Kliknij na numerze wersetu, aby zobaczyć porównanie tłumaczeń | Pokaż oryg. numery wersetówUkryj numery wersetówKażdy werset od nowej linii |
[1] »Amen amen mówię wam: Kto nie wchodzi drzwiami do obory owczej, ale wstępuje inędy, on złodziej jest i zbójca.
[2] »Lecz który wchodzi drzwiami, Pasterzem jest owiec;
[3] »Temu odźwierny otwiera, i owce głosu jego słuchają, i własne owce nazywa podług imienia ich, i wywodzi je.
[4] »A gdy własne owce wypądza, przed nimi idzie; a owce za nim idą; iż znają głos jego.
[5] »A za cudzym nie idą, ale uciekają od niego; bo nie znają cudzych głosu.
[6] »Tę przypowieść powiedał im Jezus; lecz oni nie wiedzieli, co im mówił.
[7] »Rzekł tedy zasię im Jezus: Amen amen mówię wam, iżem ja jest drzwiami owiec.
[8] »Wszyscy, ile ich przedemną przyszło, złodzieje są, i zbójcy; ale nie słuchały ich owce.
[9] »Jam jest drzwiami; przez mię jeśliby kto wszedł, będzie zbawion; i wnidzie i wynidzie, i paszą znajdzie.
[10] »Złodziej nie przychodzi jedno żeby kradł, i rzezał, i tracił; jam przyszedł, aby żywot miały, i obficie miały.
[11] »Jam jest on Pasterz dobry; Pasterz dobry duszę swą kładzie za owce;
[12] »Lecz najemnik, i który nie jest Pasterzem, którego nie są owce własne, widzi wilka przychodzącego, i opuszcza owce, i ucieka; a wilk porywa je, i rosprasza owce.
[13] »A najemnik ucieka, iż najemnikiem jest, i niedba o owce.
[14] »Jam jest on Pasterz dobry, i znam moje, a poznany jestem od moich.
[15] »Jako mię zna Ociec, i ja znam Ojca; i duszę moję kładę za owce.
[16] »I drugie owce mam, które nie są z obory tej; i one mnie potrzeba przywieść; i głos mój usłyszą, i sstanie się jedna owczarnia, jeden Pasterz.
[17] »Dla tego Ociec mię miłuje, iż ja kładę duszę moję, abych ją zasię wziął.
[18] »Żaden nie odejmuje jej odemnie; ale ja kładę ją od samego siebie; zwierzchność mam położyć ją, i zwierzchność mam zasię wziąć ją. To przykazanie wziąłem od Ojca mego.
[19] »Rozerwanie tedy zasię sstało się między Żydy dla mów tych.
[20] »I mówiło wiele z nich: Czarta ma, i szaleje; czemu go słuchacie?
[21] »Drudzy mówili: Te słowa nie są tego, coby miał czarta; Izali czart może ślepych oczy otwarzać?
[22] »A było odnowienie Kościoła w Jerozolimach, i zima była.
[23] »A przechadzał się Jezus po Kościele w przysionku Salomonowym.
[24] »Obstąpili go tedy Żydowie, i mówili mu: Dokądże duszę naszę zawieszasz? Jeśliżeś ty jest on Christus, powiedz nam jawnie.
[25] »Odpowiedział im Jezus: Powiedziałem wam, a nie wierzycie; uczynki, które ja czynię w imię Ojca mego, te świadczą o mnie.
[26] »Ale wy nie wierzycie; bo nie jesteście z onych owiec moich, jakom wam powiedział.
[27] »Owce moje głosu mego słuchają, a ja znam je, i idą za mną;
[28] »A ja żywot wieczny dawam im; i nie zginą na wieki, ani ich porwie kto z ręki mojej.
[29] »Ociec mój, który je dał mnie, więtszy nad wszytki jest; a żaden nie może porwać z ręki Ojca mego.
[30] »Ja i Ociec, jedno jesteśmy.
[31] »Podnieśli tedy zasię kamienie oni Żydowie, aby go ukamionowali.
[32] »Odpowiedział im Jezus: Wiele dobrych uczynków ukazałem wam z Ojca mego; dla którego z nich uczynku kamienujecie mię?
[33] »Odpowiedzieli mu Żydowie, mówiąc: Dla dobrego uczynku nie kamienujemy cię, ale dla bluźnierzstwa; I że ty człowiekiem będąc, czynisz samego siebie Bogiem.
[34] »Odpowiedział im Jezus: Zali nie jest napisano w Zakonie waszym: Jam rzekł: Bogowie jesteście?
[35] »Jeśliżeć one nazwał Bogi, do których się mowa Boża sstała, a nie może być rozwiązane Pismo;
[36] »Którego Ociec poświęcił, i posłał na świat, wy mówicie, że bluźnisz, iżem rzekł: Syn Boży jestem?
[37] »Jeśliż nie czynię uczynków Ojca mego, nie wierzcie mi.
[38] »A jeśliż czynię, chociażbyście mnie nie wierzyli, uczynkom wierzcie; abyście poznali i wierzyli, że we mnie jest Ociec, a ja w nim.
[39] »Szukali tedy zasię, jakoby go pojmać; i wyszedł z ręku ich.
[40] »I odszedł zasię za Jordan na ono miejsce, gdzie Jan przedtym ponurzał; i trwał tamże.
[41] »A wiele ich przychodziło do niego, i mówili: Iż Jan znamienia nie uczynił żadnego; ale wszytkie rzeczy którekolwiek powiedał Jan o tym, prawdziwe były.
[42] »I uwierzyło wiele ich tam weń.