i prawdziwe jest świadectwo jego; i on wie iż prawdziwe rzeczy mówi, abyście wy wierzyli. [36] »A sstały się te rzeczy, aby się Pismo wypełniło: Kość jego nie będzie złamana. [37] »I zasię drugie pismo mówi: Patrzyć będą na tego, którego przebodli. [38] »A potym prosił Piłata Józef z Arymatyey, (będąc uczniem Jezusowym, lecz skrytym dla bojaźni żydowskiej) iżby zdjął ciało Jezusowe; i pozwolił Piłat. Przyszedł tedy i zdjął ciało Jezusowe. [39] »A przyszedł i Nykodem, (który był przyszedł do Jezusa w nocy przedtym) niosąc umieszanie Mirrhy i Aloes, jakoby funtów sto. [40] »Wzięli tedy ciało Jezusowe, i uwinęli je w chusty z rzeczami wonnymi, jako zwyczaj jest Żydom pogrzebać. [41] »A był na onym miejscu, gdzie był ukrzyżowan, ogród, a w ogrodzie grób nowy, w którym jeszcze żaden położony nie był. [42] »Tam tedy dla Przygotowania żydowskiego, iż blisko był on grób, położyli Jezusa. 
«  Ewangelia Jana 18 Ewangelia Jana 19 Ewangelia Jana 20  »